Με μεγάλη ανυπομονησία περιμένουμε από
τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα γνωστά… σεσημασμένα στελέχη, να κάνουν δήλωση υπέρ
των δικαιωμάτων της Πόλας Ρούπα. Να βγουν και να μιλήσουν για το τι πρέπει να
γίνει με το παιδί της, πώς πρέπει να της συμπεριφερθούν οι αστυνομικοί και να
στηρίξουν την αδιαπραγμάτευτη μάχη που δίνει για την… επανάσταση.
Περιμένουμε τον πρώην υπουργό
Δικαιοσύνης, Νίκο Παρασκευόπουλο, να αποφανθεί για το πόσο πρέπει να κρατηθεί
στις φυλακές ή αν πρέπει να βγει για να μεγαλώσει το παιδάκι της, που στο κάτω
– κάτω δεν φταίει σε τίποτε.
Περιμένουμε ακόμη και τον περίεργο
εκείνον ακτιβιστή που εργάζεται στην Κουμουνδούρου, τον Λάμπρου να κάνει
διαδήλωση υπέρ της Ρούπα και του Μαζιώτη. Άργησαν ήδη όλοι αυτοί οι
επαναστάτες, γιατί δεν υπάρχουν αλληλέγγυοι έξω από τη ΓΑΔΑ και τον Κορυδαλλό;
Μην περιμένουμε άλλωστε να αλλάξει
τίποτε, ούτε στην Ρούπα, ούτε στους διάφορους σκοτεινούς τύπους της «Αριστεράς»
που τόσα χρόνια στήριξαν τους τρομοκράτες και τους έδωσαν ουκ ολίγες φορές
χείρα βοηθείας. Για να καταλάβει κανείς με ποιους έχουμε να κάνουμε, διαβάστε
τη δήλωση που έκανε η Ρούπα:
«Ήμουν και θα είμαι μέχρι να πεθάνω
αμετανόητη εχθρός του συστήματος. Το παιδί το βάζουν τώρα μέσα σε αυτό τον
πόλεμο και το εκδικούνται προκειμένου να εκδικηθούν περισσότερο εμένα. Έχουν
απαγάγει το παιδί μου και δεν ξέρω που βρίσκεται από τα ξημερώματα που μας
έχουν συλλάβει. Βρισκόμαστε σε πόλεμο. Είναι γεγονός.
Όμως το να πολεμούν το παιδί μου με το
να αρνούνται να μου το φέρουν, να το δω και με το να αρνούνται να το δώσουν
άμεσα σε συγγενείς πρώτου βαθμού και με το να απειλούν ότι θα πάει σε ίδρυμα
είναι η πιο ποταπή πράξη σε αυτό τον πόλεμο. Αυτοί που βρίσκονται στον κρατικό
μηχανισμό είναι σκουλήκια γιατί πολεμάνε ένα παιδί 6 χρονών. Και θέλω να πω ότι
ξεκινάω τώρα απεργία πείνας και δίψας προκειμένου να δοθεί το παιδί τώρα στη
μάνα μου και στην αδελφή μου. Όσον αφορά εμένα θα παραμείνω εχθρός τους μέχρι
να πεθάνω και δεν θα με λυγίσουν ποτέ. Ζήτω η επανάσταση».
Εχθρός του συστήματος η Ρούπα που ζούσε
τζάμπα με λεφτά από ληστείες; Εχθρός του συστήματος που νοίκιαζε σπίτια,
πήγαινε προφανώς το παιδί της σχολείο, έκανε μια κανονική ζωή μόνο που δεν
δούλεψε ποτέ; Να είναι καλά το… επαναστατικό ταμείο.
Κι από την άλλη, τι σημαίνει ότι δεν θα
την λυγίσουν ποτέ και ζήτω η επανάσταση; Για ποια επανάσταση μιλά; Εκείνη που
σηκώνει το όπλο σε όποιον βρει ή βάζει τυφλές βόμβες; Και τα παιδιά των θυμάτων
της τρομοκρατίας τα ρώτησαν ποτέ πώς αισθάνονται ή μόνο της Ρούπα το παιδί έχει
αισθήματα και δικαιώματα;
Πότε πρόλαβαν να της το απαγάγουν το
παιδί άραγε και ποιος είναι ο πόλεμος που κάνει το κράτος εναντίον της; Έλεος
πια με τις ψεύτικες ιδεολογίες τζάμπα επαναστατών που βρίσκουν έδαφος και
κάνουν ό,τι κάνουν.
Έλεος με τους
αλληλέγγυους και τα γκρουπούσκουλα που χύνουν δάκρυα για τη Ρούπα και τους
όμοιούς της αλλά ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν για τα θύματα τους.
