.Ο πραγματικός πολιτικός αντίπαλος της κυβέρνησης

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει εγκαταστήσει μόνο τη χώρα στο αδιέξοδο, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό του. Το πρώτο είναι μέγιστης και ζωτικής σημασίας, το δεύτερο είναι απολύτως αδιάφορο για την ιστορία, όπως θα έλεγαν και οι πέριξ αυτού «διανοητές».

Επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι η διακυβέρνηση με την ευθύνη διαχείρισης που τη συνοδεύει και το αποτέλεσμα που οφείλει να παράγει δεν είναι στις πρώτες επιλογές της ομάδας εξουσίας. Γι' αυτό και μετά την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου και την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, καταφεύγει διαρκώς στον πολιτικό ακτιβισμό και τα επαναλαμβανόμενα στρατηγήματα. 

Δεν γνωρίζω αν έχει μελετήσει τον Πολύαινο ο κ. Πρωθυπουργός, αλλά αυτό που πλέον φαίνεται βέβαιο είναι ότι, αδυνατώντας να βγει από το αδιέξοδό του, επιχειρεί να το καταστήσει αδιέξοδο της ίδιας της χώρας. Ετσι, επιχειρείται ο εκλογικός νόμος να μετατραπεί (έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν) σε εργαλείο για την παρεμπόδιση της χώρας και τη μετατροπή του αδιεξόδου των σημερινών πρωταγωνιστών σε αδιέξοδό της.

Ο καιρός που έρχεται θα κριθεί από την προσπάθεια του κ. Τσίπρα να δώσει απάντηση στο εξής δίλημμα: Να παραμείνει στην εξουσία αν τα καταφέρει ως το 2019, με το υπερβολικό κόστος της διαχείρισης των συνεπειών της πολιτικής του επί των ώμων του ή να καταφύγει σε πρόωρες εκλογές, σε συνδυασμό με τον νέο εκλογικό νόμο που έτσι ή αλλιώς θα ψηφιστεί;

Ο εκλογικός νόμος είναι το κανονιστικό πλαίσιο που ρυθμίζει τη διαδικασία αντιπροσώπευσης και εμπεριέχει τη δυνατότητα ή την αδυναμία λειτουργικής και αποτελεσματικής δράσης αυτής της αντιπροσώπευσης. Αν οι κανόνες παρεμποδίζουν την αποτελεσματική εκπροσώπηση, τότε παρεμποδίζουν τη λειτουργία της χώρας.

Ποτέ ο κ. Τσίπρας δεν έβαλε αυτό που ονομάζουμε συλλογικό συμφέρον πάνω από το στενό πολιτικό του σχέδιο. Σήμερα, το στενό πολιτικό του σχέδιο τον εγκλωβίζει στην εξουσιαστική αποκλειστικά μικροδιαχείριση των προβλημάτων. Η συνολική κυβερνητική αυτή αντίληψη επιταχύνει τη βύθιση της χώρας και την εγκαθιστά σε μια κατάσταση οριστικής παρακμής.

Το παιχνίδι με τον εκλογικό νόμο, όχι μόνο δεν διευκολύνει την έξοδο της χώρας από αυτή την κατάσταση παρακμής, αλλά και εξωθεί τις συνέπειές της στα άκρα της. Με την πάροδο του χρόνου και το κύριο μέλημα της κυβέρνησης - μακράν και πέραν των αναγκών του λαού - να είναι ο έλεγχος της κοινής γνώμης, συνειδητοποιείται ότι η κυβέρνηση αυτή όχι μόνο δεν μπορεί αλλά και αδιαφορεί να φέρει λύσεις.

Καμιά ρητορική και κανένα στρατήγημα δεν μπορεί να διαγράψει την εμπειρία των ανθρώπων. Και από αυτή την εμπειρία και μόνο μπορεί να εκπηδήσει ο πραγματικός πολιτικός αντίπαλος της κυβέρνησης.

Ο κ. Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας.

.Είναι τα λάθη σου, Ηλίθιε! (Πάντα με την… καλή έννοια)

Το θέμα δεν είναι πια ότι ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει να λέει ψέματα…

Το θέμα είναι ότι δεν έχει άλλα ψέματα να πει…

Επαναλαμβάνει αυτά που έχει ήδη ξαναπεί, δεκάδες φορές, και πια δεν πείθουν κανένα.

Γιατί έχουν διαψευστεί από τα πράγματα, έχουν διαψευστεί από τους αριθμούς, έχουν διαψευστεί από τις εξελίξεις, έχουν πανηγυρικά διαψευστεί από τους ίδιους τους δανειστές.

Που δεν μπορεί να ήταν «καλοί» όταν τον «χαϊδεύαν» και τον «καλόπιαναν», για να υπογράψει τα πάντα, αλλά να γίνονται, ξαφνικά, «κακοί» όταν τον διαψεύδουν κατηγορηματικά!

Τον διέψευσε και ο Ρέγκλιγκ (του ESM), τον διέψευσε και το ΔΝΤ, τον διέψευσε και ο Ντομπρόφσκις (της Κομισιόν), τον διέψευσε και ο Ντάϊσεμπλουμ (του Eurogroup), τον διέψευσε και ο Σόϊμπλε…

Όλοι! Και πανηγυρικά.

