. Ο Κουτσούμπας έδειξε το δρόμο...

Τα όσα αποκάλυψε ο Δημήτρης Κουτσούμπας για τη συνάντησή του με τον Τσίπρα και η μεθόδευση της κυβέρνησης να φέρει άρον – άρον τον εκλογικό νόμο στη Βουλή, δείχνει ότι το Μαξίμου βρίσκεται σε πανικό και αποδρομή.

Και η θέση αυτή του πρωθυπουργού να κάνει κάτι «αριστερό» για να δικαιολογήσει το ύφος του κόμματός του και να ηρεμήσει τα πνεύματα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώνει όλα όσα λέγαμε γι' αυτόν. Πρόκειται για έναν αδίστακτο αριβίστα που προσπαθεί να διασώσει το πολιτικό του μέλλον εγκλωβίζοντας το πολιτικό σύστημα σε ένα «μαγείρεμα» που δεν βρίσκει πουθενά στήριξη. 

Ακόμη και τα μικρότερα κόμματα, πλην του μπάρμπα Βασίλη που είναι περιφερόμενος θίασος, δεν θα δώσουν την ψήφο τους στο κυβερνητικό σχέδιο, ενδεικτικό της έλλειψης εμπιστοσύνης για το πρόσωπο του Τσίπρα.

Άλλωστε, ο Αλέξης τους την έχει φέρει κι άλλες φορές, γιατί να πιστέψουν τώρα τις καλές του προθέσεις;

«Ας κάνουμε κάτι αριστερό να δικαιολογήσουμε το... τίμιο ψωμί που τρώμε και τα ψηφαλάκια των... αριστερών που αρπάζουμε» είναι το σύνθημα του Τσίπρα ο οποίος πλέον βάζει το προσωπικό του συμφέρον πάνω από αυτό της χώρας. Ουσιαστικά επιχειρεί να κυριαρχήσει στον κεντροαριστερό, σοσιαλδημοκρατικό χώρο, καλύπτοντας και τα κενά που δεν μπορούν να γεμίσουν οι ολίγιστοι Φώφη και Θεοδωράκης. 

Χωρίς ένα καθαρό κεντροαριστερό κόμμα που θα αποτελεί το «αντίπαλον δέος» της ΝΔ μόνον ο Τσίπρας θα μπορεί να παίξει μπάλα στο κέντρο του πολιτικού γηπέδου και για να το πετύχει αυτό θέλει να έχει την βουλευτική δύναμη μέσω ενός καλοστημένου εκλογικού συστήματος.

Παράλληλα, έχοντας πάρει συμβουλές και από τους μεσαιοχωρίτες της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή τον Κ. Καραμανλή, τον Παυλόπουλο και τους άλλους, επιδιώκει να «ακυρώσει» πριν τη γέννησή τους, προσπάθειες που στόχο θα έχουν την «επιστροφή» του κέντρου σε σοσιαλδημοκρατικά χέρια κι όχι στα ψεύτικα χέρια του Αλέξη Τσίπρα.

Όλα τα κόμματα, με πρώτη τη ΝΔ πρέπει μέσα στη Βουλή να καταγγείλουν το σχέδιο του κ. Τσίπρα και να τον ξεγυμνώσουν. Ο Κουτσούμπας τους έδειξε το δρόμο. Πρέπει να πουν ότι δεν έχει καμιά δουλειά τώρα να κάνει επικοινωνιακά παιχνίδια. Τώρα που ο σύμμαχος Ισπανός Ιγκλέσιας πάει για βρούβες, τώρα που η Ευρώπη στρίβει προς τα δεξιά ο κ. Τσίπρας επιδιώκει να εγκλωβίσει τα κόμματα και τους πολίτες.

 Αυτό δεν πρέπει να το του επιτρέψουν. Πρέπει να αντικρούσουν τις δήθεν δημοκρατικές, αριστερές μπαρούφες που θα ξεστομίσουν στη Βουλή και ακόμη κι αν ο νόμος ψηφιστεί, πρέπει να ξέρει ο ελληνικός λαός με τι ψεύτες, πολιτικούς εκβιαστές και αμοραλιστές έχει να κάνει.

