.Το Νόμπελ κουτοπονηριάς

H άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας πέραν της πολιτικής νομιμοποίησης απαιτεί και στοιχειώδεις ικανότητες που χωρίς αυτές μπορεί να καταστεί από αδύνατη έως επικίνδυνη για όλους. Η κατάσταση όπως εξελίσσεται σε πολλά μέτωπα κυβερνητικής πολιτικής, δυστυχώς, αποκαλύπτει ένα τεράστιο έλλειμμα στα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη, που δείχνουν να αγνοούν ακόμη και τα αυτονόητα. 

Συχνά, μάλιστα, για να καλύψουν τις τραγικές ελλείψεις τους και για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα με τις συνεχείς μεταλλάξεις τους, καταφεύγουν σε απαράδεκτες μεθοδεύσεις και ύβρεις. Οταν μάλιστα ο λαϊκισμός συνδυάζεται με τη χυδαιότητα της εκφοράς του λόγου ζούμε κωμικοτραγικές καταστάσεις.

Για παράδειγμα, η φαρσοκωμωδία με το λιμάνι του Πειραιά, όπου ο υπουργός Ναυτιλίας Θ. Δρίτσας δήθεν διαφωνεί με την πώληση του ΟΛΠ αλλά παραμένει στη θέση του, δεν μπορεί να συνεχίζεται χωρίς συνέπειες. Για Νόμπελ κουτοπονη­ριάς όμως είναι το κατόρθωμα του Γ. Κα­τρούγκαλου με το Ασφαλιστικό, καθώς κατάφερε να συνασπίσει τους πάντες εναντίον του χωρίς να λύνει το πρόβλημα, αφού δεν επιτυγχάνει τους οικονομικούς στόχους που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους δανειστές.

 Είναι μάλιστα τόσο τραγικό στη σύλληψη και στη δομή του το νομοσχέδιο που αντί να φέρει νέα έσοδα στο σύστημα, που καταρρέει, δίνει κίνητρα για εισφοροδιαφυγή, ενώ εξοντώνει εκείνους που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να κλέψουν τα Ταμεία.

Ολο αυτό μάλιστα γίνεται παρά τις συστάσεις και τις επίμονες νουθεσίες ειδικών του Ασφαλιστικού που μετείχαν στη λεγομένη «επιτροπή σοφών» να μην ακολουθήσει ο υπουργός αυτή την προσέγγιση. Η πιο λογική πρόταση, μάλιστα, διατυπώθηκε αρμοδίως στον κ. Κατρούγκαλο και προέβλεπε πέραν των διαρθρωτικών αλλαγών, αντί για εκτόξευση των εισφορών σε συγκεκριμένους κλάδους, να υπάρξει μια μικρή κλιμακωτή περικοπή σε όλες τις συντάξεις της τάξεως του 5%. 

Απορρίφθηκε όμως μετά βδελυγμίας, διότι κατά το πομπώδες ύφος του κ. υπουργού «εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους». Στην παρατήρηση συνομιλητή του ότι θα αναγκαστεί να κάνει μεγαλύτερες περικοπές και θα αναστατώσει τους πάντες διότι το σχέδιό του δεν βγαίνει, απλώς χαμογέλασε αυτάρεσκα.

Από εκείνη τη συζήτηση και τρεις εβδομάδες μετά φαίνεται πως το χαμόγελο έχει κάπως παγώσει στα χείλη του, αλλά εκείνος ανακαλύπτει παντού φαντάσματα που τον καταδιώκουν. Δεν του περνά από το μυαλό μήπως κάνει λάθος. Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα της παρούσας κυβέρνησης, αφού αδυνατεί να κατανοήσει την πραγματικό­τητα και ενίοτε το συμφέρον της.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΜΨΙΑΣ

.Η αλληλεγγύη δεν είναι σύνθημα

Το τελεσίγραφο για ντε φάκτο αποπομπή της Ελλάδας από τη Zώνη Σένγκεν, αν η χώρα μας δεν προχωρήσει σε αποτελεσματικότερη φύλαξη των συνόρων και καταγραφή των προσφύγων τις επόμενες εβδομάδες, επισημοποιήθηκε χθες από τα πλέον επίσημα χείλη. Τα προβλήματα στη σύσταση και λειτουργία των hotspots είναι δεδομένα, όπως και αυτά στην απορρόφηση των κονδυλίων που έχουν διατεθεί στη χώρα μας για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών. Εκπλήσσει ωστόσο η πεποίθηση των Βρυξελλών ότι οι ροές αυτές θα αναχαιτιστούν με την επαναφορά των συνοριακών ελέγχων. 

Η ιστορία των τελευταίων ετών έχει αποδείξει ότι τείχη, Frontex, έλεγχοι δεν στάθηκαν ικανά να αποτρέψουν τη φυγή ανθρώπων που αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Αψηφούν την κακοκαιρία, το κόστος των διακινητών, τους κινδύνους του ταξιδιού, ακόμη και την πιθανή απογοήτευση από μια απόρριψη της αίτησης ασύλου. 

Το φλερτ της Ε.Ε. με την Τουρκία και η υπόσχεση μιας αδρής χρηματοδότησης δεν πέτυχαν να μειώσουν τους αριθμούς των προσφύγων. Ούτε η διαφαινόμενη αλλαγή πλεύσης από Γερμανία και Αυστρία ούτε η εχθρική στάση των κεντροευρωπαϊκών χωρών ούτε η παγωμένη βαλκανική οδός. 

Χώρες, πολύ πιο ανεπτυγμένες και πλούσιες από εμάς, μοιάζουν να καρκινοβατούν ανάμεσα στις ευρωπαϊκές αξίες της αλληλεγγύης και της ανεκτικότητας, τις εκθέσεις για ενδεχόμενη συμβολή των προσφύγων στο δημογραφικό και ασφαλιστικό πρόβλημα καθώς και τον κυνικό υπολογισμό του κοινωνικού και πολιτικού κόστους. 

Σε όλη την Ευρώπη οι ρατσιστικές επιθέσεις έχουν πολλαπλασιαστεί, η Ακροδεξιά εδραιώνεται, η πολιτική ορθότητα υποχωρεί και νομιμοποιείται το πιο σκληρό πρόσωπο της εξουσίας. Κατάσχεση τιμαλφών, καθυστέρηση επανένωσης οικογενειών, στρατόπεδα καταγραφής των αιτούτων άσυλο στα εξωτερικά σύνορα, μπλόκο με συνοπτικές διαδικασίες σε όσους δεν ανήκουν στις τρεις «προνομιούχες» εθνικότητες (Σύροι, Αφγανοί, Ιρακινοί) είναι μερικά από τα μέτρα που θεσπίζονται εσχάτως και προκαλούν υπαρξιακά ερωτήματα για την εξέλιξη του ευρωπαϊκού ουμανισμού.

Οποιες κι αν είναι οι ευθύνες της Αθήνας στην προσφυγική κρίση, ο αποκλεισμός της χώρας μας από την υπόλοιπη Ευρώπη είναι αλυσιτελές μέσο για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών. Οπως άλλωστε επισήμαναν σε πρόσφατο σχόλιό τους οι Financial Times, η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχει σύνορα με άλλη χώρα της Σένγκεν. Η απειλή αποπομπής είναι επομένως αδιέξοδη, αφού μεσολαβούν η ΠΓΔΜ και η Σερβία. 

Η πιθανότερη έκβαση της χθεσινής προειδοποίησης είναι η εκτόξευση του κόστους της διαδρομής και η οικονομική ενίσχυση του δικτύου διακινητών. Το αίτημα για ευρωπαϊκή αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, διπλωματική επίλυση των συρράξεων στην περιοχή κι ένα σχέδιο Μάρσαλ προς τις γειτονικές χώρες, όπως το διατύπωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, δεν είναι απλώς ένα σύνθημα.  

ΞΕΝΙΑ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗ

.Η Ελλάδα του Τσίπρα είναι de facto εκτός ΕΕ

Στο πρώτο μάθημα της “Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης”, οι φοιτητές μαθαίνουν για την Ευρώπη των δύο ταχυτήτων ή αλλιώς μια Ευρώπη a la carte. Μια Ευρώπη στην οποία κάποιες χώρες βρίσκονται στον πυρήνα λήψης των αποφάσεων και απολαμβάνουν πλήρως τα προνόμια ενός κράτους-μέλους και κάποιες άλλες χώρες περιστρέφονται γύρω από έναν δεύτερο ομόκεντρο κύκλο που συνήθως απλά εφαρμόζουν τις αποφάσεις.

Η βασική συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων, κεφαλαίων και αγαθών. Αυτή είναι η ποιοτική διαφορά της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης σε σχέση με την θεσμική διάρθρωση των υπόλοιπων διεθνών οργανισμών.

Η Ελλάδα του κ. Τσίπρα έχει τον τελευταίο χρόνο εισέλθει σε τροχιά εξόδου και από τις δύο αυτές ταχύτητες. Αποτελεί από εδώ και στο εξής μια μοναδική περίπτωση που θα διδάσκεται στα επόμενα εγχειρίδια των Ευρωπαϊκών Σπουδών, ως “παράδειγμα προς αποφυγή”.

Παράδειγμα προς αποφυγήν νο1:

Η Ελλάδα έχει ήδη τα έκτακτα μέτρα ελέγχου (που όλοι τα έχουμε συνηθίσει) των κεφαλαίων, τα λεγόμενα capital controls, που φέρουν ορθά κοφτά την ευθύνη και την υπογραφή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα εντυπωσιακά θλιβερό επίτευγμα για μια χώρα που λίγους μήνες πριν έβλεπε το φως της εξόδου από τα τούνελ των Μνημονίων.