Το πρόβλημα του δεν είναι απλώς ότι λέει ψέματα και μάλιστα τα ίδια και τα ίδια…

Το μείζον πρόβλημά του είναι ότι προσπαθεί να… συγκριθεί με το Σαμαρά και τη διακυβέρνηση Σαμαρά. Τρομάρα του…

Οπότε, όσα περισσότερα λέει, πια, τόσο περισσότερο εκτίθεται ο ίδιος!

Πρώτα απ’ όλα κάτι πέρα από αριθμούς και στοιχεία:

Ρωτήστε όποιον θέλετε στο δρόμο, στη γειτονιά, στο κοινωνικό περιβάλλον σας, κάτι απλό:

Πότε ήταν καλύτερα τα πράγματα για τον ίδιο και την οικογένειά του; Το φθινόπωρο του 2014 ή σήμερα; Πότε ένιωθε ο ίδιος καλύτερα; Στο τέλος της διακυβέρνησης Σαμαρά ή τώρα;

Οι απαντήσεις που θα πάρετε είναι καταλυτικές!

Κι αν μάλιστα έχετε κάνει αυτό το «πείραμα» αρκετές φορές στο παρελθόν – ας πούμε πριν έξη μήνες, πριν τρεις μήνες και τώρα – θα δείτε ότι ο Τσίπρας δεν αντιμετωπίζει μόνο «κοινωνική δυσφορία»…

Πριν από έξη μήνες ήταν απλώς «δυσφορία»!

Δεν αντιμετωπίζει πια μόνο λαϊκή αγανάκτηση…

Πριν από τρεις μήνες ήταν σκέτη «αγανάκτηση»!

Τώρα πια, με το που έφτασαν τα «χαρτάκια» της εφορίας και οι νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, και με το που σκάνε τα νέα «λουκέτα» στην αγορά, αυτό που αντιμετωπίζει ο Τσίπρας πλέον, είναι κάτι ανάμεσα στη λαϊκή απόγνωση και την κοινωνική κατακραυγή! Κι αυτό δεν αντιστρέφεται πια.

Αλλά ας δούμε και μερικά στοιχεία τώρα:

Προσπαθεί να κάνει σύγκριση με τα πρωτογενή πλεονάσματα.

Είπε ψέματα ότι η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είχε συμφωνήσει πλεονάσματα 6,5% ή…17%! (Πώς το ξέφυγε αυτό το τελευταίο;)

Η αλήθεια είναι ότι το πρωτογενές πλεόνασμα που είχε συμφωνηθεί με το που έγινε το PSI (δηλαδή ΠΡΙΝ αναλάβει η κυβέρνηση Σαμαρά) για το 2016 (δηλαδή για φέτος) ήταν 4,5%!

Ούτε 6,5% ούτε 17%!

Που πάει και τα βρίσκει αυτά τα νούμερα;

Δεν μπορεί πια ούτε ένα ψέμα της προκοπής να πει…

Από το άγχος του να βγει «καθαρός» φουσκώνει και το ψέμα που μόλις πριν λίγο είπε…

Η αλήθεια είναι ακόμα ότι, με το που έβγαινε ο Σαμαράς από το Μνημόνιο και συμφώνησαν οι δανειστές να δώσουν πιστοληπτική γραμμή στήριξης για να δανείζεται η χώρα κανονικά στις αγορές, ο Σαμαράς είχε ήδη κατεβάσει το στόχο πλεονάσματος για το 2016 στο 3,5%! Στις αρχές του 2015 το είπε και δημόσια, και δεν το αμφισβήτησε κανείς τότε!

Ούτε 6,5% λοιπόν, ούτε 17%, ούτε καν 4,5% για τα μελλοντικά πρωτογενή πλεονάσματα.

Στο 3,5% είχε κατέβει ο στόχος!

Ο Σαμαράς παρέλαβε το στόχο στο 4,5% (για το 2016 πάντα) και τον κατέβασε στο 3,5%. Χωρίς επί πλέον μέτρα…

3,5% πρωτογενές πλεόνασμα υπέγραψε τελικά και ο Τσίπρας. Αλλά για το 2018…

Και στο μεταξύ υποχρεώθηκε να καταφύγει σε νέο Μνημόνιο, δηλαδή σε νέο αναγκαστικό δανεισμό και να δεχθεί νέα μέτρα λιτότητας, για να καλύψει τη «διαφορά».

Ο Τσίπρας κάνει πως δεν καταλαβαίνει δύο πράγματα:

Πρώτον, πως όταν μείωσε τα πλεονάσματα στην ουσία αύξησε και το δανεισμό και το χρέος!

Δεν τα «γλίτωσε»! Του τα δάνεισαν, τον έβαλαν να υπογράψει Μνημόνιο και τον υποχρέωσαν να αποδεχθεί πρόσθετα μέτρα λιτότητας.

Είναι στο νέο Μνημόνιο που υπέγραψες, Ηλίθιε (τρόπος του λέγειν ασφαλώς, το χρησιμοποιούμε με την… καλή έννοια).

Δεύτερον, ότι με την ανάκαμψη που είχε αρχίσει επί Σαμαρά, τα υψηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα ήταν εφικτά χωρίς πρόσθετα μέτρα! Όταν αυξάνεται η «πίτα» του ΑΕΠ, με τους ίδιους φορολογικούς συντελεστές «πιάνεις» περισσότερα έσοδα.

Είναι η ανάκαμψη που φέρνει έσοδα, Ηλίθιε!( Πάντα με την… καλή έννοια).