.Το φάντασμα του λαϊκισμού βρυχάται...

Είναι γεγονός ότι μέσα σε λίγες ημέρες άνοιξε η πόρτα του παγκόσμιου φρενοκομείου. Παρά το ότι η απόφαση των Βρετανών έχει τις ιδιαιτερότητες που συναντά κανείς σ’ αυτό το νησί, εντούτοις είναι μια απόφαση που διαφέρει από όλη την Ευρώπη. Η Βρετανία δεν ήταν στην Ευρωζώνη, δεν έπαιρνε μέρος στα Eurogroup, δεν είχε τον Σόιμπλε και τον Ντάισελμπλουμ να της κουνάνε το δάχτυλο. 

Κανείς δεν την εκβίαζε για τα δημοσιονομικά ελλείμματα, ούτε για τους προϋπολογισμούς της, δεν είχε καν ευρώ να την εκβιάζουν. Γενικώς δεν ήταν μια… Ελλάδα που είναι υποχρεωμένη να ανέχεται προσβολές, απειλές και εκβιασμούς καθώς είχε μια ειδική σχέση.

Και να θυμίσουμε ότι η Βρετανία έχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, χαμηλά ελλείμματα και μια ανεργία από τις μικρότερες στην Ευρώπη. Όχι ότι δεν έχει προβλήματα και κοινωνικές ανισότητες. Όχι ότι δεν υπάρχουν φτωχοί και αδικημένοι στη βρετανική κοινωνία, όμως, δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλες φτωχές χώρες.

Το αποτέλεσμα του Brexit προέρχεται κατά κύριο λόγο από την αντίδραση των πολιτών σε μια Ευρώπη άδικη και σκληρή. Οι Βρετανοί αισθάνθηκαν ότι απειλείται η περηφάνια τους και γι’ αυτό ψήφισαν αν και γνώριζαν τις συνέπειες. 

Ήταν, όμως και αποτέλεσμα μιας σκληρής λαϊκίστικης και πολλές φορές ακροδεξιάς ρητορείας που κυριάρχησε, καθώς όπως ξέρουμε καλά και στην Ελλάδα είναι εύκολη η χειραγώγηση όταν απευθύνεσαι με γλώσσα τύπου… Φάρατζ ή Τζόνσον, οι οποίοι άνετα θα μπορούσαν να συσχετιστούν με τον Καμμένο, τον Τσίπρα και μια σειρά βουλευτών της συμπολίτευσης που ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν τη γλώσσα για να ποδηγετούν.

Η Ελλάδα δεν είναι η πρώτη διδάξασα του λαϊκισμού, άλλωστε η Χρυσή Αυγή γιγαντώθηκε ακριβώς επειδή είναι εύκολα τα συνθήματα χωρίς ουσία, ακόμη κι αν προέρχονται από υμνητές των Ναζί. Κι όπως έχουμε γράψει, αν δεν ήταν ο θάνατος του Φύσσα πιθανότατα να βλέπαμε την ακροδεξιά να «πετάει» και το πολίτικο σύστημα να μην ξέρει πως να την αντιμετωπίσει.

Μετά το Brexit οι ακραίες ή αποσχιστικές τάσεις θα ενταθούν. Ο ακραίος λαϊκίστικος λόγος θα κυριαρχήσει, διάφοροι τύποι σαν τον Βαρουφάκη, τη Ζωή, τον Λαφαζάνη και βεβαίως τους Μιχαλολιάκους και Κασιδιάρηδες θα βρουν πρόσφορο έδαφος για να σπείρουν τη σπορά τους. Στην Ελλάδα τους επόμενους μήνες, κι όσο θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές, θα αυξάνεται ο λαϊκίστικος τρόπος διαχείρισης της κατάστασης. Όσο δε εντείνεται το προσφυγικό κι όσο τα εθνικά θέματα αποτελούν ζητήματα ήσσονος σημασίας για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο λαϊκισμός, η ακροδεξιά και η επικίνδυνη εθνικιστική τάση θα αποκτούν δύναμη.