Παράδειγμα προς αποφυγήν νο2:

Οι πιέσεις για αποπομπή της χώρας μας από την συνθήκη Σένγκεν, ολοένα και αυξάνονται. Η αναβλητικότητα της Ελλάδας να συνεργαστεί με την Frontex σε συνδυασμό με την πολιτική των “ανοικτών θυρών” που εφάρμοσε επιμελώς για ένα χρόνο η κυβέρνηση οδηγεί σε έναν ολοκληρωτικό εγκλωβισμό την Ελλάδα.

Αν με την αναστολή της Σένγκεν επιβληθούν και συνοριακοί έλεγχοι, η χώρα θα έχει γλιστρήσει σε ένα ειδικό καθεστώς σύνδεσης με την Ευρωζώνη. De facto η χώρα θα έχει απομονωθεί και θα αποτελεί μια πολλαπλώς προβληματική περίπτωση στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Οι προσπάθειες και οι θυσίες που θα απαιτηθούν για να επιστρέψει η χώρα στην ομαλότητα, θα είναι πολύ μεγαλύτερης κλίμακας χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα είναι στο χέρι μας να τις αντιμετωπίσουμε.

Μια χώρα βρίσκεται σε εθνική, οικονομική και κοινωνική ασφυξία απόρροια της αριστερής κατάληψης της εξουσίας, η οποία επιβλήθηκε με τον πλέον αντι-θεσμικό και ανεύθυνο τρόπο. Μήπως ήρθε η ώρα της ανακατάληψης;

.Το διακύβευμα της εκλογής και η ενότητα

Στην τελική ευθεία μπαίνει από αύριο η ανάδειξη νέου προέδρου της ΝΔ. Ωστόσο, το διακύβευμα της επικείμενης εκλογής δεν αφορά αποκλειστικά και μόνον τους υποψηφίους. Ούτε καν ένα πολιτικό κόμμα. Αφορά κατ΄ αρχήν την ισορροπία του πολιτικού συστήματος, καθώς είναι ανάγκη η χώρα να αποκτήσει αξιωματική αντιπολίτευση. Είναι σαφές ότι η ΝΔ, που έχει ευθύνες ως ένας εκ των δύο βασικών πυλώνων του πολιτικού συστήματος από το '74 έως και σήμερα, δεν μπορεί και δεν πρέπει να «κρυφτεί» πίσω από διαδικασίες, άγονες εσωκομματικές αντιπαραθέσεις και προσωπικές συγκρούσεις. Εχει και αυτή ευθύνες τόσο για τη σημερινή εικόνα που εμφανίζει η χώρα όσο και για εκείνα που πρόκειται να συμβούν τις επόμενες εβδομάδες ή τους επόμενους μήνες. 

Το γεγονός ότι είναι στην αξιωματική αντιπολίτευση δεν την αθωώνει για το παρελθόν και δεν την απαλλάσσει για το παρόν και το μέλλον! Γι΄ αυτό και είναι επιτακτική ανάγκη να λύσει -έστω και με σημαντική καθυστέρηση- το εσωκομματικό της πρόβλημα, να προετοιμάσει τη στρατηγική της και να μετάσχει ενεργά -με θέσεις και προτάσεις- στο πολιτικό γίγνεσθαι.

Το πρόσωπο
 Οπως συμβαίνει σε όλα τα κόμματα εξουσίας, έτσι και στη ΝΔ σημαίνοντα ρόλο θα παίξει και το πρόσωπο που θα εκλεγεί. Οποιος κι αν είναι αυτός, θα πρέπει την επόμενη μέρα να συνεργαστεί με όλους και πρωτίστως με εκείνους που συγκρούστηκε κατά την εσωκομματική προεκλογική περίοδο. Μόνο όταν διασφαλιστεί η ενότητα στην κορυφή θα μπορέσει να υπάρξει και στη βάση.

Τις τελευταίες ημέρες οι τέσσερις υποψήφιοι για την ηγεσία έχουν χαμηλώσει τους τόνους και οι προσωπικές αντιπαραθέσεις έχουν σημαντικά περιοριστεί. Από τις δημόσιες παρεμβάσεις τους δείχνουν ότι είναι έτοιμοι να αφήσουν πίσω τους το «φιάσκο» της αποτυχημένης εκλογικής διαδικασίας και τα όσα ακολούθησαν και επικεντρώνονται στην αντιπολίτευση, στην κυβέρνηση αλλά και στην παρουσίαση των θέσεών τους για τη δημιουργία μιας σύγχρονης Κεντροδεξιάς.

Η καχυποψία, ωστόσο, δεν έχει φύγει. Είναι χαρακτηριστικό ότι με το που υπήρξαν στα μέσα της εβδομάδας ορισμένες φήμες στο Διαδίκτυο περί δήθεν αποχώρησης κάποιου υποψηφίου, άρχισαν τα σχόλια περί προβοκάτσιας.

Ολα αυτά θα πρέπει να εκλείψουν την επόμενη μέρα της εκλογής. 

Εάν αυτό δεν συμβεί, τότε και η ανάδειξη του νέου προέδρου δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά μόνο ένας σταθμός στην πορεία της συντηρητικής παράταξης προς την απαξίωση. Και τότε πρόβλημα δεν θα έχει μόνο η ΝΔ, αλλά συνολικά η χώρα και το πολιτικό σύστημα.

saradakos@pegasus.gr

.Το Νταβός που πληγώνει

Εάν συνειδητο­ποί­ησε ένα πράγμα στο Νταβός ο πρωθυπουρ­γός Αλέξης Τσίπρας είναι ότι η «πολιτική δια­πραγμάτευση», που ζητά έναν χρόνο τώρα, έχει πεθά­νει. Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, όπως και οι Ευρωπαίοι δανειστές κρύβο­νται πίσω από την τρόικα ή τους θεσμούς, όπως μετονομάστηκαν σε κλίμα ευφορίας, χαράς και νίκης οι «πιστωτές» της χώρας, και δεν θα του δώσουν κανένα περιθώριο, ούτε καν σχοινί για να... κρεμαστεί.

Στη συνάντηση του Ελληνα πρωθυπουργού με την Κριστίν Λαγκάρντ περίσσευαν τα χαμόγελα μπροστά στους φωτογράφους και τις τηλεοπτικές κάμερες. Αλλωστε, η επικεφαλής του Ταμείου συνηθίζει να υποδέχεται τους «απέναντι» μέσα στην τρελή χαρά που μετατρέπεται σε απύθμενη θλίψη όταν κλείνουν τα φώτα. 

Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν η εξαίρεση του κανόνα. Διότι αν ήταν η εξαίρεση, τότε ο νεαρός πολιτικός, που μεγάλωσε γρήγορα και όχι υπό ομαλές συνθήκες, ήταν όντως η επιλογή των δανειστών μετά τα πέντε χρόνια απέραντης φτώχειας και μοναξιάς για τους Ελληνες πολίτες.

Οταν έκλεισαν οι πόρτες πίσω τους, η κ. Λαγκάρντ και ο κ. Τσίπρας μπήκαν στα βαθιά και ο Ελληνας πρωθυπουργός πληροφορή­θηκε ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά απ’ ό,τι τα παρουσιάζει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. Είτε εφαρμόζεται η συμφωνία, όπως προβλέπει το Μνημόνιο, που κατά τα άλλα θα έσκιζε η αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ή αναλαμβάνεις το ρίσκο της πτώχευσης, που θα συμβεί χωρίς τα δανεικά των πιστωτών.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός έφυγε βαριά πληγωμένος από το Νταβός, όπου ανάμεσα στους πανίσχυρους της οικονομίας, ένιωσε απελπιστικά μόνος, πλημμυρισμένος από τα κύματα της απαισιοδοξίας που απειλούν την Ελλάδα. Το ότι επέστρεψε σώος και αβλαβής στην Αθήνα δεν σημαίνει ότι τον υποδέχθηκαν μετά βαΐων και κλάδων στο Νταβός. Τον έκαναν να νιώσει πολλές φορές ότι ηγείται μίας «διεφθαρ­μένης χώρας», με «διεφθαρμένους πολίτες», όπως είχε πληροφορήσει το 2009 και το 2010 την ανθρωπότητα ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου.

Πόσες φορές έχουμε σκεφθεί ότι αν ο παραπάνω κύριος είχε τις στοιχειώδεις γνώσεις και τον στοιχειώδη πατριωτισμό, η χώρα δεν θα εισερχόταν στην παρατεταμένη λαίλαπα των μνημονίων, που έχουν κατα­στρέψει την Ελλάδα και τον λαό της. Αντίθετα, απολαμβάνει όλων των προνομίων που του παρέχει το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, καθώς κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει...

Το τελευταίο διάστημα ο κ. Τσίπρας κυβερνά με έναν τρόπο που θα μας αναγκάσει να ξεχάσουμε τους πραγματικούς καταστροφείς της οικονομίας. Τα περιθώρια για να μη μετατραπεί σε «Γιωργάκη» λιγοστεύουν επικίνδυνα για τον ίδιο, αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ, που εκ των πραγμάτων θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ

. ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

.Ασφαλιστική απορρύθμιση

Εκ πρώτης όψεως το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό αποτελεί μία παραλλαγή του συστήματος που εισήγαγε η σημαντική μεταρρύθμιση του 2010. Οι δύο πυλώνες της βασικής και της αναλογικής σύνταξης διατηρούνται, αποκτώντας νέες ονομασίες χωρίς ουσιώδη μεταβολή των δομικών χαρακτηριστικών τους.