Κι είναι η πρόσθετη λιτότητα στην οποία σε υποχρέωσαν που οδήγησε πίσω στην ύφεση, Ηλίθιε! (με την …καλή έννοια, ασφαλώς).

Γιατί όταν μειώνεται η «πίτα» του ΑΕΠ, ακόμα και με υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές μπορεί να προκύψουν λιγότερα έσοδα. Άρα μεγαλύτερα ελλείμματα.

Γι’ αυτό και ο Σαμαράς συστηματικά μείωνε φορολογικούς συντελεστές (και στο ΦΠΑ της εστίασης, και στην εισφορά αλληλεγγύης και στο φόρο πετρελαίου, και στις ασφαλιστικές εισφορές)…

Ενώ ήλθε ο λαίλαπα Τσίπρα και τους αύξησε όλους!

Και γι’ αυτό δεν υπάρχει «σύγκριση» μεταξύ τους.

Και κάτι ακόμα: Από την ώρα που πιάναμε το 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα, καλύπταμε για τα επόμενα χρόνια, όχι μόνο τα τρέχοντα έξοδα του κράτους, αλλά και την πληρωμή των τόκων!

Άρα ΔΕΝ είχαμε ανάγκη για νέο δανεισμό που αυξάνει το χρέος.

Άρα δεν θα μας «κρατούσαν στο χέρι» πια... (Και γι’ αυτό λέγεται ότι κάποιοι «έφαγαν» το Σαμαρά, για να έλθει ο Τσίπρας και να τον «γονατίσουν»…).

Από την στιγμή που βγαίναμε από τα μνημόνια στις αρχές του 2015, επί Σαμαρά, και δεν θα χρειαζόμασταν να δανειστούμε πρόσθετα χρήματα, ποιος θα μας «ανάγκαζε» σε «υψηλότερο πλεόνασμα»;

Και πως θα το «επέβαλε»; Θα είχαμε πλέον «απελευθερωθεί»…

Σ αυτή την «απελευθέρωση» οδηγούσε ο Σαμαράς…

Και τη ματαίωσε ο Τσίπρας!

Διότι ήθελε, τρομάρα του, να πάει να συγκρουστεί με τους δανειστές…

Ήθελε να «δοξαστεί»!

Να τους «βαράει τα νταούλια» και να «χορεύουν»…

Πήγε και τον… τσάκισαν!

Και μαζί ξανα-υποδούλωσαν τη χώρα…

Τα υπερβολικά πλεονάσματα είχαν ξεπεραστεί ως πρόβλημα, αφού βγαίναμε από το Μνημόνιο, Ηλίθιε! (Κι εδώ, με την καλή έννοια το «ηλίθιε»…).

Και το είχαν δεχθεί και οι δανειστές που μας έδιναν πιστοληπτική γραμμή στήριξης μόνο «για ώρα ανάγκης».

Τι δεν καταλαβαίνεις;

Πήγες και ξανά-δημιούργησες ένα πρόβλημα που ήδη τέλειωνε!

Και το έκανες τρισχειρότερο…

Και… καμαρώνεις κι από πάνω, ότι «παραδέχονται όλοι πως το χρέος μας είναι μη βιώσιμο» πλέον…

Δεν κατάλαβες καλά. Σου λένε: ΔΕΝ ήταν μη βιώσιμο πριν!

Επί των ημερών σου έγινε μη βιώσιμο!

Εσύ το έκανες ΜΗ βιώσιμο, Ηλίθιε (με την καλή έννοια, εννοείται).

Και τώρα καμαρώνεις κι από πάνω…

Φόρτωσες δεκάδες δισεκατομμύρια πρόσθετο δανεισμό, πρόσθετες υποχρεώσεις, που δεν υπήρχαν πριν! Δεν υπήρχαν επί Σαμαρά.

Ούτε προβλέπονταν να προστεθούν στο χρέος, αν συνεχιζόταν η πολιτική Σαμαρά.

Στο λέει ο Στουρνάρας: Φόρτωσες 86 δισεκατομμύρια στον Ελληνικό λαό.

Στο λέει ο Ρέγκλιγκ: Τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια κόστισε η διαπραγμάτευση Βαρουφάκη.

Με ευθύνη Τσίπρα, προσθέτω. Γιατί εσύ τον έβαλες το Γιάνη - με ένα νι - δεν… «είδε φως και μπήκε»!

Εγώ, λοιπόν, σου λέω ότι είναι λίγο λιγότερα αυτά που μας «φόρτωσες»: Γύρω στα 74 δισεκατομμύρια!

Είδες τι καλός που είμαι;

Αλλά 74 δισεκατομμύρια πρόσθετο χρέος, που δεν ήταν απαραίτητο μόνο για να το παίξεις… «υπερήφανη διαπραγμάτευση», να βαράς τα νταούλια και να… τρώμε ξύλο όλοι μαζί -κι εσύ και εμείς - είναι πολλά!

Κι αυτά έκαναν το χρέος ΜΗ βιώσιμο.

Σου θυμίζω ότι επί Σαμαρά το χρέος μειώθηκε (κι άλλο, πέρα από το PSI) κατά 20 δισεκατομμύρια:

Το Δεκέμβριο του 2012, μόνο από την «επαναγορά»…

Με 10 δισεκατομμύρια η κυβέρνηση Σαμαρά έσβησε τότε 30 δισεκατομμύρια παλαιού χρέους!