Ο φόβος λοιπόν για τη χώρα είναι αν στις επόμενες εκλογές η Ελλάδα «κατακτηθεί» από τους λαϊκιστές και οι μετριοπαθείς φωνές χαθούν «μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες» που έγραφε και ο Καβάφης.

Οι σοβαρές πολιτικές δυνάμεις πρέπει να αντιληφθούν ότι αν οι εύκολοι λόγοι, ο λαϊκισμός, η ακροδεξιά ή η ακροαριστερή ρητορεία βρήκαν ευήκοα ώτα σε μια ευημερούσα Βρετανία, τι θα γίνει σε μια Ελλάδα με 7 χρόνια ύφεσης και με διαρκή μνημόνια; Τι θα γίνει όταν ο κόσμος δεν θα αντέχει άλλο τη σκληρή λιτότητα; Τότε το φάντασμα του λαϊκισμού θα σαρώσει τη χώρα και κανείς δεν θα βρεθεί να τη σώσει.

Κι αυτό το «έκτρωμα» που θα γεννηθεί θα έχει «νονό». Θα είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που πρώτοι καλλιέργησαν τον λαϊκισμό και στη συνέχεια έριξαν το λίπασμα με το να προδώσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Δυστυχώς έρχονται δύσκολες κι επικίνδυνες ημέρες για τη δημοκρατική, ευρωπαϊκή Ελλάδα.

.Ένας χρόνος από τον εξευτελισμό ενός λαού

Ένας χρόνος. Ο χειρότερος χρόνος της Μεταπολίτευσης, σίγουρα ό,τι πιο κακό έζησε ο τόπος την περίοδο των μνημονίων.

Ένας χρόνος πέρασε από το δημοψήφισμα του Τσίπρα, από εκείνη την μαύρη ημέρα για τη Δημοκρατία. Και το λέμε μετά λόγου γνώσης παρά το γεγονός ότι τα δημοψηφίσματα υποτίθεται ότι είναι αμεσοδημοκρατία.

Το δημοψήφισμα του Τσίπρα είναι ό,τι χειρότερο μπορούσε να συμβεί για τη χώρα για τρεις λόγους:

1.Ο πρώτος είναι ότι καταστράφηκε η οικονομία, χάθηκε η ελπίδα ότι η χώρα θα επέστρεφε στην ανάπτυξη. Η Ελλάδα φορτώθηκε ένα νέο μνημόνιο με πολύ σκληρά μέτρα που θα πληρώνουν και τα εγγόνια μας. Η οικονομία έφτασε στο σημερινό σημείο να κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα, με επιχειρήσεις να βάζουν λουκέτο και χιλιάδες εργαζόμενους να είναι στον αέρα. Αυτό που ζει η Ελλάδα από πέρυσι τον Ιούλιο είναι η απόλυτη καταστροφή και είναι αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

2.Ο δεύτερος λόγος είναι η εθνική αυταπάτη και η εθνική απογοήτευση. Έξι στους 10 Έλληνες πίστεψαν τον Τσίπρα και το ψέμα του, είπαν «όχι» σε ένα θολό δίλημμα και τι τους έκανε ο μεγάλος «ηγέτης»; Τους εξευτέλισε, έκανε το «όχι» «ναι» μέσα σε λίγα 24ωρα.

 Ο Πρωθυπουργός απλά έριξε την τελική σφαίρα στον κρόταφο του πολιτικού συστήματος. Η κωλοτούμπα του Τσίπρα και η διάψευση των όσων πίστεψαν οι Έλληνες και ψήφισαν σ’ εκείνο το δημοψήφισμα είναι η αρχή της πιο μεγάλης περιπέτειας για την Ελλάδα. Είναι η αρχή για την οριστική επικράτηση του λαϊκισμού στη χώρα. Τα αποτελέσματα θα είναι οδυνηρά και θα τα δούμε πολύ σύντομα.