Ωστόσο, η πρώτη διαφορά εντοπίζεται στην κατάργηση της μεταβατικής περιόδου και στην άμεση εφαρμογή του νέου τρόπου υπολογισμού των παροχών για όσους συνταξιοδοτούνται από 1.1.2016. 

Η δεύτερη ουσιώδης διαφορά συνίσταται στη μείωση των συντελεστών αναπλήρωσης εις βάρος ιδίως εκείνων που έχουν πολλά χρόνια ασφάλισης και υψηλότερες αποδοχές.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις των δύο αυτών αλλαγών; Πρώτον, η ένταση μεταξύ των παλαιών και των μελλοντικών συνταξιούχων, που κλονίζει τη διαγενεακή αλληλεγγύη και διχάζει την κοινωνία.

Το ρητορικό σχήμα ότι δεν θα υπάρξουν νέες περικοπές κύριων συντάξεων αφορά μόνον εκείνους που συνταξιοδοτήθηκαν μέχρι το τέλος του 2015. Για όλους τους άλλους οι μειώσεις θα υπερβαίνουν το 15% και για ορισμένες κατηγορίες θα είναι υψηλότερες του 35%.

Ωστόσο, το σοβαρότερο πρόβλημα αποτελεί η στρέβλωση της ανταποδοτικότητας του συστήματος και της αρχής της εγγύτητας μεταξύ του προσυνταξιοδοτικού επιπέδου διαβίωσης και αυτού που εγγυάται το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Η αρχή της ανταποδοτικότητας ασφαλώς σχετικοποιείται σε κάθε σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, με γνώμονα τις αρχές της αλληλεγγύης και της προστασίας του ασφαλιστικού κεφαλαίου.

Ομως αυτό που θεωρείται, με τα λόγια του υπουργού Εργασίας, μία μεταρρύθμιση «αναδιανεμητική και κοινωνικά μεροληπτική για τους από κάτω» (συνέντευξη «Καθημερινή», 10.1.16), στην πραγματικότητα αποτελεί μια βίαιη υποχώρηση της ανταποδοτικότητας, που υποσκάπτει την ασφαλιστική συνείδηση διαβρώνοντας και την ενδογενεακή αλληλεγγύη.

Ταυτόχρονα, δεν επιτυγχάνεται ούτε ένα ικανοποιητικό επίπεδο παροχών για όσους προσβλέπουν στην αλληλεγγύη της πολιτείας.

Εκκωφαντική είναι τέλος η σιωπή του νομοσχεδίου για την προοπτική των επαγγελματικών ταμείων και τη δυνατότητα μετατροπής των σημερινών επικουρικών ταμείων σε επαγγελματικά, ενώ φαίνεται να εκλείπουν και τα φορολογικά κίνητρα για την καταβολή εισφορών σε επαγγελματικά ταμεία.

.Οι επιλογές του πρωθυπουργού

Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός έτους από τότε που το σώμα των πολιτών που έχουν δικαίωμα ψήφου άλλαξε τις ισορροπίες του Κοινοβουλίου, αξίζει να θυμηθούμε κάποια πράγματα που συνηθίζουμε να ξεχνούμε.

Οι ευθύνες του Αλέξη Τσίπρα δεν ξεκινούν την 26η Ιανουαρίου 2015. Οσα συμβαίνουν τώρα και όσα έπραξε τους δώδεκα πρώτους μήνες που ασκεί με τον πιο απόλυτο τρόπο την κυβερνητική εξουσία ξεκινούν από το 2008, όταν αναλαμβάνει την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτό το ιστορικό μέτρο πρέπει να κριθεί.

Από την πρώτη στιγμή, ο νεαρότερος πολιτικός αρχηγός της τελευταίας δεκαετίας έδειξε ότι προτιμά την απόλυτη και ακραία σύγκρουση, ότι επιδιώκει τον εξευτελισμό του πολιτικού αντιπάλου, ότι μπροστά στο στενό κομματικό συμφέρον δεν υπολογίζει το ευρύτερο και μακροχρόνιο συμφέρον του τόπου.

Σε κάθε περίπτωση όμως, η ευθύνη του κ. Τσίπρα για την εξέλιξη των πραγμάτων είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένη από τη στιγμή που αναλαμβάνει τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης: τη 17η Ιουνίου 2012 κερδίζει το 26,89% των ψήφων, με τον κ. Σαμαρά να προηγείται με μόλις 2,77% ή 170.475 ψήφους.

Γνωρίζουμε πλέον ότι η ποιότητα της διακυβέρνησης ενός τόπου προσδιορίζεται καθοριστικά και από τον τρόπο με τον οποίο ασκείται η αντιπολίτευση. Ο κ. Τσίπρας επέλεξε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό την πιο ακραία και την πιο μηδενιστική αντιπολίτευση.

Υπεστήριξε με όλους τους τρόπους κάθε αντιπολιτευτική ενέργεια, από όπου κι αν προερχόταν, ανεξαρτήτως των υποστηρικτών της και χωρίς να νοιάζεται για τις επιπτώσεις στα συμφέροντα του κράτους. Αδιαφόρησε για τη συνοχή της κοινωνίας και με συστηματικό τρόπο υπονόμευσε τις αντοχές του δημοκρατικού καθεστώτος.

Καθοριστική είναι η κυβερνητική συνυπευθυνότητα του κ. Τσίπρα μετά τον Ιούνιο 2014. Το κόμμα του κερδίζει την πρώτη θέση με διαφορά 219.428 ψήφων. Είναι πλέον σε θέση να επιβάλει βουλευτικές εκλογές με όπλο την αλλαγή στην Προεδρία της Δημοκρατίας και χρησιμοποιεί το όπλο αυτό χωρίς καμία επιφύλαξη. Από τότε, ο κ. Τσίπρας βαρύνεται με ένα πολύ μεγάλο μέρος των ευθυνών διακυβέρνησης. Ποτέ δεν παραδέχθηκε το μέγεθος και την περιπλοκότητα των προβλημάτων, αλλά πάντοτε κυνήγησε ακόμη και με άτιμο και αντιδεοντολογικό τρόπο πράξεις και αντίθετες προς αυτόν απόψεις. Η αντίθεσή του υπήρξε δογματική, απόλυτη και τρομοκρατική προς οιονδήποτε έχριζε αντίπαλό του. Μην περιμένει λοιπόν τώρα χείρα βοηθείας προς την εξουσία του. Θα χρειαστεί να τα βγάλει πέρα μόνος του, με τη βοήθεια του συνεργάτη του Καμμένου, τον οποίο άλλωστε είχε επιλέξει αμέσως μόλις ανέλαβε το βαρύ καθήκον της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Ο Αλέξης Τσίπρας γιορτάζει τον πρώτο χρόνο κυβέρνησης της «Αριστεράς» με μόνους ειλικρινείς υποστηρικτές τις κυβερνήσεις των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων και τους τεχνοκράτες του κουαρτέτου. Και, δυστυχώς γι’ αυτόν, οι εκλογές αργούν ακόμη!  

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

.Σκληραίνουν τη στάση τους οι Αγρότες: Σε εξέλιξη δύο κρίσιμες συνελεύσεις – Που στήνονται μπλόκα

Την κλιμάκωση των αγώνων τους αποφασίζουν, όπως όλα δείχνουν, στις δύο πανελλαδικές τους διασκέψεις οι αγρότες, που έχουν στήσει περισσότερα από 80 μπλόκα σε όλη τη χώρα. Σύμφωνα με πληροφορίες συζητείται το ενδεχόμενο πολύωρων ή και επ’ αόριστον αποκλεισμούς δρόμων.

Μετά από σχεδόν μια ώρα συνεδρίασης οι αγρότες των Τεμπών αποχώρησαν από την διάσκεψη στην Σίνδο της Θεσσαλονίκης, αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους στα μπλόκα και να μην συναντηθούν με τον Αλέξη Τσίπρα εάν δεν αποσυρθεί εντελώς το νομοσχέδιο από την κυβέρνηση.

Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπός τους Παναγιώτης Καλογιάννης αμέσως μετά, οι αγρότες θα παραμείνουν στους δρόμους, χωρίς να βιάζονται όπως είπε χαρακτηριστικά, ενώ προσανατολίζονται στο να κλείσουν επ’ αόριστον το εθνικό οδικό δίκτυο της χώρας, εντείνοντας την πίεση προς την κυβέρνηση. Δεν είμαστε εργατοπατέρες, ο αγώνας μας δεν καπελώνεται από κανέναν και όποιος το επιχειρήσει θα εκδιωχθεί, δήλωσε ακόμα.

Πού στήνουν μπλόκα οι αγρότες
Από τις 12:00 έως τις 14:00 το μεσημέρι είχαν κλείσει τους δρόμους οι αγρότες σε πολλά σημεία, ενώ σχεδιάζουν δίωρους αποκλεισμούς και μεταξύ 19:00-21:00 το βράδυ. Οι αγρότες στο τελωνείο των Κήπων δεν θα επιτρέπουν τις διελεύσεις έως τις 16:00.