Τέτοιας κλίμακας επαναγορά χρέους – στην ουσία «κούρεμα» - δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στα παγκόσμια χρονικά!

Εσύ δεν μείωσες ούτε ένα ευρώ από το χρέος μας.

Το αύξησες κιόλας: Κατά 74 δισεκατομμύρια, μέχρι το 2018.

Και ζητάς να σου πουν και… «μπράβο»;

Τα 16 δισεκατομμύρια που ήταν η αξία του τραπεζικού χαρτοφυλακίου στα χέρια του το κράτος και εξαερώθηκαν στο εξάμηνο του Βαρουφάκη, τα θυμάσαι;

Τα υπολογίζεις αυτά;

Τα 5 δισεκατομμύρια και πλέον που κόστισε η νέα ανακεφαλαίωση, των ΗΔΗ πλήρως ανακεφαλαιοποιημένων τραπεζών, τα θυμάσαι; Τα υπολόγισες κι αυτά;

Την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου επί των ημερών σου, την υπολόγισες;

Ο Σαμαράς μείωνε τις οφειλές του κράτους σε ιδιώτες επί δυόμιση χρόνια! Εσύ επί ενάμιση χρόνο τις αυξάνεις πάλι!

Αυτά τα λογάριασες;

Τέσσερα δισεκατομμύρια πρόσθετο χρέος έβαλες μόνο για να καλύψεις τα καινούργια «ληξιπρόθεσμα» που δημιούργησες... Αυτά τα υπολόγισες;

Και λίγα σου τα λέμε, λοιπόν...

Είναι η περίοδος Βαρουφάκη, ηλίθιε (με την καλή έννοια, βεβαίως) που έγιναν όλα μαντάρα. Τότε κατέστη η Ελλάδα πλήρως εξαρτημένη από Μνημόνια για πολλά χρόνια.

Ενώ μέχρι τότε κατάφερνε να βγει από τα Μνημόνια, όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Κύπρος.

Είναι η περίοδος, Βαρουφάκη, ηλίθιε (με την καλή έννοια, βεβαίως - βεβαίως) που οδήγησε σε πλήρη έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου για 100 χρόνια!

Αυτό δεν υπήρχε επί Σαμαρά.

Ούτε είχαν τολμήσει να το προτείνουν τότε.

Κι ούτε υπήρχε ανάγκη ως τότε, για τέτοια «υποθήκευση» της χώρας.

Επί των ημερών σου έγινε!

Και εξ αιτίας σου Ηλίθιε! (πάντα με την καλή έννοια…)

Ήταν οι «αυταπάτες» που είχες, που μας ρήμαξαν.

Είτε η «ρομαντική» σου διάθεση, να πας να πολεμήσεις με «ανεμόμυλους».

Τώρα τα παραδέχεσαι όλα αυτά…

Τι καταλαβαίνεις λοιπόν;

Όλες αυτές οι «αυταπάτες», όλοι αυτοί οι «χαζορομαντισμοί» δεν είχαν, άραγε, κόστος για τη χώρα; Είχαν και τεράστιο!

Κι αντί να το αποδεχθείς και να ζητήσεις συγγνώμη, ζητάς και τα… ρέστα από πάνω.

Από ποιους ζητάς τα ρέστα;

Από αυτούς που βρήκαν το έλλειμμα 9,5% στα μέσα του 2012 και το κατέβασαν κάτω από το 3% ως το τέλη του 2014!

Από ποιους ζητάς τα ρέστα;

Από αυτούς που βρήκαν την οικονομία σε ύφεση 7,2% στα μέσα του 2014 και την έφεραν σε ανάκαμψη 0,7% στα τέλη του 2014!

Κι εσύ, αντί να συνεχίσεις την ανάπτυξη που σου άφησαν, ξανάφερες την ύφεση!

Από ποιους ζητάς τα ρέστα;

Από αυτούς που έβγαζαν τη χώρα από τα Μνημόνια στα οποία εσύ την… ξανάχωσες!

Από αυτούς που σε προειδοποίησαν για τις «ψευδαισθήσεις» σου κι εσύ τους… ειρωνευόσουν τότε.

Κι έλεγες ότι «κινδυνολογούν» κι από πάνω.

Κι ύστερα είδες πώς και λίγα σου είπαν τότε...

Από ποιους ζητάς και τα ρέστα, Ηλίθιε; (Εννοείται, πάντα, με την καλή έννοια…).

.Τηλεοπτικές Άδειες: Της Διαπλοκής... το κάγκελο

Υπάρχουν πολλές λέξεις για να περιγράψει κανείς την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Όμως, μία είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική: Βόθρος. Μπορεί διάφοροι στην κυβέρνηση να μιλούν για βοθροκάναλα της διαπλοκής, όμως, υπάρχουν χειρότερα σκ…α που η ίδια η κυβέρνηση δημιουργεί και κανείς δεν ξέρει που θα καταλήξει.

Ειδικά με τις περιπτώσεις των καναλιών και των αδειών παίζεται πολύ βρόμικο παιχνίδια και θα υπάρξουν πολλά επεισόδια στο σίριαλ. Για παράδειγμα είναι απορίας άξιον πώς ένας διεκδικητής άδειας που εμπλέκεται σε εγκληματικές οργανώσεις κι επισκέπτεται για άγνωστο λόγο την πρόεδρο του Αρείου Πάγου ενώ καταθέτει αιτήματα εξαίρεσης δικαστών, να θεωρείται… φαβορί για να γίνει καναλάρχης. Κι αυτό γιατί… έχει λεφτά και λεπτά αισθήματα για την κυβέρνηση και μπορεί να αγοράζει αυτό που θέλει.

