.Αν ζούσε ο Ανδρέας...

«Το ΠΑΣΟΚ ούτε χαρίζεται ούτε κληρονομείται ούτε διχοτομείται...» Τα λόγια του επανέρχονται βίαια στη σκέψη. Το ρεπορτάζ αποκαλυπτικό: Τρεις αρχηγοί και 12 στρατηγοί («Εθνος της Κυριακής» 15 - 12- 13). Και μια πρόσφατη δημοσκόπηση με 25% αναποφάσιστους. Συντριπτική πλειοψηφία, οι «θυμωμένοι» του ΠΑΣΟΚ. 

Επικρατούν στους κοινω­νικούς χώρους. Στέκονται διστακτικά, αρνητικά, μπροστά στην κάλπη.

Η εξέλιξη αναπόφευκτη. Ο Α. Τσίπρας σε μια μοντέρνα εκδοχή της πρόσκλησης Κανελλόπουλου προς αποστασία, απευθύνθηκε στη «συνείδηση» των (ασυνειδήτων θα εννοούσε) βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Και θα ήταν πρόθυμος να προσθέσει μία ακόμη συνισταμένη «του ΠΑΣΟΚ μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ». Με το δίκιο του.

Η δημοσκοπική καθήλωση (διαφορές του 1%) στην πιο δύσκολη στιγμή της συγκυβέρνησης (η πιο σκοτεινή στιγμή της νύχτας είναι λίγο πριν ξημερώσει) έδωσε μια πλασματική ευφορία που ήρθαν να ανατρέψουν η ήττα στις εκλογές των μηχανικών. Η πανωλεθρία στους οικονομολόγους. Οι «θυμωμένοι» του ΠΑΣΟΚ χτύπησαν.

Ασφαλώς υπάρχουν «προικοθήρες» της πολιτικής πρόθυμοι ν' ανακα­λύ­ψουν σοσιαλιστικά απωθημένα και να διαλέξουν τη νεο-αποστασία για μια σίγουρη έδρα, έστω κι αν στοίχισε τόσο ακριβά στους πρώτους διδάξαντας.

Η διαφορά όμως μεταξύ του «τότε» και του «τώρα» ανατριχιαστική. Νέα αποστασία δεν θα οδηγήσει, απλώς, στην απώλεια της εξουσίας. Θα σημαίνει διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Ο τίτλος στην «έκκληση» Τσίπρα δεν είναι «ζητούνται αποστάτες». Ο σωστός; «Ζητούνται νεκροθάφτες».

Οι ευθύνες όλων τεράστιες, εξ αδιαιρέτου. Δεν επιμερίζονται. Δεν ποσοστικοποιούνται. Και δεν έχει καμιά σημασία αν οι αρχηγοί δεν κινητοποιούν οι ίδιοι (ποιος να το πιστέψει) τους «κομματικούς στρατούς» (βλ. ρεμπέτ ασκέρι). Στην πολιτική ισχύουν οι νόμοι της φυσικής. Παν σώμα, τιθέμενον εις κίνησιν, θα κινείται αενάως μέχρις ότου αντίθετη κίνηση κλπ.

Αυτήν την αντίθετη κίνηση οφείλουν να την ασκήσουν. Και πριν απ' όλους οι τρεις... αρχιστράτηγοι: ο Γ.Α. Παπανδρέου, ο Κ. Σημίτης και ο Ευ. Βενιζέλος. Οι ευθύνες τους τεράστιες. Ο τίτλος του «αρχινεκρο­θά­φτη», βαρύτερος και του αρχιαποστάτη. Θα τον διαβάζουν τα εγγόνια τους, στις βιογραφίες των παππούδων τους.

Η επαγγελματική δεοντολογία επιβάλλει την ενασχόληση και με τους «στρατηγούς» παρά τους κινδύνους του «εγχειρήματος» (όταν ανακατεύε­σαι με τα σκύβαλα). Τοπίο συννεφια­σμένο. Βαριά πανεπιστημιακά διπλώ­ματα, σκουριασμένες ντουντούκες σε ρόλο επαναστατικού ινστρούχτορα, λοχαγοί, υπολοχαγοί, λοχίες εν απο­στρατεία (όχι πάντοτε τιμητική). 

Ολοι κάτω από τη βαριά σκιά της ρήσης του Γ. Κατσιφάρα: Αν δεν ήταν ο Ανδρέας (το ΠΑΣΟΚ) δεν θα τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους.

Ολοι αναζητούν εχθρούς: τον Σαμαρά, τον Τσίπρα, ακόμη και τον Κουβέλη. Δεν τολμούν ν' αντικρίσουν τον μεγάλο εχθρό του ΠΑΣΟΚ. Ισως γιατί ανήκουν σ' αυτόν. Είναι ο εχθρός που κρατά μακριά τους θυμωμένους αναποφάσιστους. Είναι ο κακός εαυτός του ΠΑΣΟΚ. Σαμαράς και Τσίπρας, είναι απλώς αντίπαλοι.