Στον νομό Πιερίας, από το πρωί, με σύνθημα «αντί να μας πιουν το αίμα, το δίνουμε για να σώσουμε μια ζωή», οι συμμετέχοντες στα μπλόκα κατευθύνονται στο νοσοκομείο Κατερίνης όπου έχουν οργανώσει αιμοδοσία. Σύμφωνα με τον αγροτοσυνδικαλιστή Γιάννη Δημαλή, το «μεσημέρι θα κλείσουμε συμβολικά από τις 14:00 και για μια ώρα, ενώ θα παρακολουθούμε στενά τι γίνεται στις συναντήσεις».

Υπενθυμίζεται ότι στον νομό Πιερίας έχουν στηθεί μπλόκα, συνολικής δυναμικότητας άνω των 700 τρακτέρ στο Αιγίνιο και στην Κατερίνη.

Στον κόμβο τη Κουλούρας στην Ημαθία, μπλόκο της Πρωτοβουλίας Αγροτών δυναμικότητας 500 τρακτέρ, οι συμμετέχοντες θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο κεντρικό υποκατάστημα του ΟΓΑ στη Θεσσαλονίκη (10:00). Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, πολλοί συμμετέχοντες από το συγκεκριμένο μπλόκο αποχωρούν και κατευθύνονται σε αυτό που βρίσκεται λίγο πιο μπροστά, στον κόμβο Νησελίου επί της Εγνατίας οδού Θεσσαλονίκης-Βέροιας.

Στο συγκεκριμένο μπλόκο, η δύναμη έχει ενισχυθεί και υπερβαίνει τα 700 τρακτέρ, ενώ συμμετέχουν απλοί πολίτες, αλλά και κτηνοτρόφοι και άλλες επαγγελματικές ομάδες της ευρύτερης περιοχής, σύμφωνα με τον αγροτοσυνδικαλιστή, Παναγιώτη Μεσαλά.

Σήμερα στήνεται και το μπλόκο στα «πράσινα φανάρια», τη διασταύρωση πριν το αεροδρόμιο «Μακεδονία», από αγρότες και κτηνοτρόφους της ανατολικής Θεσσαλονίκης και του Νομού Χαλκιδικής.

Όλες οι πλευρές, όπου και αν πρόσκεινται λένε ότι θα συμμετέχουν δυναμικά στο συλλαλητήριο διαμαρτυρίας που οργανώνεται για τις 28 Ιανουαρίου 2016, ημέρα έναρξης της Διεθνούς Έκθεσης «Agrotica».

Η εικόνα στα μπλόκα Μακεδονίας και Θράκης
Στο τελωνείο του Προμαχώνα, στα σύνορα της Ελλάδας με τη Βουλγαρία, είναι συγκεντρωμένα περισσότερα από 1.600 τρακτέρ, με το μπλόκο να ενδυναμώνεται διαρκώς και να ενισχύεται με διάφορες παραγωγικές και επαγγελματικές ομάδες. Για σήμερα έχει προγραμματιστεί κλείσιμο του τελωνείου στο χρονικό διάστημα 13.00-15.00 το μεσημέρι.

Υπό κατάληψη εξακολουθεί να βρίσκεται από τις 20/1 η Εγνατία οδός στον κόμβο των Κερδυλλίων, με το μπλόκο να αριθμεί περισσότερα από 800 τρακτέρ, ενώ κλείνουν και οι παρακαμπτήριοι δρόμοι συμβολικά και όχι για περισσότερο από μισή ώρα κάθε φορά.

Σε τρία ανέρχονται πλέον τα μπλόκα που έχουν στηθεί στον νομό Δράμας. Στη διασταύρωση Κοκκινογείων Προσοτσάνης Δράμας, στον δρόμο προς το τελωνείο της Εξοχής, στα σύνορα της Ελλάδας με τη Βουλγαρία, περισσότερα από 600 τρακτέρ καταλαμβάνουν συμβολικά το οδόστρωμα. Το δεύτερο μπλόκο είναι αυτό που έχει «κατασκηνώσει» στο τελωνείο Εξοχής και το τρίτο είναι αυτό πηγαίνοντας για Καβάλα, στα Μάρμαρα του Σκαρή.

Στον νομό του Κιλκίς, το μπλόκο αριθμεί περισσότερα από 450 τρακτέρ και βρίσκεται επί της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Πεστριτσίου. Σύμφωνα με τον αγροτοσυνδικαλιστή Γιώργο Τερζή, δύναμη του μπλόκου κατευθύνθηκε ήδη στο τελωνείο Δοϊράνης. Στο μεταξύ, περισσότερα από 180 τρακτέρ έχουν κατασκηνώσει στο τελωνείο των Ευζώνων και τονίζεται ότι πρόκειται για το μπλόκο Πολυκάστρου Νομού Κιλκίς.

Στον νομό Πέλλας παραμένουν τα μπλόκα στη γέφυρα Σερβικά στα Γιαννιτσά, στο Μελίσσι και τον κόμβο Μανδάλου, ενώ στη «θέση του» παραμένει και αυτό στη Χαλκηδόνα.

Στον νομό Θεσσαλονίκης έχουν στηθεί μπλόκα, συνολικής δυναμικότητας άνω των 600 τρακτέρ στο Δερβένι και στα Βασιλικά ανατολικής Θεσσαλονίκη.

Στον νομό Χαλκιδικής, έχουν στηθεί τρία μπλόκα στον κόμβο Γοματίου στην Ιερισσό, στα Νέα Μουδανιά και στη Νέα Καλλικράτεια, είναι δυναμικότητας άνω των 600 συνολικά και συμμετέχουν περισσότεροι από 80 μελισσοκόμοι, των οποίων το ένα όχημα ισούται με τρία τρακτέρ. Έχουν προγραμματιστεί συμβολικοί αποκλεισμοί, για το μεσημέρι, χωρίς να έχει διευκρινιστεί ακόμα η ακριβής ώρα.

Στα διόδια των Μαλγάρων υπερβαίνουν τα 800 τα τρακτέρ που βρίσκονται παρατεταγμένα και θα «μπλοκάρουν» το δρόμο και το απόγευμα από τις 19.00 μέχρι και τις 21.00 το βράδυ. Στο σημείο βρίσκονται και περισσότερα από 100 νταλίκες, φορτηγά, ταξί και τουριστικά λεωφορεία.

Στον χορό των κινητοποιήσεων εισήλθαν ακόμα πιο δυναμικά οι άνθρωποι του πρωτογενούς τομέα σε Καστοριά και Φλώρινα.

Το άνοιγμα του μπλόκου στον κόμβο Ριζίων-Καστανέων Ορεστιάδας για σήμερα, αποφάσισαν οι αγρότες οι οποίοι παραμένουν στο σημείο με τα περίπου 480 αγροτικά τους μηχανήματα παρατεταγμένα.

Τους αγρότες του βορείου Έβρου επισκέφθηκε ο μητροπολίτης Διδυμοτείχου Ορεστιάδας και Σουφλίου Δαμασκηνός, ο οποίος ευχήθηκε σύντομα τα αιτήματά τους να βρουν τη δίκαιη λύση τους.

Στο μεταξύ, με τετράωρο αποκλεισμό, από τις 12 έως τις 16:00, του τελωνείου των Κήπων συνεχίζουν και σήμερα οι αγρότες του νότιου Έβρου. Οι αγρότες δηλώνουν αποφασισμένοι να παραμείνουν στους δρόμους παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες και τις χιονοπτώσεις που σημειώνονται σήμερα από νωρίς το πρωί στις περιφέρειες Σουφλίου, Διδυμοτείχου και Ορεστιάδας.

.Ασφαλιστικό - Ποιες αλλαγές πρότεινε ο Κατρούγκαλος

Μπορεί η συνάντηση να έγινε σε καλό κλίμα, ωστόσο, φαίνεται να κατέληξε σε αδιέξοδο που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία για τις κινητοποιήσεις σχετικά με το Ασφαλιστικό. Επειτα από 1,5 ώρα το Μέγαρο Μαξίμου, η συνάντηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον πρόεδρο του ΤΕΕ Γ. Στασινό, τον πρόεδρο της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων, Β. Αλεξανδρή και τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, Μ. Βλασταράκο, δε φαίνεται να είχε αποτέλεσμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες η πρόταση του κ. Κατρούγκαλου θα αφορά τους ελεύθερους επαγγελματίες και τον σταδιακό διπλασιασμό σε βάθος τριετίας των ασφαλιστικών εισφορών τους. Η επιβάρυνση, μάλιστα, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, θα είναι ανάλογη του εισοδήματος των ελευθέρων επαγγελματιών.

Πιο αναλυτικά, τα σενάρια που εξετάζονται για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους επιστήμονες είναι τα εξής:

- για όσους δηλώνουν εισόδημα από 12.000 - 20.000 ευρώ, η ασφαλιστική εισφορά θα αντιστοιχεί στο 15% του καθαρού εισοδήματός τους, αντί για 20% που προβλέπει το αρχικό σχέδιο

- για εισοδήματα από 20.000 ευρώ έως 30.000 ή 35.000 ευρώ θα καταβάλονται εισφορές αυξημένες κατά 30% σε σχέση με το σημερινό καθεστώς

- όσον αφορά τα υψηλότερα εισοδήματα εξετάζεται να οριστούν κλίμακες για τις εισφορές.

Εξετάζεται επίσης μεγαλύτερη μεταβατικότητα - άνω των 3 ετών - για την αλλαγή του καθεστώτος πληρωμής εισφορών για τους αγρότες.