Επίσης, ακούγονται πολλά για τον έτερο διεκδικητή, Χρήστο Καλογρίτσα και τις σχέσεις του με τους… κουμπάρους της κυβέρνησης. Επίσης λένε ότι παίρνει συνεχώς δημόσια έργα τελευταία και μάλιστα με μεγάλες εκπτώσεις, κάτι που θυμίζει άλλους εργολάβους που έκαναν το ίδιο πράγμα. Λέγονται πολλά στο παρασκήνιο ακόμη και για συμφωνία με μεγάλο και γνωστό επιχειρηματία ώστε να πάρουν από κοινού την άδεια αλλά να μη φαίνεται ο δεύτερος.

Χαμός επικρατεί και με κάποιες καταγγελίες για στενές σχέσεις στελεχών των ΑΝΕΛ με τον Ιβάν Σαββίδη. Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα, στον φάκελο αδειοδότησης του Σαββίδη υπάρχουν ονόματα που θα αναλάβουν καίριες θέσεις στο κανάλι του «Ρώσου». Λέγεται λοιπόν ότι πρόκειται για τον Γιώργο Κούσουλα, ο οποίος προορίζεται να αναλάβει την γενική διεύθυνση ειδήσεων του μελλοντικού καναλιού του Ιβάν Σαββίδη. Ο κ. Κούσουλας ήταν διευθυντής γραφείου τύπου των ΑΝΕΛ από το 2012 ως το 2015 και διευθυντής ενημέρωσης του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, από τον Ιανουάριο του 2015 ως σήμερα.

Για την προϊσταμένη οικονομικού ρεπορτάζ προορίζεται η Ελένη Δουρούκη, η οποία ήταν δημοσιογράφος στη Βουλή των Ελλήνων από το 2012 ως το 2014 και από τον Ιανουάριο του 2015 ως σήμερα βρίσκεται στην διεύθυνση ενημέρωσης του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Τεχνικός διευθυντής προορίζεται να αναλάβει ο Βασίλης Συριόπουλος, ο οποίος από τον Ιανουάριο του 2015 ως σήμερα είναι τεχνικός προϊστάμενος διεύθυνσης ενημέρωσης, υπεύθυνος για την κάλυψη των εκδηλώσεων του Πάνου Καμμένου (βίντεο, φωτογραφίες, μοντάζ) στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Προϊστάμενος ελεύθερου ρεπορτάζ προορίζεται να αναλάβει ο Κώστας Λαβίδας, ο οποίος βρισκόταν στο γραφείο τύπου των ΑΝΕΛ από το 2012 ως το 2015 και σήμερα βρίσκεται στην διεύθυνση ενημέρωσης του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Προϊσταμένη αθλητικού ρεπορτάζ προορίζεται να αναλάβει η Άννα Μπάστα, διορισμένη ειδική συνεργάτιδα του Πάνου Καμμένου στο ΥΕΘΑ και υποψήφια βουλευτής των ΑΝΕΛ στην Α' Αθήνας, τον Σεπτέμβριο του 2015.

Επίσης, μετέχουν σε θέσεις στον φάκελο Σαββίδη η Μανταλένα Παπαδοπούλου, πρόεδρος της νεολαίας ΑΝΕΛ, διορισμένη ειδική συνεργάτιδα στο γραφείο Καμμένου στο ΥΕΘΑ και η Αντιγόνη Δήμιτσα, διορισμένη ειδική συνεργάτιδα στο γραφείο Καμμένου στο ΥΕΘΑ ως τον Φεβρουάριο του 2016.

Με ανακοίνωσή της η κ. Παπαδοπούλου διέψευσε ότι έχει κάποια σχέση. Όμως, η σκιά πάντα μένει για τους ΑΝΕΛ και για το τι συμβαίνει με τον Σαββίδη. Να θυμίσουμε ότι ο Πάνος Καμμένος είχε πάει πρόσφατα στον γάμο του γιου του Σαββίδη και οι σχέσεις τους είναι άριστες.

Για την υπόθεση των… βοθροκάναλων ακούγονται πολλά ακόμη. Όπως π.χ. ότι ο μεγάλος καναλάρχης, γνωστός και ως αρχιμανδρίτης έχει τάξει υπογείως και σε άλλους επιχειρηματίες, ότι συναντιέται με τους παλιούς καναλάρχες και στήνουν διάφορα σενάρια για την επόμενη ημέρα.

Να προσθέσουμε την ξαφνική προχθεσινή συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Σκάι του Αλαφούζου αλλά και το γεγονός ότι ο Alpha για έναν περίεργο τρόπο εμφανίζεται σα να έχει στην τσέπη του την άδεια. Ανανεώνει συμβόλαια, κάνει προσλήψεις, ενισχύει το ενημερωτικό του, άρα κάτι ξέρει παραπάνω.

Και να θυμίσουμε ότι πίσω από το Star υπάρχει μια ισχυρή οικογένεια, αυτή των Βαρδινογιάννηδων που θέλουν να παραμείνουν με κάθε τρόπο στο τηλεοπτικό τοπίο.