3.Ο τρίτος λόγος είναι ο θάνατος της λογικής. Από εκείνη τη βραδιά και μετά τίποτε δεν είναι ίδιο στην Ελλάδα. Το πρώτο δημοψήφισμα της μεταπολίτευσης είναι και το τέλος των δημοψηφισμάτων. Ό,τι κι αν κάνει ο Τσίπρας, όσα δημοψηφίσματα κι αν φέρει, ο ελληνικός λαός έχει καταλάβει ότι πρόκειται για ένα βασικό εργαλείο χειραγώγησης των μαζών που συνήθως έχει άσχημα αποτελέσματα. Ο Τσίπρας κατάφερε να εξευτελίσει ακόμη και αυτό το μέσο δημοκρατικής έκφρασης του κόσμου.

Έκανε κι ένα καλό εκείνο το δημοψήφισμα. Διέλυσε τους μύθους για την αριστερά. Ουσιαστικά σήμανε το τέλος της αριστεράς. Ο Τσίπρας μπορεί να πήρε παράταση τον Σεπτέμβριο, όμως, τα ψωμιά τους τελειώνουν, το πολιτικό του καντηλάκι σβήνει. Η νύχτα της 5^ης Ιουλίου ήταν η νύχτα της μεγάλης νίκης και της μεγάλης ήττας για τον χειρότερο πρωθυπουργό που πέρασε ποτέ.

Ελπίζουμε ο κόσμος να έβαλε μυαλό, να έπαψε να πιστεύει τους μαθητευόμενους μάγους. Κι ελπίζουμε μαζί με τον Τσίπρα να μας τελειώσουν όλοι οι άθλιοι λαϊκιστές πολιτικοί που προσβάλλουν την πατρίδα μας.

.Έρμαιο των δανειστών και των ξένων funds η κυβέρνηση

Έχουμε γράψει ουκ ολίγες φορές για τον κίνδυνο αφελληνισμού των τραπεζών, την είσοδο ξένων στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τον έλεγχο των κόκκινων δανείων και των επιχειρήσεων από την τρόικα.

Κυρίως, όμως, ο νόμος για τις αλλαγές στις διοικήσεις των τραπεζών και του ΤΧΣ είναι αυτός που προκαλεί τα μεγαλύτερα προβλήματα και τις πιο πολλές αντιδράσεις. Όταν βάζει όρους όπως 15ετή τραπεζική εμπειρία ή ότι δεν πρέπει να έχουν για 10 χρόνια θητεία στην Ελλάδα ή να μην είναι πολιτικά πρόσωπα και άλλα πολλά, είναι σίγουρο ότι πρόκειται για φωτογραφικό νόμο. Να αποκλειστούν συγκεκριμένα στελέχη και να ανοίξει ο δρόμος για τους ξένους ή για ελεγχόμενους από συγκεκριμένα κέντρα.

Ο ασφυκτικός κορσές που επιβλήθηκε αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση και απαίτηση των δανειστών για προφανείς λόγους. Όμως, πρόκειται για έναν νόμο. Γιατί δεν τον αλλάζει η κυβέρνηση; Γιατί σιωπά και γιατί αφήνει να συντελεστεί το έγκλημα;

Αντί να ασχολείται με τον εκλογικό νόμο ή με τις τηλεοπτικές άδειες ή να επιτίθεται όψιμα στον Βαρουφάκη γιατί δεν πάει να διαπραγματευτεί έναν νέο νόμο με την τρόικα;

Στην αγορά υπάρχουν αυτή τη στιγμή δεκάδες σημαντικά στελέχη, οικονομολόγοι κι όχι απαραίτητα τραπεζικοί οι οποίοι θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αναγέννηση του τραπεζικού συστήματος, μαζί με την εμπειρία των παλαιών και «καθαρών» στελεχών που διοικούν σήμερα. Γιατί λοιπόν η κυβέρνηση δεν αλλάζει το νόμο; Γιατί κάνει το χατίρι των δανειστών που έχουν υπόγειες και δόλιες σκέψεις;

Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί τώρα που ο Πολωνός... υδραυλικός βρίσκεται στην τελική ευθεία για το ΤΧΣ. Όπως επίσης πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση γιατί παίζει το παιχνίδι των δανειστών και των ξένων funds με το να μην αντιδρά στα επερχόμενα;

Αλλάξτε το νόμο για τις τράπεζες κύριοι. Τι περιμένετε;

Άγριο τρολάρισμα Σαμαρά στον Τσίπρα: Ποτέ δεν είχα σκεφθεί να φέρω πίσω ένα ποδήλατο

Τελικά αρχίζουμε και τον λυπόμαστε τον Αλέξη. Η ζήλια του και το μίσος του για τον Σαμαρά αγγίζουν τα όρια της σχιζοφρένειας. Ίσως και να πάσχει από το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» από την ανάποδη όμως.

Πως αλλιώς να ερμηνευτεί η διαρροή από κυβερνητικές πηγές ότι «αυτά που φέραμε από το Πεκίνο δεν τα είχε καν φανταστεί ο κ. Σαμαράς. Και αυτό το πετύχαμε γιατί ακριβώς βελτιώθηκε η κατάσταση της οικονομίας»;

Ωραία ρε παιδιά, εφόσον είχε τόση μεγάλη επιτυχία το ταξίδι, αφού υπογράψατε συμφωνίες δισεκατομμυρίων όπως λέτε, για ποιο λόγο επιτίθεστε στον Σαμαρά;

Μήπως επειδή κάνατε μια τρύπα στο νερό και πήγατε απλώς για τουρισμό στην Κίνα;

Μήπως ο Σαμαράς είχε κλείσει το ντιλ με την Cosco και έστρωσε το έδαφος για τις κινεζικές επενδύσεις, χύνοντας ιδρώτα, κι εσείς απλώς προσπαθείτε να καπηλευτείτε το έργο του;

Κάτι που κάνατε και με τον TAP και με τα αεροδρόμια και με το Ελληνικό;

Φυσικά ο Α. Σαμαράς δεν έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στις αστειότητες του Τσίπρα και απάντησε με ένα φλεγματικό twitt.

«Βεβαίως ποτέ δεν είχα σκεφθεί να φέρω πίσω ένα ποδήλατο», έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, τρολάροντας τον Α. Τσίπρα για το ποδήλατο που του έκανε δώρο ο κινέζος πρωθυπουργός, μετά από τη δήλωσή του ότι«η σχέση μας με την Κίνα είναι ένα ποδήλατο. Η μία ρόδα είναι η οικονομική συνεργασία και η άλλη, η συνεργασία στον πολιτισμό και την παιδεία. Εμείς είμαστε οι ποδηλάτες που θα αναπτύξουμε τις δύο χώρες μας».

Δυστυχώς, αυτό κατάφερε μόνο ο πρωθυπουργός στη Κίνα, να γυρίσει μόνο με ένα ποδήλατο στα χέρια. Για να μην πούμε ότι τον τρόλαρε και ο κινέζος πρωθυπουργός, χαρίζοντάς του ένα ποδήλατο. «Τουλάχιστον να μην φύγει με άδεια χέρια ο άνθρωπος», μπορεί να σκέφτηκε ο Λι Κετσιάνγκ. Άλλωστε οι Κινέζοι διακρίνονται για την φιλοξενία τους και την ευγένειά τους.

Πάντως πρόεδρε, σου προτείνουμε να κάνεις εικόνισμα τον Τσίπρα, καθώς κάνει ό,τι είναι δυνατό για να σε δικαιώσει.

Μήπως κατά βάθος θέλει να σου παραδώσει την πρωθυπουργία, αλλά δεν τον αφήνουν ο Παυλόπουλος, ο Καραμανλής και ο «ακομβίωτος στρατάρχης»;