Δηλώσεις

«Πρέπει να βρούμε λύσεις κυρίως για τους πιο αδύναμους κι αυτή είναι μια βασική φιλοσοφία στην οποία πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι», τόνισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά τον σύντομο διάλογο που είχε μπροστά στις κάμερες.

«Σε αυτό συμφωνούμε όλοι», είπε ο κ. Στασινός σχετικά με τη θέση που εξέφρασε ο πρωθυπουργός. Συνεχίζοντας ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «η πραγματικότητα είναι ότι όταν παίρνει κανεις κάποια μέτρα για τη βιωσιμότητα του συστήματος, συνήθως τα παίρνει οριζόντια. Αυτό είναι λάθος, πρέπει να βρούμε τον τρόπο ώστε να ξεχωρίσουμε αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη κι αυτούς που εχουν τη δυνατότητα να βάλουν πλάτη, γιατί αν δεν βάλει κανείς πλάτη δεν θα γίνει βιώσιμο το σύστημα».

«Στις αρχές συμφωνούμε», είπε ο κ. Στασινός. Ο πρωθυπουργός τόνισε: «άρα αυτή τη στιγμή το κρίσιμο θέμα είναι να διαχωρίσουμε και να βρούμε τρόπους για τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα και κυρίως για τους νέους επιστήμονες». «Συμφωνούμε απόλυτα, αλλά δεν γίνεται με το σχέδιο», ανέφερε ο πρόεδρος του ΤΕΕ, με τον κ. Τσίπρα να απαντά: «Να κάτσουμε να τα κουβεντιάσουμε, να βρούμε λύσεις».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, αναφέρθηκε στο ζήτημα των διαρροών επιστημόνων στο εξωτερικό. Είπε ότι οι νέοι επιστημόνες φεύγουν στο εξωτερικό για ειδικότητα και μένουν εκεί, ότι το σύστημα της Υγείας είναι στα όρια του και ότι τα νοσοκομεία σε λίγο καιρό δεν θα έχουν γιατρούς να εφημευρεύουν. «'Αρα, θα πρέπει να δούμε τι πρέπει να κάνουμε για τα νέα παιδιά, για να επιβιώσουν στον τόπο», συνέχισε και απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό ως έναν νέο άνθρωπο, πρόσθεσε ότι το δικό του μέλημα και όλων θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα για τα νέα παιδιά.

Συνεχίζουν

Ο κ. Βλασταράκος εξερχόμενος της συνάντησης κάλεσε τον πρωθυπουργό να ξαναδεί το νομοσχέδιο κάνοντας λόγο για μεγάλες επιβαρύνσεις της τάξεως του 70%.

Ο κ. Στασινός σημείωσε ότι έγινε κατανοητό το πρόβλημα των υπερβολικών εισφορών αλλά όπως είπε «η κατανόηση από την επίλυση απέχουν πολύ». Για αυτό όπως είπε χαρακτηριστικά οι μηχανικοί θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις «για να βοηθήσουμε και την κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση».

Από την πλευρά του ο κ. Αλεξανδρής χαρακτήρισε το νομοσχέδιο «Πλήρως αναξιόπιστο» και «μη βιώσιμο».

Νωρίτερα και εντός της συνάντησης ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην ανάγκη να προστατευτούν οι νέοι και οι πιο «αδύναμοι» επιστήμονες και ελεύθεροι επαγγελματίες.

«Πρέπει να βρούμε λύσεις για τους πιο αδύναμους» είπε ο κ. Τσίπρας σημειώνοντας παράλληλα πως «όταν παίρνεις μέτρα για τη βιωσιμότητα του συστήματος, συνήθως είναι οριζόντια. Αλλά αυτό είναι λάθος πρακτική», συνέχισε υπογραμμίζοντας την ανάγκη να αναζητηθούν οι τρόποι ούτως ώστε να στηριχθούν τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα και οι νέοι επιστήμονες.

.Δεν πάει άλλο

Δεν ξέρουμε αν το έχετε καταλάβει αλλά δεν… έχουμε 2016. Είμαστε ένα χρόνο πίσω. Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει την εξουσία, ο λαός ελπίζει και γελά και ξαφνικά έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα.

Όπως και πέρυσι έτσι και τώρα ο εφιάλτης επιστρέφει. Εφιάλτης στην οικονομία με σενάρια διάλυσης και Grexit, εφιάλτης και στην πολιτική με σενάρια για εκλογές και εκλογομαγειρέματα.

Δεν χρειάζεται ο αποτυχημένος Βαρουφάκης για να μας οδηγήσει στα βράχια, υπάρχουν κι άλλοι αποτυχημένοι στην κυβέρνηση. Και ξαφνικά η χώρα βρίσκεται ξανά σε πίεση, κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει, επιστρέφει ο τρόμος των νέων μέτρων κι ενός τέταρτου μνημονίου, οι δανειστές εμφανίζονται σκληροί, λες και θα ήταν κάτι διαφορετικό. Όταν βλέπουν να τους δουλεύουν ψιλό γαζί τι θα κάνουν; Θα γίνουν όλοι… Σόιμπλε.

Με μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με πέρυσι. Τότε ο λαός πανηγύριζε για την πρώτη φορά αριστερά. Τώρα ο κόσμος βρίζει, οι αγρότες μπλοκάρουν τα πάντα, το κίνημα της γραβάτας είναι όσο ισχυρό ήταν το κίνημα των μπαχαλάκηδων του ΣΥΡΙΖΑ. Συνταξιούχοι τρώνε ξύλο στους δρόμους ενώ οι εργαζόμενοι ετοιμάζονται να κάνουν απεργίες φοβούμενοι τα χειρότερα.

Ο εφιάλτης του 2015 με τη χώρα στην κόψη του ξυραφιού και τον κόσμο σε αριστερή αφασία και ψεκασμένο μέχρι θανάτου δεν είναι πια εδώ. Τώρα έχουμε εφιάλτη με τον κόσμο στα κάγκελα.

Δεν ξέρουμε που θα βγει όλο αυτό. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι θα κάνει η κυβέρνηση και ο Τσίπρας. Ενδεχομένως να μην μπορεί να κυβερνήσει και να πέσει ζητώντας βοήθεια άλλων κομμάτων.

Μπορεί να μεθοδεύσει εκλογές ελπίζοντας σε κάτι διαφορετικό. Μπορεί να έχουμε οικουμενική, πριν ή μετά τις εκλογές.

Αλλά μπορεί και όλα τα παραπάνω να μην τα προλάβουμε. Μια οικονομική κατάρρευση μπορεί να επιταχύνει τις εξελίξεις και μια βαθιά κοινωνική αναταραχή να διαλύσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο. Τα μηνύματα που στέλνονται από το εξωτερικό αλλά και από την ελληνική κοινωνία δεν είναι καθόλου αισιόδοξα.

Η ιταμή επίθεση του Σόιμπλε, οι πιέσεις για νέες μεταρρυθμίσεις της Λαγκάρντ και η απαίτηση για περικοπή συντάξεων από τα τεχνικά κλιμάκια είναι σημάδια σκληρής και αδιάλλακτης αντιπαράθεσης που επιλέγουν οι δανειστές απέναντι σε έναν αδύναμο, άβουλο πρωθυπουργό που είναι και κάκιστος διαπραγματευτής.

Παράλληλα, η ενίσχυση των μπλόκων της οργής και η επέκταση των κινητοποιήσεων που βάζει φωτιά σε όλη την Ελλάδα, δημιουργεί νέο τοπίο στη χώρα. Πλέον ο κόσμος δεν είναι μαζί αλλά απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα η μάχη θα κριθεί στους δρόμους και όχι στα κομματικά γραφεία. Τώρα οι υποσχέσεις δεν περνάνε άλλο.

Η κυβέρνηση ποσώς μας ενδιαφέρει. Η χώρα όμως βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, ουσιαστικά έχει μπει και πάλι στην εντατική. Μήπως επανέλθει ο φόβος πριν από το θάνατο;

.Στη λούμπα του λαϊκισμού...

Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για τη φράση του Σόιμπλε, την αγένεια που τον χαρακτηρίζει, ταυτόχρονα με την εξυπνάδα που έχει να σφάζει με το βαμβάκι του αντιπάλους του. Ο Τσίπρας κατάλαβε, όπως παλιότερα και ο Βαρουφάκης, ότι ο Γερμανός είναι κανονικός killer και δεν καταλαβαίνει Χριστό από χώρες, φτώχειες, ικεσίες ή τσαμπουκάδες.

Ο Τσίπρας έπρεπε να του έχει απαντήσει, όμως, ακολούθησε την πεπατημένη Ελλήνων πολιτικών που δεν αντιδρούν γιατί ξέρουν ότι η χώρα είναι αδύναμη. Σκεφτείτε πριν από τρία χρόνια τι έγινε όταν προσβλήθηκε ο Ερντογάν και σηκώθηκε κι έφυγε από το πάνελ.

Όμως, αυτό είναι η μια πτυχή της πολύ σοβαρής υπόθεσης, του περιστατικού αυτού που σημάδεψε το ταξίδι στο Νταβός.

Υπάρχει και μια άλλη πτυχή ίσως πιο σοβαρή από το αν ο Τσίπρας έχει καταλάβει ότι κάποιος τον είπε ανόητο και αυτός δεν αντέδρασε. Είναι το γεγονός ότι ο Σόιμπλε με την άθλια αυτή επίθεσή του δυναμώνει το κύμα του άκρατου λαϊκισμού στην Ελλάδα. 