Ποιοι θα πάρουν λοιπόν την άδεια; Ποιοι απ’ όλους θα προλάβουν τα μαγικά χαρτάκια και γιατί ο Τσίπρας είπε ότι όσοι δώσουν τα περισσότερα θα πάρουν άδεια;

Υπάρχει λοιπόν πολύ βρομιά στην υπόθεση αυτή και δεν αποκλείεται να μπλοκαριστεί ο διαγωνισμός από το ΣτΕ. Αυτό ίσως να συνέφερε τον Τσίπρα γιατί αναζητά διέξοδο και να μην κλείσει κανάλια και ο κόσμος να πηγαίνει έξω από το Μαξίμου.

Σε κάθε περίπτωση η υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών έδειξε ότι όχι μόνο δεν υπάρχει ηθικό πλεονέκτημα αλλά ότι ο βόθρος έχει σπάσει και βρομάνε τα πάντα.

.Οι «μεταλλαγμένοι»!

Το βλακώδες επιχείρημα «όλοι ίδιοι είναι» μάλλον αποσύρεται πια...

Γιατί δεν φαίνεται να «διασώζει» τον Τσίπρα πλέον!

Μάλλον οι συγκρίσεις με την προηγούμενη κυβέρνηση τον… χαντακώνουν, ιδιαίτερα τώρα, που ο κόσμος αρχίζει να πληρώνει στην εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία, τις συνέπειες της … «υπερήφανης διαπραγμάτευσης» (περσινής και φετινής)!

Για την ακρίβεια τώρα που κάποιοι πληρώνουν.

Γιατί πολλοί άλλοι ΔΕΝ μπορούν πια να πληρώσουν…

Ο Τσίπρας, λοιπόν, δεν χάνει απ’ αυτά που κάνει τώρα σε σύγκριση με αυτά που υποσχέθηκε προεκλογικά…

Ο Τσίπρας χάνει πια, κατά μείζονα λόγο, όταν συγκρίνονται αυτά που κάνει, με όσα έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση!

Συνεπώς το επιχείρημα, «εντάξει μωρέ, όλοι ίδιοι είναι», μάλλον εκνευρίζει μεγάλη μερίδα του κόσμου.

Κι έτσι αποσύρεται σιγά-σιγά από την «κυκλοφορία».

Τώρα όμως κάνει την εμφάνισή του ένα άλλο «σωσίβιο» για τον Τσίπρα:

Το επιχείρημα της (δήθεν) «ωρίμανσής» του.

Από κάποιους και καλά, «σοβαρούς» και «υπεύθυνους αστούς».

Που αποκαλύπτονται στην πραγματικότητα… «μεταλλαγμένοι»νταραβεριτζήδες της εξουσίας, οπορτουνιστές παντός καιρού, χωρίς έστω και ψήγματα αστικού ήθους, αστικών αξιών, αστικών αρχών και αστικής πολιτικής διορατικότητας.

Σου λέει τώρα, εντάξει, έκανε λάθη αρχικά, αλλά έμαθε πια από τα λάθη του. Ωρίμασε!

Και πρέπει να τον στηρίξουμε να τα διορθώσει…

Τι λέτε παιδιά;

Σοβαρά;

Πρώτον, αυτό στέλνει το «μήνυμα» ότι καθένας μπορεί ανέτως να υπονομεύει τον προηγούμενο και στη συνέχεια να τα κάνει όλα μαντάρα, να επιστρέφει στις πολιτικές του προηγούμενου που ο ίδιος υπονόμευσε και τότε όλοι πρέπει να τον στηρίξουν γιατί… «ωρίμασε», λέει!

Όμως, έτσι διαλύονται οι χώρες. ΔΕΝ μεταρρυθμίζονται οι κοινωνίες.

Έτσι «θριαμβεύει» ο λαϊκισμός. Δεν ηττάται και δεν υποχωρεί.

Έτσι καταλύονται οι δημοκρατίες…

Στις δημοκρατίες τελικά τα λάθη πληρώνονται.

Οι ψευδαισθήσεις πληρώνονται.

Η εξαπάτηση πληρώνεται ακριβά.

Κι όσο όλα αυτά ΔΕΝ πληρώνονται, τόσο η κρίση βαθαίνει και η κοινωνία διαλύεται…

Στις δημοκρατίες, όπως και παντού αλλού, οι άνθρωποι ωριμάζουν όταν πληρώνουν τα λάθη τους.

Όχι όταν «ανταμείβονται» γι’ αυτά…

Εμείς λοιπόν, επειδή… συμπαθούμε πολύ τον Τσίπρα, και θέλουμε πραγματικά να τον «βοηθήσουμε να ωριμάσει», επιμένουμε ότι πρέπει προηγουμένως να πληρώσει τα σφάλματά του.

Όχι να την «σκαπουλάρει»…

Ο Τσίπρας παραδέχθηκε πως είχε ψευδαισθήσεις και αυταπάτες. Και λοιπόν; Αυτό σημαίνει ότι «ωρίμασε» και πρέπει να τον… δοξάσουμε;

Ή μήπως σημαίνει ότι αφού ομολογεί πως τα ’κανε μούσκεμα είναι καιρός να πάει σπίτι του;

Τι θα πει: Παραδέχθηκε πως είχε «αυταπάτες»;

Ότι πρέπει να του πούμε και «μπράβο»;

Κι αυτοί που ΔΕΝ είχαν αυταπάτες;

Κι αυτοί που τον είχαν εγκαίρως προειδοποιήσει για τις αυταπάτες του;

Τι θα κάνουμε με αυτούς;

Κάποιοι λένε πως και ο Σαμαράς έκανε κριτική στο Πρώτο Μνημόνιο.

