.Εξαλλη η ΝΔ με τις διαρροές του Μαξίμου για τη συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Θυμός επικρατεί στη ΝΔ μετά την συνάντηση του προέδρου της ΝΔ με τον πρωθυπουργό, γιατί το Μέγαρο Μαξίμου έδινε πληροφορίες για τη συνάντηση και τη συνομιλία όσο αυτή βρισκόταν σε εξέλιξη.
Οπως αναφέρουν χαρακτηριστικά πληροφορίες από τη ΝΔ, το περιβάλλον του πρωθυπουργού έδινε πληροφορίες για την συνάντηση χωρίς αυτή να έχει ολοκληρωθεί, με διαρροές στους δημοσιογράφους.

Πηγές της Συγγρού επεσήμαιναν το γεγονός ότι οι διαρροές πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της συνάντησης, κάτι που χαρακτήρισαν ως «προβληματικό» και «απρεπές».
«Αν έχουν μια ειδική ικανότητα οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού, με τρόπο μεταφυσικό να έχουν γνώση τι έλεγε ο κ. Μητσοτάκης στην κλειστή συνάντηση, οι συνεργάτες του πρωθυπουργού αυτονομούνται, υποσκάπτοντας το μήνυμα που ήθελε να δώσει ο πρωθυπουργός», τόνιζαν στη Συγγρού, υπενθυμίζοντας πως κάτι ανάλογο είχε γίνει και κατά τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο.

Μάλιστα σύμφωνα με συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη η συζήτηση έγινε σε τελείως διαφορετικό κλίμα από το ύφος που δηλώνουν οι διαρροές.

«Το λέμε από τώρα γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Εμείς θέλουμε να αναβαθμίσουμε τον πολιτικό διάλογο στη χώρα. Δεν είναι δείγμα αναβάθμισης του πολιτικού διαλόγου να υπάρχουν διαρροές. Δεν ειπώθηκαν αυτά που δόθηκαν ως διαρροές. Η συζήτηση έγινε σε τελείως διαφορετικό κλίμα από το ύφος που δηλώνουν οι διαρροές. Δεν υπήρχε αυτή η διατύπωση και οι διαρροές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα», τόνιζαν χαρακτηριστικά.

Ανησυχία για την πορεία της χώρας
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Μητσοτάκης εξέφρασε την ανησυχία του για τη γενικότερη πορεία της χώρας που δημιουργεί αβεβαιότητα και απογοήτευση στους πολίτες, ενώ αναφέρθηκε στην παρατεταμένη ύφεση, στην απώλεια επενδύσεων και στην αδυναμία προσέκλυσης νέων.

Ο πρόεδρος της ΝΔ έθεσε το θέμα της κομματικής, όπως είπε, διάβρωσης του κράτους και των θεσμών και πρότεινε μία εκ βάθρων θεσμική μεταρρύθμιση, την οποία -όπως είπε- χρειάζεται η χώρα, με την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Για το ασφαλιστικό ο κ. Μητσοτάκης επανέλαβε τη θέση της ΝΔ ότι αυτή τη στιγμή αδίκως οι πολίτες καλούνται να πληρώσουν ένα βαρύ λογαριασμό που προκύπτει από τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης.

Για το ΕΣΡ, τόνισε πως υπάρχει ανάγκη τροποποιήσεων έτσι ώστε το ΕΣΡ να αποκτήσει τον απαραίτητο βαθμό ανεξαρτησίας. Σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη αν αυτό συμβεί, ανοίγονται ουσιαστικές προοπτικές για άρση της παρούσης εκκρεμότητας. Ο πρόεδρος της ΝΔ, μάλιστα, επισήμανε πως το συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο ήδη έχει προκαλέσει αρνητικές εντυπώσεις σε ΕΕ και αλλού.

Όσον αφορά το νομοσχέδιο για τη δημόσια διοίκηση, ο κ. Μητσοτάκης τόνισε πως εφόσον υπάρχουν προτάσεις και σκέψεις που θα βασίζονται σε θέσεις που είχε ο ίδιος παρουσιάσει ως υπουργός, τότε ενδέχεται σε συγκεκριμένα σημεία να υπάρξει δυνατότητα σύγκλισης.

Ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε και είχε μια περιεκτική ενημέρωση για το προσφυγικό και τα θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Τέλος, ο πρόεδρος της ΝΔ επανέλαβε ότι θα προχωρήσει σε αναβάθμιση του πολιτικού διαλόγου: «Να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, αυτή είναι βασική προϋπόθεση για να συζητάμε. Εγώ θα το πράξω. Ευελπιστώ ότι θα το πράξεις και εσύ. Είναι ξεκάθαρο ότι διαφωνούμε σε πολλά. Τουλάχιστον να μιλάμε πολιτικά χωρίς τον λαϊκισμό που έκανε τους πολίτες να αποστρέφονται την πολιτική», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μητσοτάκης.

Εθιμοτυπική η συνάντηση
Εθιμοτυπική χαρακτηρίζουν συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη την συνάντηση με τον πρωθυπουργό. Οι ίδιες πηγές τονίζουν  ότι στη συνάντηση που είχαν εξέφρασε την ανησυχία του για την γενικότερη πορεία της χώρας που δικαιολογημένα προκαλεί αβεβαιότητα και απογοήτευση στους πολίτες.
Τέλος ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι από τη δική του πλευρά θα προχωρήσει στην αναβάθμιση του επιπέδου του πολιτικού διαλόγου και την εμπέδωση ενός νέου πολιτικού ήθους.

 «Να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθεια. Αυτή είναι βασική προϋπόθεση για να συζητούμε. Εγώ θα το πράξω. Ευελπιστώ ότι θα το πράξετε κι εσείς. Είναι ξεκάθαρο ότι διαφωνούμε σε πολλά. Τουλάχιστον να μιλάμε πολιτικά, χωρίς το λαϊκισμό που έκανε τους πολίτες να αποστρέφονται την πολιτική», είπε ο κ. Μητσοτάκης.

.Δημοσίευμα σοκ των Financial Times: O Σόιμπλε επαναφέρει στο τραπέζι σενάρια για Grexit!

Τον τελευταίο καιρό όλα φαίνονται ήρεμα στις σχέσεις της Ελλάδας με τους δανειστές της, ωστόσο, σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal, ανώτεροι Έλληνες αξιωματούχοι φοβούνται πως μια νέα καταιγίδα βρίσκεται προ των πυλών.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Ελλάδα, η οποία ξεκινάει σε λίγες ημέρες ένα νέο γύρο διαπραγματεύσεων με τους δανειστές της, ανησυχεί ότι με ηγέτη το ΔΝΤ, οι δανειστές της θα συνεχίσουν να κρατούν σκληρή γραμμή απέναντί της, πιέζοντας για βαθύτερη λιτότητα.
Οι προβλέψεις για το τι θα καταφέρει τελικά είναι μάλλον δυσοίωνες σχολιάζουν οι αρθρογράφοι του κειμένου αφού η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για ριζική αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Από την πλευρά της όμως η Αθήνα ελπίζει ότι η Ευρώπη δεν αντέχει μία ακόμα μάχη με την Ελλάδα αφού τώρα βρίσκεται αντιμέτωπη και με νέες προκλήσεις όπως η προσφυγική κρίση, την άνοδο των λαϊκιστικών κομμάτων αλλά και το βρετανικό δημοψήφισμα.
Για τους αναλυτές όμως, όλα αυτά ίσως γυρίσουν μπούμερανγκ για την Ελλάδα.

Η Άνγκελα Μέρκελ έχει δεχτεί ήδη σκληρή κριτική για την στάση της απέναντι στο προσφυγικό. Τα περιθώρια λοιπόν, για να διατηρήσει την ίδια ανεκτική στάση και στην περίπτωση της Ελλάδας στενεύουν, σύμφωνα με το δημοσίευμα. Η ίδια δεν μπορεί να ζητήσει από το γερμανικό κοινοβούλιο να εγκρίνει νέα δάνεια για την Ελλάδα σύμφωνα με Γερμανούς αξιωματούχους.

Την ίδια στιγμή ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, πιστεύει ότι οι Έλληνες πολιτικοί δεν μπορούν να ακολουθήσουν τις μεταρρυθμίσεις προκειμένου να ανακάμψει η οικονομία τους. Ο κ. Σόιμπλε βλέπει την Ελλάδα ως τον αδύναμο κρίκο, όχι μόνο για το κοινό νόμισμα της Ευρώπης, αλλά και για τους ελέγχους στα σύνορα της ΕΕ στο ζήτημα του μεταναστευτικού, οπότε δεν είναι καθόλου απίθανο να επαναφέρει το τρέχον έτος μια νέα συζήτηση για Grexit.