Δείτε μόνο ορισμένες εφημερίδες και μέσα ενημέρωσης πώς αντιμετώπισαν τον Σόιμπλε. Προφανώς για να πουλήσουν φύλλα, αλλά επηρεάζοντας τους πολίτες, εμφανίζουν τους Γερμανούς ξανά ως Ναζί, τους Έλληνες ως «γερμανοφάγους», εμφανίστηκαν ξανά οι περικεφαλαίες των αρχαίων ημών προγόνων και τα διάφορα «μολών λαβέ» από ανθρώπους που δεν έχουν δει όπλο στη ζωή τους και που το μόνο που έχουν κάνει είναι να προβληματίζονται αν θα παίξουν τένις στο κλαμπ ή θα πάνε για σκι στην Αράχοβα.

Η έξαρση του λαϊκισμού είναι εξαιρετικά επικίνδυνη στην Ελλάδα. Δε μιλάμε για την -αν θέλετε- δικαιολογημένη οργή των Ελλήνων κατά των Γερμανών. Αυτή να την αντέξουμε. Μιλάμε για ένα κράμα εθνολαϊκισμού που καλλιέργησε με επιτυχία ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ψεκασμένοι και το οποίο μας οδήγησε στην καταστροφή που ζούμε τώρα.

Διότι απλά ο Σόιμπλε με την προκλητικότητά του τελικά προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στην ίδια την κυβέρνηση η οποία θα «πουλήσει» στο εσωτερικό ότι: «Αυτός ο κακός Γερμανός φταίει για όλα, εμείς οι καλοί κυβερνώντες πιεζόμαστε, δεν θέλουμε να πάρουμε μέτρα αλλά βλέπετε τον Σόιμπλε που φέρεται... ναζιστικά». Ο τέλειος αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης που αρέσκεται στον λαϊκισμό ο οποίος πουλιέται τζάμπα στα περίπτερα και τα τηλεπαράθυρα.

Ωραία, να βρίσουμε τον Σόιμπλε, να καταδικάσουμε τους Γερμανούς, να τους θυμίσουμε το παρελθόν τους, άμα λάχει να πλακώσουμε και κανέναν Γερμανό τουρίστα για να δείξουμε πόσο βαριά είναι η... φούστα του τσολιά.

Όμως, με τα δικά μας προβλήματα τι γίνεται; Με τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να κάνουμε τι συμβαίνει; Θα συνεχίσουμε να διορίζουμε καθαρίστριες και Συριζαίους; Θα συνεχίσουμε να έχουμε... ανεπάγγελτους στο Δημόσιο; Θα συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε την εισφοροδιαφυγή και τη φοροδιαφυγή;

Με τον εθνολαϊκισμό έγινε ο Τσίπρας πρωθυπουργός και ο Καμμένος κολαούζος του. Με το νέο εθνολαϊκισμό τι άλλο θα δουν τα μάτια μας;

Ή μήπως δεν θα προλάβουμε διότι θα έχει καταστραφεί η χώρα; Και μήπως ο παμπόνηρος Σόιμπλε αυτό ακριβώς επεδίωκε με την φαρμακερή του ατάκα; Να «τσιγκλίσει» τους Έλληνες και να πέσουν ξανά στη λούμπα του λαϊκισμού;

.Εξαλλη η ΝΔ με τις διαρροές του Μαξίμου για τη συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Θυμός επικρατεί στη ΝΔ μετά την συνάντηση του προέδρου της ΝΔ με τον πρωθυπουργό, γιατί το Μέγαρο Μαξίμου έδινε πληροφορίες για τη συνάντηση και τη συνομιλία όσο αυτή βρισκόταν σε εξέλιξη.
Οπως αναφέρουν χαρακτηριστικά πληροφορίες από τη ΝΔ, το περιβάλλον του πρωθυπουργού έδινε πληροφορίες για την συνάντηση χωρίς αυτή να έχει ολοκληρωθεί, με διαρροές στους δημοσιογράφους.

Πηγές της Συγγρού επεσήμαιναν το γεγονός ότι οι διαρροές πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της συνάντησης, κάτι που χαρακτήρισαν ως «προβληματικό» και «απρεπές».
«Αν έχουν μια ειδική ικανότητα οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού, με τρόπο μεταφυσικό να έχουν γνώση τι έλεγε ο κ. Μητσοτάκης στην κλειστή συνάντηση, οι συνεργάτες του πρωθυπουργού αυτονομούνται, υποσκάπτοντας το μήνυμα που ήθελε να δώσει ο πρωθυπουργός», τόνιζαν στη Συγγρού, υπενθυμίζοντας πως κάτι ανάλογο είχε γίνει και κατά τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο.

Μάλιστα σύμφωνα με συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη η συζήτηση έγινε σε τελείως διαφορετικό κλίμα από το ύφος που δηλώνουν οι διαρροές.

«Το λέμε από τώρα γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Εμείς θέλουμε να αναβαθμίσουμε τον πολιτικό διάλογο στη χώρα. Δεν είναι δείγμα αναβάθμισης του πολιτικού διαλόγου να υπάρχουν διαρροές. Δεν ειπώθηκαν αυτά που δόθηκαν ως διαρροές. Η συζήτηση έγινε σε τελείως διαφορετικό κλίμα από το ύφος που δηλώνουν οι διαρροές. Δεν υπήρχε αυτή η διατύπωση και οι διαρροές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα», τόνιζαν χαρακτηριστικά.

Ανησυχία για την πορεία της χώρας
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Μητσοτάκης εξέφρασε την ανησυχία του για τη γενικότερη πορεία της χώρας που δημιουργεί αβεβαιότητα και απογοήτευση στους πολίτες, ενώ αναφέρθηκε στην παρατεταμένη ύφεση, στην απώλεια επενδύσεων και στην αδυναμία προσέκλυσης νέων.

Ο πρόεδρος της ΝΔ έθεσε το θέμα της κομματικής, όπως είπε, διάβρωσης του κράτους και των θεσμών και πρότεινε μία εκ βάθρων θεσμική μεταρρύθμιση, την οποία -όπως είπε- χρειάζεται η χώρα, με την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Για το ασφαλιστικό ο κ. Μητσοτάκης επανέλαβε τη θέση της ΝΔ ότι αυτή τη στιγμή αδίκως οι πολίτες καλούνται να πληρώσουν ένα βαρύ λογαριασμό που προκύπτει από τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης.

Για το ΕΣΡ, τόνισε πως υπάρχει ανάγκη τροποποιήσεων έτσι ώστε το ΕΣΡ να αποκτήσει τον απαραίτητο βαθμό ανεξαρτησίας. Σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη αν αυτό συμβεί, ανοίγονται ουσιαστικές προοπτικές για άρση της παρούσης εκκρεμότητας. Ο πρόεδρος της ΝΔ, μάλιστα, επισήμανε πως το συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο ήδη έχει προκαλέσει αρνητικές εντυπώσεις σε ΕΕ και αλλού.

Όσον αφορά το νομοσχέδιο για τη δημόσια διοίκηση, ο κ. Μητσοτάκης τόνισε πως εφόσον υπάρχουν προτάσεις και σκέψεις που θα βασίζονται σε θέσεις που είχε ο ίδιος παρουσιάσει ως υπουργός, τότε ενδέχεται σε συγκεκριμένα σημεία να υπάρξει δυνατότητα σύγκλισης.

Ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε και είχε μια περιεκτική ενημέρωση για το προσφυγικό και τα θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Τέλος, ο πρόεδρος της ΝΔ επανέλαβε ότι θα προχωρήσει σε αναβάθμιση του πολιτικού διαλόγου: «Να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, αυτή είναι βασική προϋπόθεση για να συζητάμε. Εγώ θα το πράξω. Ευελπιστώ ότι θα το πράξεις και εσύ. Είναι ξεκάθαρο ότι διαφωνούμε σε πολλά. Τουλάχιστον να μιλάμε πολιτικά χωρίς τον λαϊκισμό που έκανε τους πολίτες να αποστρέφονται την πολιτική», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μητσοτάκης.

Εθιμοτυπική η συνάντηση
Εθιμοτυπική χαρακτηρίζουν συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη την συνάντηση με τον πρωθυπουργό. Οι ίδιες πηγές τονίζουν  ότι στη συνάντηση που είχαν εξέφρασε την ανησυχία του για την γενικότερη πορεία της χώρας που δικαιολογημένα προκαλεί αβεβαιότητα και απογοήτευση στους πολίτες.
Τέλος ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι από τη δική του πλευρά θα προχωρήσει στην αναβάθμιση του επιπέδου του πολιτικού διαλόγου και την εμπέδωση ενός νέου πολιτικού ήθους.

 «Να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθεια. Αυτή είναι βασική προϋπόθεση για να συζητούμε. Εγώ θα το πράξω. Ευελπιστώ ότι θα το πράξετε κι εσείς. Είναι ξεκάθαρο ότι διαφωνούμε σε πολλά. Τουλάχιστον να μιλάμε πολιτικά, χωρίς το λαϊκισμό που έκανε τους πολίτες να αποστρέφονται την πολιτική», είπε ο κ. Μητσοτάκης.

.Δημοσίευμα σοκ των Financial Times: O Σόιμπλε επαναφέρει στο τραπέζι σενάρια για Grexit!