Άρα, «τι διαφορετικό έκανε ο Τσίπρας»;

Σοβαρά, παιδιά;

Αν είναι δυνατόν!

Ο Σαμαράς έκανε κριτική στο Πρώτο Μνημόνιο που βγήκε σε όλα σωστή! Και την παραδέχθηκε τελικά και το ΔΝΤ…

Κι όχι μόνο έκανε κριτική που βγήκε σωστή, (για τους πολλαπλασιαστές, για το μείγμα πολιτικής και για τα «τιμωρητικά επιτόκια»),

αλλά στη συνέχεια διόρθωσε το Μνημόνιο σε όλα τα σημεία που του έκανε κριτική προηγουμένως, διαπραγματεύθηκε με την Τρόϊκα την αλλαγή του, και ύστερα ανέλαβε να το εφαρμόσει.

Μόνο από τη μείωση τον ετήσιων τόκων, η Ελλάδα κέρδισε 10 δισεκατομμύρια το χρόνο από το 2012!

Ως σήμερα, 45 δισεκατομμύρια…

Χώρια τα 20 δισεκατομμύρια που «κούρεψε» το χρέος ο Σαμαράς με την «επαναγορά», το Δεκέμβριο του 2012.

Κι ο Σαμαράς πήγε στις εκλογές, με την υπόσχεση ότι θα πιάσει τους στόχους του διορθωμένου Μνημονίου και θα βγάλει τη χώρα από την κρίση.

Και το έκανε! Η οικονομία πήγε σε ανάκαμψη!

Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του δημοσίου μειώθηκαν δραστικά!

Τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα που βρήκε έγιναν πρωτογενή πλεονάσματα δυο χρονιές στη σειρά!

Το χρέος έγινε «βιώσιμο» (σύμφωνα και με τις τωρινές εκθέσεις του ΔΝΤ πλέον)…

Οι μεταρρυθμίσεις προχώρησαν, η ανταγωνιστικότητα της χώρας άρχισε να βελτιώνεται σε όλους τους διεθνείς δείκτες, η χώρα άρχισε σιγά-σιγά να βγαίνει στις αγορές, και οι δανειστές δέχθηκαν ότι η Ελλάδα μπορούσε να βγει από τα μνημόνια και της έδωσαν και «πιστοληπτική γραμμή στήριξης».

Αυτά, λοιπόν, έκαναν οι «προηγούμενοι»…

Κι ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ, ανέκοψε την πορεία εξόδου της χώρας από την κρίση, έδωσε υποσχέσεις ότι θα μας επιστρέψει στην φαυλεπίφαυλη εποχή των «παροχών από δανεικά», και… ξανά-βύθισε την χώρα στην κρίση!

Ξανά-βούλιαξε την οικονομία στην ύφεση.

Ξανάφερε την Ελλάδα σε νέο, χειρότερο Μνημόνιο…

Και μας επέβαλε και capital controls…

Και θέλουν κάποιοι να «στηρίξουμε» τον Τσίπρα;

Γιατί; Γιατί «ωρίμασε», λέει!

Πώς ωρίμασε; Που έχει ξεπατώσει όλη την ιδιωτική οικονομία με υπέρ-φορολόγηση δεν το βλέπουν;

Το ότι κανείς δεν πληρώνει ΦΠΑ, δεν το βλέπουν;

Το ότι οι περισσότεροι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους δεν το έχουν ακουστά;

Το ότι μετά το «σίριαλ της Ειδωμένης», η χώρα δεν μπορεί ούτε τους σιδηρόδρομους να ιδιωτικοποιήσει μπα και βρεθεί κάνας Χριστιανός να επενδύσει, δεν το βλέπουν;

Το ότι διώχνουν όλες τις ξένες επενδύσεις, αλλά και τους Έλληνες επενδυτές τους στέλνουν στην Βουλγαρία ή στην Κύπρο, δεν το βλέπουν;

Το τι συμβαίνει με το «αριστερό παρακράτος» που έλεγε και ο Πανούσης, και τη σκανδαλώδη ανοχή της κυβέρνησης Τσίπρα στις επιδρομές του… «Ρουβίκωνα», δεν το βλέπουν;

Το τι συμβαίνει στα ανεξέλεγκτα hot spots, όπου κάθε μέρα είτε βιάζεται ένα προσφυγάκι είτε σκοτώνεται ένας αλλοδαπός (συνήθως πρόσφυγας) από κάποιον άλλο (συνήθως λαθρομετανάστη), δεν το βλέπουν;

Το ότι το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο καταγγέλλει τους καταληψίες «αλληλέγγυους» που μπούκαραν χωρίς άδεια της Συγκλήτου, δεν το βλέπει κανείς;

Το ότι βγαίνουν διάφοροι και λένε, «αν παραβιαστεί η νομιμότητα θα παρέμβουν οι αρχές», αλλά ό,τι γίνεται σήμερα στο Αριστοτέλειο είναι καραμπινάτη παράβαση κάθε έννοιας «νομιμότητας», αυτό το ρεζιλίκι δεν το βλέπουν;

Είναι… «σοβαροί αστοί» όσοι τα λένε όλα αυτά;

Ή μήπως ντύθηκαν αστοί στις… απόκριες και ξέχασαν να βγάλουν τη μασκαράτα;

Πώς «ωρίμασε» ο Τσίπρας; Από πού κι ως πού «ωρίμασε»;

Δεν ωρίμασε! Σαπίζει στην εξουσία…

Αλλά ακόμα κι αν πράγματι είχε δει τα λάθη του -που ΔΕΝ τα έχει δει – θα έπρεπε εμπράκτως να το δείξει!