Έτσι, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας θα προσπαθήσει κατά τη διάρκεια των συναντήσεων που θα έχει στο Νταβός της Ελβετίας, να αποτρέψει μια νέα αντιπαράθεση μεταξύ Ελλάδας δανειστών, που θα μπορούσε να αναζωπυρώσει φόβους για το μέλλον της Ευρωζώνης.

.Αποκάλυψη: Οι δύο εισηγήσεις που δέχεται ο Τσίπρας για τις εκλογές

Εκλογές και σενάριο δεξιάς παρένθεσης ή κυβερνητική διεύρυνση με κεντρώους βουλευτές;
Μεταξύ σφύρας και άκμονος βρίσκεται η κυβέρνηση του Τσίπρα και αυτό δεν είναι δα και είδηση. Το έχουν καταλάβει οι πάντες και πρώτα απ’ όλους το Μαξίμου. Σε δύο μόλις πρόσφατα άρθρα μας γράφαμε (Δημοψήφισμα και εκλογές μέσα στο 2016;,

Πάλι εκλογές;)πως δεν θα πρέπει να εκπλήσσει κανέναν αν και το 2016 αποδειχτεί μια εξίσου εκλογική χρονιά όπως του 2015 γιατί πολύ απλά αυτή η κυβέρνηση δεν τραβάει.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Antinews πράγματι ο Τσίπρας το εξετάζει το ενδεχόμενο αυτό, ωστόσο βρίσκεται μπροστά σε δύο εισηγήσεις.

Μία του Νίκου Παππά που είναι ο εξ’ απορρήτων και του εισηγείται εκλογές με το σκεπτικό ότι ακόμα και αν τις χάσει να έχει πετάξει από πάνω του ο πρωθυπουργός την καυτή πατάτα και να τη δώσει στο Μητσοτάκη προκειμένου να βρει το χρόνο και το χώρο ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει γίνει σκορποχώρι να ανασυγκροτηθεί. Η εισήγηση αυτή υπακούει ουσιαστικά σε μια λογική «δεξιάς παρένθεσης».

Ταυτόχρονα όμως ο Τσίπρας δέχεται και μια δεύτερη εισήγηση από τον Γιάννη Δραγασάκη που είναι στη λογική της διεύρυνσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας με τις δυνάμεις του κέντρου, όπως ο Λεβέντης, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
Μένει να φανεί τι τελικά θα επιλέξει ο Τσίπρας. Αν θα ακούσει τον κολλητό του ή αν θα περάσει του Δραγασάκη, που στο μεταξύ έχουν και σχέσεις ανταγωνισμού με τον Τσίπρα καθώς το όνομά του έχει παίξει πολλάκις στο παρελθόν στο σενάριο του οικουμενικού πρωθυπουργού.

 Η μόνη ουσιαστικά φορά που πέρασε η άποψη του Δραγασάκη ήταν όταν απέτρεψε τη γραμμή Βαρουφάκη μετά από το δημοψήφισμα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως από τις πληροφορίες αυτές καθίσταται σαφές ότι ο Τσίπρας εξετάζει διάφορα σενάρια και εισηγήσεις και δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια να βλέπει τη φθορά του και την κατάρρευσή του να έρχεται μένοντας άπραγος

.Ο «μαγνήτης»

Κάθε φορά που ταξιδεύω στα Βαλκάνια, σκέφτομαι πόσο τυχεροί είμαστε. Αν κλείσει κανείς τα μάτια του σε έναν επαρχιακό δρόμο κάπου στην Ελλάδα και τα ξανανοίξει στον αντίστοιχο τυχαίο βαλκανικό, οι διαφορές δεν είναι και πολύ μεγάλες. Θα μπορούσαμε άνετα να ζούμε σε μια τυπική βαλκανική χώρα.
Ηταν άραγε η τύχη ή κάτι άλλο που μας έβαλε σε ένα διαφορετικό δρόμο; Γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα που ξεχωρίζει στη γειτονιά της;
Χρωστάμε πολλά στους προγόνους μας. Η Ιστορία μας θα ήταν πολύ διαφορετική, αν στο κέντρο της πρωτεύουσας δεν υπήρχε ο Παρθενώνας και αν ο φιλελληνισμός δεν κρατούσε δύο και κάτι αιώνες.