Τον τελευταίο καιρό όλα φαίνονται ήρεμα στις σχέσεις της Ελλάδας με τους δανειστές της, ωστόσο, σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal, ανώτεροι Έλληνες αξιωματούχοι φοβούνται πως μια νέα καταιγίδα βρίσκεται προ των πυλών.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Ελλάδα, η οποία ξεκινάει σε λίγες ημέρες ένα νέο γύρο διαπραγματεύσεων με τους δανειστές της, ανησυχεί ότι με ηγέτη το ΔΝΤ, οι δανειστές της θα συνεχίσουν να κρατούν σκληρή γραμμή απέναντί της, πιέζοντας για βαθύτερη λιτότητα.
Οι προβλέψεις για το τι θα καταφέρει τελικά είναι μάλλον δυσοίωνες σχολιάζουν οι αρθρογράφοι του κειμένου αφού η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για ριζική αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Από την πλευρά της όμως η Αθήνα ελπίζει ότι η Ευρώπη δεν αντέχει μία ακόμα μάχη με την Ελλάδα αφού τώρα βρίσκεται αντιμέτωπη και με νέες προκλήσεις όπως η προσφυγική κρίση, την άνοδο των λαϊκιστικών κομμάτων αλλά και το βρετανικό δημοψήφισμα.
Για τους αναλυτές όμως, όλα αυτά ίσως γυρίσουν μπούμερανγκ για την Ελλάδα.

Η Άνγκελα Μέρκελ έχει δεχτεί ήδη σκληρή κριτική για την στάση της απέναντι στο προσφυγικό. Τα περιθώρια λοιπόν, για να διατηρήσει την ίδια ανεκτική στάση και στην περίπτωση της Ελλάδας στενεύουν, σύμφωνα με το δημοσίευμα. Η ίδια δεν μπορεί να ζητήσει από το γερμανικό κοινοβούλιο να εγκρίνει νέα δάνεια για την Ελλάδα σύμφωνα με Γερμανούς αξιωματούχους.

Την ίδια στιγμή ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, πιστεύει ότι οι Έλληνες πολιτικοί δεν μπορούν να ακολουθήσουν τις μεταρρυθμίσεις προκειμένου να ανακάμψει η οικονομία τους. Ο κ. Σόιμπλε βλέπει την Ελλάδα ως τον αδύναμο κρίκο, όχι μόνο για το κοινό νόμισμα της Ευρώπης, αλλά και για τους ελέγχους στα σύνορα της ΕΕ στο ζήτημα του μεταναστευτικού, οπότε δεν είναι καθόλου απίθανο να επαναφέρει το τρέχον έτος μια νέα συζήτηση για Grexit.

Έτσι, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας θα προσπαθήσει κατά τη διάρκεια των συναντήσεων που θα έχει στο Νταβός της Ελβετίας, να αποτρέψει μια νέα αντιπαράθεση μεταξύ Ελλάδας δανειστών, που θα μπορούσε να αναζωπυρώσει φόβους για το μέλλον της Ευρωζώνης.

.Αποκάλυψη: Οι δύο εισηγήσεις που δέχεται ο Τσίπρας για τις εκλογές

Εκλογές και σενάριο δεξιάς παρένθεσης ή κυβερνητική διεύρυνση με κεντρώους βουλευτές;
Μεταξύ σφύρας και άκμονος βρίσκεται η κυβέρνηση του Τσίπρα και αυτό δεν είναι δα και είδηση. Το έχουν καταλάβει οι πάντες και πρώτα απ’ όλους το Μαξίμου. Σε δύο μόλις πρόσφατα άρθρα μας γράφαμε (Δημοψήφισμα και εκλογές μέσα στο 2016;,

Πάλι εκλογές;)πως δεν θα πρέπει να εκπλήσσει κανέναν αν και το 2016 αποδειχτεί μια εξίσου εκλογική χρονιά όπως του 2015 γιατί πολύ απλά αυτή η κυβέρνηση δεν τραβάει.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Antinews πράγματι ο Τσίπρας το εξετάζει το ενδεχόμενο αυτό, ωστόσο βρίσκεται μπροστά σε δύο εισηγήσεις.

Μία του Νίκου Παππά που είναι ο εξ’ απορρήτων και του εισηγείται εκλογές με το σκεπτικό ότι ακόμα και αν τις χάσει να έχει πετάξει από πάνω του ο πρωθυπουργός την καυτή πατάτα και να τη δώσει στο Μητσοτάκη προκειμένου να βρει το χρόνο και το χώρο ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει γίνει σκορποχώρι να ανασυγκροτηθεί. Η εισήγηση αυτή υπακούει ουσιαστικά σε μια λογική «δεξιάς παρένθεσης».

Ταυτόχρονα όμως ο Τσίπρας δέχεται και μια δεύτερη εισήγηση από τον Γιάννη Δραγασάκη που είναι στη λογική της διεύρυνσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας με τις δυνάμεις του κέντρου, όπως ο Λεβέντης, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
Μένει να φανεί τι τελικά θα επιλέξει ο Τσίπρας. Αν θα ακούσει τον κολλητό του ή αν θα περάσει του Δραγασάκη, που στο μεταξύ έχουν και σχέσεις ανταγωνισμού με τον Τσίπρα καθώς το όνομά του έχει παίξει πολλάκις στο παρελθόν στο σενάριο του οικουμενικού πρωθυπουργού.

 Η μόνη ουσιαστικά φορά που πέρασε η άποψη του Δραγασάκη ήταν όταν απέτρεψε τη γραμμή Βαρουφάκη μετά από το δημοψήφισμα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως από τις πληροφορίες αυτές καθίσταται σαφές ότι ο Τσίπρας εξετάζει διάφορα σενάρια και εισηγήσεις και δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια να βλέπει τη φθορά του και την κατάρρευσή του να έρχεται μένοντας άπραγος

.Ο «μαγνήτης»

Κάθε φορά που ταξιδεύω στα Βαλκάνια, σκέφτομαι πόσο τυχεροί είμαστε. Αν κλείσει κανείς τα μάτια του σε έναν επαρχιακό δρόμο κάπου στην Ελλάδα και τα ξανανοίξει στον αντίστοιχο τυχαίο βαλκανικό, οι διαφορές δεν είναι και πολύ μεγάλες. Θα μπορούσαμε άνετα να ζούμε σε μια τυπική βαλκανική χώρα.
Ηταν άραγε η τύχη ή κάτι άλλο που μας έβαλε σε ένα διαφορετικό δρόμο; Γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα που ξεχωρίζει στη γειτονιά της;
Χρωστάμε πολλά στους προγόνους μας. Η Ιστορία μας θα ήταν πολύ διαφορετική, αν στο κέντρο της πρωτεύουσας δεν υπήρχε ο Παρθενώνας και αν ο φιλελληνισμός δεν κρατούσε δύο και κάτι αιώνες.

Συγκινήσαμε ως έθνος στα πρώτα μας βήματα και στη συνέχεια βρίσκαμε πάντοτε σημαντικούς συμπαραστάτες σε κρίσιμα σταυροδρόμια. Η Δύση έβλεπε στην Ελλάδα κάτι το οικείο και το πολύτιμο. Αυτή η παράδοση συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, αλλά έχει εξασθενήσει. Η νέα γενιά Ευρωπαίων ηγετών και πολιτών, εκτός της «παλαιάς» Ευρώπης, μας βλέπει ως ακόμη μία χώρα. Είναι οι παλαιότεροι, μέχρι τη γενιά του Γιούνκερ κ.ά., που είναι ακόμη μπολιασμένοι από την κουλτούρα του φιλελληνισμού.

Η Ιστορία δεν γράφεται ασφαλώς μόνο με συναισθήματα. Η Ελλάδα έπαιξε σωστά τους τελευταίους δύο αιώνες και τα γεωπολιτικά της χαρτιά. Λίγο το συναίσθημα και πολύ το συμφέρον τη διπλασίασαν σε έκταση, την έβαλαν στα πιο κλειστά κλαμπ του πλανήτη (ΝΑΤΟ, Ε.Ε.) και την έφεραν πολύ ψηλά σε κατάταξη από πλευράς κατά κεφαλήν εισοδήματος.

Αν ο Βενιζέλος είχε παίξει λάθος τα χαρτιά του, αν ο Μεταξάς είχε πάει με τους Γερμανούς, αν η Ελλάδα είχε περάσει στο ανατολικό μπλοκ λόγω κάποιου λάθους στη Γιάλτα ή της έκβασης του Εμφυλίου, αν ο Καραμανλής δεν μας έβαζε στην ΕΟΚ, σήμερα η Ελλάδα θα ήταν πιο μικρή, πιο φτωχή και πιο κοντά στα Βαλκάνια παρά στην Ευρώπη.

Παρ’ όλα αυτά, νιώθω μερικές φορές ότι ένας πολύ δυνατός «μαγνήτης» μας τραβάει προς τα κάτω, προς αυτό που θα μπορούσα να ονομάσω «κακό βαλκανικό μας εαυτό». Η ασέβεια προς τους θεσμούς, η ανάγκη να νιώθουμε θύματα και η λατρεία προς τις θεωρίες συνωμοσίας, η αισθητική αταξία και ενίοτε ασχήμια, το «χύμα» που βλέπει κανείς στον δρόμο, είναι σίγουρα κομμάτι του εαυτού μας. Κανείς μας δεν θα ήθελε μια κλινικά αποστειρωμένη Ελλάδα. Αφήστε που, και να το ήθελε, δεν θα το επέτρεπε το DNA μας, ακόμη και με μαζικές... μεταγγίσεις βορειοευρωπαϊκού αίματος στις φλέβες μας.

