Αν έχουμε καταλάβει καλά, τις
τελευταίες ημέρες έγιναν τρεις «ηχηρές» παρεμβάσεις. Η πρώτη είναι και το θαύμα
της χρονιάς καθώς μίλησε ο Κώστας Καραμανλής μετά από 8 χρόνια. Μάλιστα κάποιοι
έσπευσαν να πουν ότι ο πρώην πρωθυπουργός ετοιμάζεται για μια δυναμική επάνοδο.
Η δεύτερη ήταν από τον Κώστα Σημίτη που
έδωσε συνέντευξη αν και δεν μιλά πολύ. Ο 75 ετών… και βάλε πρώην πρωθυπουργός
θύμισε πόσο καλός πρωθυπουργός ήταν χωρίς να αναφερθεί και στην άλλη του
ιδιότητα, του τροχονόμου της διαπλοκής.
Μίλησε επίσης και ο Γ. Παπανδρέου που
έχει επιστρέψει στο ΠΑΣΟΚ και νομίζει ότι ήρθε η ώρα του να δικαιωθεί.
Έχουμε δηλαδή έναν Καραμανλή, έναν
Παπανδρέου κι έναν Σημίτη, τρεις πρώην πρωθυπουργούς που έπαιξαν το ρόλο τους
στην ιστορία της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια, να επιζητούν τι; Δικαίωση;
Επάνοδο; Εκδίκηση;
Μα είναι αυτό πολιτικό σύστημα; Να
ανακυκλώνονται πολιτικές οικογένειες; Να ακούγονται οι ίδιοι και οι ίδιοι; Να
παρεμβαίνουν στην πολιτική ζωή άνθρωποι που έχουν τελειώσει τη δουλειά τους,
καλή ή κακή; Να προκαλούν με δηλώσεις τους ή με τον τρόπο που οι ίδιοι
αντιλαμβάνονται την προσφορά τους, την ιστορία και το τι έχει συμβεί; Γιατί
δηλαδή θα πρέπει να ασχολούμαστε με τρεις πρώην, βωβούς εδώ και χρόνια,
πολιτικούς που αποφάσισαν να μιλήσουν; Πόσο αλαζονικό από μέρους τους να θέλουν
να ξαναπαίξουν ρόλο; Και το κυριότερο. Να παρεμβαίνουν χωρίς προηγουμένως να
έχουν κάνει την αυτοκριτική τους, να αναζητήσουν τις ευθύνες τους και να
ζητήσουν έστω μια μικρή συγγνώμη;
Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν πως
«κρείττον το σιγάν» και παρ’ ότι ο κόσμος τους έχει ξεχάσει ή θέλει επιτέλους
την ανανέωση στο πολιτικό σύστημα, βλέπουμε ότι η Ελλάδα πάσχει από αυτισμό.
Ανακυκλώνει τα ίδια πρόσωπα, είτε γιατί υπάρχει μια πολιτικο-κομματική
νομενκλατούρα που έχει τους δικούς της κανόνες είτε γιατί οι άξιοι, οι τίμιοι,
οι έξυπνοι έχουν σηκωθεί κι έχουν φύγει από τη χώρα.
Σε λίγο θα υπάρξουν δημοσιεύματα για
επαναφορά εκτός του Καραμανλή, του Σημίτη, του Γιωργάκη και του Βουλγαράκη, του
Ρουσόπουλου, του Ραγκούση και γιατί όχι και του Γιάννου με τον Τσοχατζόπουλο.
Εδώ στον ΣΥΡΙΖΑ οι μισοί Πασόκοι κάνουν καριέρα θα κωλώσουν όλοι οι παραπάνω;
Εντάξει, κάποτε
αυτή η χώρα πρέπει να αποφασίσει τι θέλει. Να σκεφτεί αν με τις ίδιες
οικογένειες και τους ίδιους πολιτικούς θα δει προκοπή.