Συγκινήσαμε ως έθνος στα πρώτα μας βήματα και στη συνέχεια βρίσκαμε πάντοτε σημαντικούς συμπαραστάτες σε κρίσιμα σταυροδρόμια. Η Δύση έβλεπε στην Ελλάδα κάτι το οικείο και το πολύτιμο. Αυτή η παράδοση συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, αλλά έχει εξασθενήσει. Η νέα γενιά Ευρωπαίων ηγετών και πολιτών, εκτός της «παλαιάς» Ευρώπης, μας βλέπει ως ακόμη μία χώρα. Είναι οι παλαιότεροι, μέχρι τη γενιά του Γιούνκερ κ.ά., που είναι ακόμη μπολιασμένοι από την κουλτούρα του φιλελληνισμού.

Η Ιστορία δεν γράφεται ασφαλώς μόνο με συναισθήματα. Η Ελλάδα έπαιξε σωστά τους τελευταίους δύο αιώνες και τα γεωπολιτικά της χαρτιά. Λίγο το συναίσθημα και πολύ το συμφέρον τη διπλασίασαν σε έκταση, την έβαλαν στα πιο κλειστά κλαμπ του πλανήτη (ΝΑΤΟ, Ε.Ε.) και την έφεραν πολύ ψηλά σε κατάταξη από πλευράς κατά κεφαλήν εισοδήματος.

Αν ο Βενιζέλος είχε παίξει λάθος τα χαρτιά του, αν ο Μεταξάς είχε πάει με τους Γερμανούς, αν η Ελλάδα είχε περάσει στο ανατολικό μπλοκ λόγω κάποιου λάθους στη Γιάλτα ή της έκβασης του Εμφυλίου, αν ο Καραμανλής δεν μας έβαζε στην ΕΟΚ, σήμερα η Ελλάδα θα ήταν πιο μικρή, πιο φτωχή και πιο κοντά στα Βαλκάνια παρά στην Ευρώπη.

Παρ’ όλα αυτά, νιώθω μερικές φορές ότι ένας πολύ δυνατός «μαγνήτης» μας τραβάει προς τα κάτω, προς αυτό που θα μπορούσα να ονομάσω «κακό βαλκανικό μας εαυτό». Η ασέβεια προς τους θεσμούς, η ανάγκη να νιώθουμε θύματα και η λατρεία προς τις θεωρίες συνωμοσίας, η αισθητική αταξία και ενίοτε ασχήμια, το «χύμα» που βλέπει κανείς στον δρόμο, είναι σίγουρα κομμάτι του εαυτού μας. Κανείς μας δεν θα ήθελε μια κλινικά αποστειρωμένη Ελλάδα. Αφήστε που, και να το ήθελε, δεν θα το επέτρεπε το DNA μας, ακόμη και με μαζικές... μεταγγίσεις βορειοευρωπαϊκού αίματος στις φλέβες μας.

Το πρόβλημα είναι ότι κάποια στιγμή γίναμε μια θεσμικά βαλκανική χώρα με προσωπείο ευρωπαϊσμού. Τα τελευταία δέκα χιλιόμετρα προς την Πρίστινα μου θύμισαν την Κηφισίας της δεκαετίας του 2000, σε άλλη κλίμακα και σε άλλο στυλ βεβαίως. Μπροστά, γυάλινα κακοκατασκευασμένα κτίρια με μεγάλες δόσεις νεοπλουτισμού και πίσω, λασπουριά, διαλυμένα πεζοδρόμια και χάος.