Το πρόβλημα είναι ότι κάποια στιγμή γίναμε μια θεσμικά βαλκανική χώρα με προσωπείο ευρωπαϊσμού. Τα τελευταία δέκα χιλιόμετρα προς την Πρίστινα μου θύμισαν την Κηφισίας της δεκαετίας του 2000, σε άλλη κλίμακα και σε άλλο στυλ βεβαίως. Μπροστά, γυάλινα κακοκατασκευασμένα κτίρια με μεγάλες δόσεις νεοπλουτισμού και πίσω, λασπουριά, διαλυμένα πεζοδρόμια και χάος.

Ευτυχώς απέχουμε έτη φωτός από το Κοσσυφοπέδιο, τα Σκόπια, την Αλβανία, τη Βουλγαρία. Με μία διαφορά. Εκείνοι ξέρουν τι θέλουν να πετύχουν και τα δίνουν όλα για να το καταφέρουν, με δύναμη και θάρρος.
Θέλουν να γίνουν Ευρωπαίοι, να μας φτάσουν. Εμείς τι στόχους έχουμε ως έθνος;
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

.Η δεύτερη ευκαιρία

Αυτό που συνέβη την περασμένη Κυριακή ήταν μια πολύ θετική εξέλιξη. Οι οπαδοί της Ν.Δ. πήγαν στις κάλπες για την ανάδειξη νέου αρχηγού μαζί με συμπολίτες τους που απλώς νιώθουν την ανάγκη να σχηματισθεί γρήγορα ένας εναλλακτικός φιλοευρωπαϊκός πόλος. Οι πρώτοι έδειξαν ότι ο χώρος της Κεντροδεξιάς δεν είναι για πέταμα. Οι δεύτεροι ότι είναι έτοιμοι για μεγάλες υπερβάσεις. Χρειάζεται ίσως άλλη «ταμπέλα», πιθανώς και νέος ΑΦΜ. Σίγουρα, επίσης, χρειάζεται να γίνει ένα κόμμα του 21ου αιώνα, γιατί φυσιογνωμικά και οργανωτικά μοιάζει να έχει κολλήσει στην πλατεία Κολωνακίου του 1970 και κάτι.

Στις εσωκομματικές, όμως, κάλπες προσήλθαν και άνθρωποι που δεν το είχαν ποτέ σκεφθεί ότι θα σταθούν σε ουρά μία-δύο ώρες για να ψηφίσουν νεοδημοκράτη αρχηγό. Υπάρχει μια μεγάλη αγωνία και δίψα σε ένα κομμάτι της κοινωνίας για έναν άλλο πολιτικό πόλο. Η Ν.Δ. είχε μια ιστορική ευκαιρία να μετατραπεί σε «φιλοευρωπαϊκό μέτωπο» στα μέσα του 2014. Επικράτησαν οι συνήθεις ύποπτοι, οι οποίοι τορπίλισαν την ιδέα.

Τώρα μπορεί να της δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία. Ο μεσαίος χώρος είναι απελπισμένος και περιμένει τις εξελίξεις. Ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να τον αφομοιώσει, αλλά το DNA του ιδίου και του στενού του περιβάλλοντος είναι ασύμβατο με τέτοια ανοίγματα.

Συνεπώς, η Ν.Δ. μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο. Ο κ. Μεϊμαράκης ξέρει ότι θα κληθεί να οδηγήσει τη Ν.Δ. στην επόμενη φάση της. Το ποια θα είναι αυτή θα εξαρτηθεί ασφαλώς και από τις προθέσεις του Κώστα Καραμανλή, οι οποίες νομοτελειακά θα χρειασθεί να αποσαφηνισθούν έως το καλοκαίρι. Εχει, πάντως, την ευθύτητα και την ευφυΐα να περάσει το κόμμα σε μιαν άλλη εποχή, αναδεικνύοντας νέα στελέχη.

Ο κ. Μητσοτάκης, από την άλλη, θα σηματοδοτήσει αλλαγή γενιάς και εποχής για τη Ν.Δ. Δεν θα είναι εύκολη η επόμενη μέρα για τον ίδιο, γιατί θα πρέπει να κρατήσει το κόμμα ενωμένο, χωρίς να χάσει την απήχηση που έχει σε μη νεοδημοκράτες που τον ψήφισαν. Ο κίνδυνος πάντοτε σε ένα σπίτι που τρίζει είναι ότι, εκεί που πας να το ανακαινίσεις, μπορεί και να καταρρεύσει. Αν τα καταφέρει, μπορεί ο ίδιος και το κόμμα να έλθουν πιο κοντά σε αυτό που ονομάζουμε κλασική αλλά μοντέρνα ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά.

Πάντως, οι προσδοκίες είναι μεγάλες και αυτό θα φανεί από την 11η Ιανουαρίου. Οι δύο υποψήφιοι θα πρέπει να αποδείξουν ότι οι δύο «κόσμοι» που εκπροσωπούν, οι δύο νοοτροπίες και γενιές, μπορούν να συνυπάρξουν.

Είναι πολλές οι χιλιάδες που έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε αυτό το εγχείρημα. Πρόκειται για ανθρώπους που έχουν συνηθίσει να χάνουν τον τελευταίο καιρό και θα ήταν τελειωτικό το χτύπημα αν ένιωθαν ότι περίμεναν και θα ξαναπεριμένουν στις ουρές για ένα «πουκάμισο αδειανό»
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

.Η μεσαία τάξη και πάλι

«Μόνο έτσι θα βγούμε από την κρίση, και έχουν συμφέρον και χρέος να συμβάλλουν σε αυτό όλες οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου. Μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, μεσαία τάξη, άνεργοι, όσοι υποφέρουν από την ανίκανη ιδεοληπτική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα», είπε ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας χθες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του. 

Σε άλλες δηλώσεις του, μετά την εκλογική νίκη του την περασμένη Κυριακή, μίλησε για τους «πολίτες της κοινής λογικής» που αντιμάχονται τον λαϊκισμό. Απευθύνθηκε «στην Ελλάδα που ξυπνάει νωρίς». Σαν να αναδύθηκε και πάλι αυτή η μεσαία τάξη της κοιν...περισσότερα »

.Το τίμημα της νίκης

Το 2015 ήταν η χρονιά του Αλ. Τσίπρα. Το εκλογικό σώμα, επιδεικνύοντας πρωτίστως τιμωρητική διάθεση έναντι των παλαιών, τον αντιμετώπισε ως φορέα του νέου και άφθαρτου. Η φρεσκάδα και το επικοινωνιακό του χάρισμα τον κατέστησαν ισχυρό παίχτη. 

Ετσι οικοδόμησε και εδραίωσε την πολιτική του κυριαρχία. Οι τρεις νικηφόρες εκλογικές αναμετρήσεις το επιβεβαιώνουν. Σήμερα καλείται να πληρώσει το τίμημα της νίκης του. Επειτα από έντεκα μήνες διακυβέρνησης γίνεται εμφανές ότι οι πολιτικές που αναγκάζεται να ακολουθήσει βρίσκονται στον αντίποδα των όσων εκπροσωπούσε. Συνεπώς, η μεταστροφή το... περισσότερα »

.Το πλαφόν και οι εισφορές

Ο Τζώνης είχε χώσει τα μούτρα του στους πίνακες και στις διατάξεις του καινούργιου Ασφαλιστικού, πράγμα που προφανώς του είχε δημιουργήσει πονοκέφαλο διότι ήταν κατακόκκινος. Ο Κατάλευκος, παραδίπλα, κάθε τόσο σήκωνε τα μάτια και χάζευε τον βοηθό του που βουρλιζόταν. 

Τον άφησε να βασανίζεται, μέχρι που κατέφθασε η πρώτη ερώτηση του νεαρού: - «Αρχηγέ, μπορείς να με βοηθήσεις; Πάνω που νόμιζα ότι κάτι είχα καταλάβει απ’ το Ασφαλιστικό, έγιναν πάλι όλα μαντάρα στο μυαλό μου». - «Για πες μου μικρέ, τι δεν καταλαβαίνεις αυτήν τη φορά...». - «Δεν καταλαβαίνω τον θόρυβο που έχει ξεσπάσει με... περισσότερα »

.Στου παραδείσου τα μπουζούκια

Βαρύ το κλίμα, καθώς και σήμερα συνέχει τους Ελληνες το πένθος για τον εμβληματικό παράγοντα της σκοτεινής όψης του Υπαρκτού Ελληνισμού: τον Χρυσόστομο (Μάκη) Ψωμιάδη, οποίος απεβίωσε ανήμερα τα Θεοφάνια από ανακοπή, αφού προηγουμένως είχε προσκυνήσει την εικόνα του Αγίου Νεκταρίου στο Λαύριο. 

Τι να πρωτοπούμε για τη συμβολή του στον αγώνα για το μέγιστο ιδεώδες του Ελληνισμού, την ελευθερία, στην οποία έδωσε μια νέα διάσταση. Χάρη στην τέχνη της απειλής, την οποία ανήγαγε σε ύψη δυσθεώρητα, ο εκλιπών είχε κατορθώσει να αποδείξει ότι ένας άλλος κόσμος, όπου το ακαταδίωκτο αναγνωρί... περισσότερα »