Και «εμπράκτως» σημαίνει, να ζητήσει συγγνώμη από εκείνους που υπονόμευε ο ίδιος όταν έκαναν το σωστό, να παραμερίσει και να τους βοηθήσει να μαζέψουν τα «σπασμένα» του.

Αυτό σημαίνει «έμπρακτη μεταμέλεια»! Τίποτε λιγότερο…

Αλλά ο Τσίπρας ΔΕΝ κάνει τέτοια πράγματα.

Ζητάει και τα ρέστα από πάνω…

Όχι, ΔΕΝ «ωρίμασε»!

Επικίνδυνος λαϊκιστής ήταν, και επικίνδυνος λαϊκιστής παραμένει.

Και στον εκλογικό νόμο φάνηκε:

Οδηγεί στην ακυβερνησίαεπειδή χάνει από παντού.

Εκβιάζει τους πάντες. Προσπαθεί να ελέγξει τα πάντα…

Και κυρίως το τηλεοπτικό τοπίο, όπου παραβιάζει το σύνταγμα, και στη δικαιοσύνη, όπου υπάρχουν πρωτοφανείς καταγγελίες χειραγώγησης.

Επικίνδυνος και αμετανόητος λαϊκιστής!

Του το λένε πια και αρκετοί δικοί του. Δημόσια…

Σκεφτείτε: Το λένε οι δικοί του, και κάποιοι, «σοβαροί αστοί» υποτίθεται, προσπαθούν να μας τον εμφανίσουν ότι «ωρίμασε»…

Αν ένας μηχανικός χτίσει το σπίτι του γείτονα και το σπίτι πέσει, τι θα πουν; Τώρα «ωρίμασε» ο άνθρωπος, ας του δώσουμε να… χτίσει και το δικό μας;

Αν ένας γιατρός εγχειρίσει τον συγγενή τους και τον… στείλει «αδιάβαστο», τι θα πουν; Τώρα έμαθε από τα λάθη του ο άνθρωπος, ας πάμε να μας εγχειρίσει κι μας;

Θα τρελαθούμε τελείως;

Η δημοκρατία διδάσκεταιαπό τα λάθη της, όταν οι πολιτικοί πληρώνουν τα σφάλματά τους.

Όταν αντίθετα, οι πολιτικοί «ανταμείβονται» για τα σφάλματά τους, τότε τα επαναλαμβάνουν και τα διαιωνίζουν.

Κάποιοι λένε: Εντάξει βρε παιδιά, δίκιο έχετε, αλλά βρίσκεται στην κυβέρνηση τώρα. Τι να κάνουμε;

Δεν είναι καλύτερα να τον βοηθήσουμε να μάθει από τα λάθη του και να τα διορθώσει;

Ε λοιπόν, όχι! Το καλύτερο, το μόνο αληθινά λυτρωτικό είναι να φύγει!

Να παραμερίσει…

Και να στηρίξει τους άλλους να διορθώσουν τα λάθη που εκείνος έκανε.

Καλύτερο για τον ίδιο. Και καλύτερο για την χώρα.

Γιατί η αξιοπιστία της που την κλόνισε, η διάλυση που φέρνει στην κοινωνία και η ακυβερνησία στην οποία συστηματικά οδηγεί, μεγαλώνουν τη ζημιά μέρα με την ημέρα.

Κι αν δεν θέλει να φύγει μόνος του, πρέπει να του το πουν όλοι να φύγει.

Να γίνει πάνδημη απαίτηση η απομάκρυνσή του.

Κι όχι να τον «κανακεύουν»…

Ο Τσίπρας δεν «μεταλλάχθηκε»!

Λαϊκιστής και καιροσκόπος ήταν…

Λαϊκιστής και αμετανόητος καιροσκόπος παραμένει!

Πραγματικά «μεταλλαγμένοι» είναι όσοι μας το παίζουν «υπεύθυνοι» και «σοβαροί αστοί» και μας ζητούν να τον στηρίξουμε γιατί τάχα… «ωρίμασε»!

Αυτοί είναι κυριολεκτικά «μεταλλαγμένοι».

Δεν είναι «υπεύθυνοι»…

Είναι πια… συνυπεύθυνοιστην καταστροφής που φέρνει ο Τσίπρας!

Δεν είναι «σοβαροί». Ανόητοι και καιροσκόποι είναι, όπως και ο Τσίπρας!

Δεν είναι ούτε «αστοί»… Μάλλον αστείοι είναι!

Γιατί οι πραγματικοί αστοί δεν παίζουν με αυτά…

Και δεν τους βγαίνει κιόλας…

Γιατί όπως συμβαίνει με όλους τους «μεταλλαγμένους», έρχεται η ώρα που τους παίρνουν όλοι χαμπάρι…