Ευτυχώς απέχουμε έτη φωτός από το Κοσσυφοπέδιο, τα Σκόπια, την Αλβανία, τη Βουλγαρία. Με μία διαφορά. Εκείνοι ξέρουν τι θέλουν να πετύχουν και τα δίνουν όλα για να το καταφέρουν, με δύναμη και θάρρος.
Θέλουν να γίνουν Ευρωπαίοι, να μας φτάσουν. Εμείς τι στόχους έχουμε ως έθνος;
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

.Η δεύτερη ευκαιρία

Αυτό που συνέβη την περασμένη Κυριακή ήταν μια πολύ θετική εξέλιξη. Οι οπαδοί της Ν.Δ. πήγαν στις κάλπες για την ανάδειξη νέου αρχηγού μαζί με συμπολίτες τους που απλώς νιώθουν την ανάγκη να σχηματισθεί γρήγορα ένας εναλλακτικός φιλοευρωπαϊκός πόλος. Οι πρώτοι έδειξαν ότι ο χώρος της Κεντροδεξιάς δεν είναι για πέταμα. Οι δεύτεροι ότι είναι έτοιμοι για μεγάλες υπερβάσεις. Χρειάζεται ίσως άλλη «ταμπέλα», πιθανώς και νέος ΑΦΜ. Σίγουρα, επίσης, χρειάζεται να γίνει ένα κόμμα του 21ου αιώνα, γιατί φυσιογνωμικά και οργανωτικά μοιάζει να έχει κολλήσει στην πλατεία Κολωνακίου του 1970 και κάτι.

Στις εσωκομματικές, όμως, κάλπες προσήλθαν και άνθρωποι που δεν το είχαν ποτέ σκεφθεί ότι θα σταθούν σε ουρά μία-δύο ώρες για να ψηφίσουν νεοδημοκράτη αρχηγό. Υπάρχει μια μεγάλη αγωνία και δίψα σε ένα κομμάτι της κοινωνίας για έναν άλλο πολιτικό πόλο. Η Ν.Δ. είχε μια ιστορική ευκαιρία να μετατραπεί σε «φιλοευρωπαϊκό μέτωπο» στα μέσα του 2014. Επικράτησαν οι συνήθεις ύποπτοι, οι οποίοι τορπίλισαν την ιδέα.

Τώρα μπορεί να της δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία. Ο μεσαίος χώρος είναι απελπισμένος και περιμένει τις εξελίξεις. Ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να τον αφομοιώσει, αλλά το DNA του ιδίου και του στενού του περιβάλλοντος είναι ασύμβατο με τέτοια ανοίγματα.

Συνεπώς, η Ν.Δ. μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο. Ο κ. Μεϊμαράκης ξέρει ότι θα κληθεί να οδηγήσει τη Ν.Δ. στην επόμενη φάση της. Το ποια θα είναι αυτή θα εξαρτηθεί ασφαλώς και από τις προθέσεις του Κώστα Καραμανλή, οι οποίες νομοτελειακά θα χρειασθεί να αποσαφηνισθούν έως το καλοκαίρι. Εχει, πάντως, την ευθύτητα και την ευφυΐα να περάσει το κόμμα σε μιαν άλλη εποχή, αναδεικνύοντας νέα στελέχη.

Ο κ. Μητσοτάκης, από την άλλη, θα σηματοδοτήσει αλλαγή γενιάς και εποχής για τη Ν.Δ. Δεν θα είναι εύκολη η επόμενη μέρα για τον ίδιο, γιατί θα πρέπει να κρατήσει το κόμμα ενωμένο, χωρίς να χάσει την απήχηση που έχει σε μη νεοδημοκράτες που τον ψήφισαν. Ο κίνδυνος πάντοτε σε ένα σπίτι που τρίζει είναι ότι, εκεί που πας να το ανακαινίσεις, μπορεί και να καταρρεύσει. Αν τα καταφέρει, μπορεί ο ίδιος και το κόμμα να έλθουν πιο κοντά σε αυτό που ονομάζουμε κλασική αλλά μοντέρνα ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά.

Πάντως, οι προσδοκίες είναι μεγάλες και αυτό θα φανεί από την 11η Ιανουαρίου. Οι δύο υποψήφιοι θα πρέπει να αποδείξουν ότι οι δύο «κόσμοι» που εκπροσωπούν, οι δύο νοοτροπίες και γενιές, μπορούν να συνυπάρξουν.

Είναι πολλές οι χιλιάδες που έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε αυτό το εγχείρημα. Πρόκειται για ανθρώπους που έχουν συνηθίσει να χάνουν τον τελευταίο καιρό και θα ήταν τελειωτικό το χτύπημα αν ένιωθαν ότι περίμεναν και θα ξαναπεριμένουν στις ουρές για ένα «πουκάμισο αδειανό»
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