Και μια λεπτομέρεια: Η αρχηγική εμφάνιση επέβαλλε και τη χλαμύδα του αρχηγού. Διάλεξαν εκείνη του «ιστορικού στελέχους». Εστω. Λησμο­νούν όμως ότι υπάρχουν και τα... προϊστορικά στελέχη, οι δεινόσαυροι του ΠΑΣΟΚ. Και όταν (όταν, όχι εάν) δείξουν αυτοί τα δόντια τους τότε θα δούμε και το πολιτικό Τζουράσικ Παρκ.

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ > ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ

.Φυγή προς τα εμπρός

Η επιλογή του Ερντογάν να επιτεθεί στον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αγκυρα ήταν αναμενόμενη και δεν σχετίζεται απλά και μόνο με το γεγονός ότι ο Φετουλάχ Γκιουλέν διαμένει εκεί από το 1999. Στην Τουρκία ο αντιαμερικανισμός είναι κυρίαρχος και πλειοψηφικός από το κεμαλικό κατεστημένο μέχρι και το πολιτικό Ισλάμ, και παράγει συσπειρώσεις που ξεπερνούν τις διαχωριστικές πολιτικές και κομματικές γραμμές.

Πριν από την πρώτη εκλογική νίκη του Ερντογάν και του ΑΚΡ το 2002, το κεμαλικό κατεστημένο είδε την ανακήρυξη του Βορείου Ιράκ το 1991 σε Αυτόνομη Κουρδική Οντότητα σαν συνωμοσία των ΗΠΑ σε βάρος της Τουρκίας και με παρόμοια αισθήματα αντιμετώπισε τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία την άνοιξη του 1999, παρά τη χλιαρή δημόσια υποστήριξη. 

Λίγο μετά κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας Metal Storm που περιέγραφε μια παρόμοια επέμβαση κατά της Τουρκίας.

Την άνοιξη του 2003 η στρατιωτική ηγεσία και ο μόλις ορκισθείς ως πρωθυπουργός Ερντογάν συμφώνησαν πλήρως στην απαγόρευση διέλευσης αμερικανικών δυνάμεων από το τουρκικό έδαφος για να πληγεί το Ιράκ από Βορρά. 

Εχθρός των μουσουλμάνων ως σύμμαχος του Ισραήλ για τους οπαδούς του πολιτικού Ισλάμ, οι ΗΠΑ είναι για τους σκληρούς κεμαλιστές η δύναμη που επεξεργάζεται σενάρια σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.

Πέραν, λοιπόν, της εσωτερικής σύγκρουσης Ερντογάν - 

Γκιουλέν, σήμερα η στροφή των ΗΠΑ στη Συρία και στο Ιράν προσλαμβάνεται ως εχθρική για τα συμφέροντα της Αγκυρας επιλογή και από τα τρία κόμματα της Βουλής, το κυβερνών ΑΚΡ αλλά και το κεμαλικό CHP και το εθνικιστικό MHP.

Ο αντιαμερικανισμός μπορεί να προστατεύσει τον Ερντογάν στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά είναι μια επιλογή που εμπεριέχει θανάσιμους κινδύνους για την οικονομική σταθερότητα, καθώς και για τις οριακά εύθραυστες ισορροπίες του Κουρδικού εντός και εκτός συνόρων.

Την ώρα που Ουάσιγκτον και Μόσχα συνεργάζονται στη Μέση Ανατολή και κυοφορείται μια συνολική προσέγγιση ΗΠΑ - Ιράν, οι εσωτερικές εξελίξεις εντείνουν την ήδη αισθητή διεθνή και περιφερειακή απομόνωση στην οποία οδηγήθηκε η Αγκυρα με το ναυάγιο του στρατηγικού βάθους του Νταβούτογλου. 

Βλέποντας τον εαυτό του ως δεύτερο Μόρσι, ο Ερντογάν οδηγείται στο στίγμα του Αχμαντινετζάντ...

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ > ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ

.Ο Αστερίξ ξέφυγε τελικά από τα χέρια του δημιουργού του

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ 

Αυτή τη φορά, οι Ελληνες θαυμαστές του Αστερίξ (μεσόκοποι οι πιο φανατικοί!) δεν ήταν τυχεροί. Πέντε εκατομμύρια (!) αντίτυπα της νέας περιπέτειας του μικρόσωμου Γαλάτη, σε 23 γλώσσες, τέθηκαν σε κυκλοφορία σε 17 χώρες ταυτόχρονα την Πέμπτη, 24 Οκτωβρίου. Κανένα από αυτά όμως δεν ήταν στα Ελληνικά. Η καταθλιπτική μνημονιακή Ελλάδα δεν έχει λεφτά να αγοράσει τα δικαιώματα έκδοσης αυτού του τόσο δημοφιλούς και στη χώρα μας κόμικς! Αντιθέτως, η νέα ιστορία αυτή («Ο Αστερίξ στους Πίκτες», όπως ονομάζονταν στα Λατινικά οι κάτοικοι της Σκωτίας) εκδόθηκε ή... περισσότερα »