.Μια σχιζοφρενής χώρα

Είμαστε μία απροκάλυπτα σχιζοφρενής χώρα. Ο ελληνικός λαός εξέλεξε την πρώτη του αριστερή κυβέρνηση με βάση τις υποσχέσεις για το σχίσιμο των μνημονίων, το τέλος του ξεπουλήματος των ασημικών μας και το θεαματικό «κούρεμα» του χρέους. Η ίδια αυτή κυβέρνηση πανηγυρίζει τώρα γιατί κατάφερε να περάσει από τη Βουλή, χωρίς απώλειες, ένα νομοσχέδιο που ανατρέπει όλες τις θεμελιώδεις υποσχέσεις που έδωσε στους ψηφοφόρους. Είναι πιο «μάγκας» η αριστερή κυβέρνηση, γιατί μπόρεσε να πετύχει την ψήφιση του πλέον δύσκολου μνημονίου.

Την ίδια στιγμή, εκπρόσωπος της κεντροδεξιάς αξιωματικής αντιπολίτευσης στέλνει μηνύματα εναντίον του αριστερού πρωθυπουργού βάζοντας δίπλα δίπλα φωτογραφία του και φωτογραφία της Μάργκαρετ Θάτσερ. Η Δεξιά κατηγορεί, δηλαδή, την Αριστερά επειδή είναι... Δεξιά.

Ολα αυτά φαντάζουν εξόχως γραφικά στους έξω, οι οποίοι μας παρακολουθούν σαν μία ιδιαίτερη περίπτωση εδώ και έξι χρόνια. Η καγκελάριος έχει αποφασίσει ότι ο ελληνικός λαός και το πολιτικό σύστημα ενεργούν με ένα δικό τους τρόπο. Μπόρεσε και δάμασε το πρώτο «άτακτο παιδί» της Ευρώπης, τον κ. Τσίπρα. Το έκανε με θαυμαστό τρόπο, που θα περάσει στα βιβλία πολιτικής επιστήμης ως παράδειγμα προς μίμηση.

Κανείς δεν νοιάζεται πλέον εκτός Ελλάδος για το αν η χώρα κυβερνάται από Αριστερά ή Δεξιά. Τη δουλειά τους θέλουν να κάνουν.

Η αντιπολίτευση χάνει το δίκιο της όταν προσπαθεί «να την βγει» από τα αριστερά στην κυβέρνηση. Πέφτει στην παγίδα που έχει πέσει πολλάκις η Δεξιά στο παρελθόν, να διαγωνίζεται στον στίβο του λαϊκισμού. Περιθώρια για δομική αντιπολίτευση και κριτική υπάρχουν και περισσεύουν: για τους φόρους, τις εισφορές, την πελατειακή αντίληψη περί κράτους κ.λπ.

 Η κριτική, όμως, του τύπου «εσείς είστε νεοφιλελεύθεροι» είναι αστεία όταν προέρχεται από τη Ν.Δ. Προφανώς και η πλήρης και θεαματική κωλοτούμπα  του  κ.  Τσίπρα προσφέρει άφθονο υλικό για σάτιρα, για σχολιασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σχόλια στο καφενείο. Αλλά κινδυνεύει να παγιδεύσει τη Ν.Δ. στην επανάληψη του λάθους της αντιμνημονιακής της περιόδου.

Η σημερινή κυβέρνηση έχει μπει σε ένα μονόδρομο. Δεν μπορεί, ακόμη και αν ήθελε, να κάνει άλλη κωλοτούμπα. Πράγματα που έπρεπε να γίνουν, ανεξαρτήτως του ποιος κυβερνά, θα γίνουν με κόστος, αλλά θα γίνουν. Ο πολιτικός χρόνος στην εποχή των μνημονίων τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και το «κτήνος» δεν χορταίνει να καταπίνει πρωθυπουργούς και κυβερνήσεις. 

Μια αριστερή κυβέρνηση κάνει τα πιο «δεξιά» πράγματα που μπορεί κανείς να διανοηθεί, ανατρέποντας όλο το μεταπολιτευτικό «παράδειγμα». Η Ιστορία προχωράει. Με σχιζοφρενικό τρόπο. Προχωράει όμως και αυτό έχει σημασία

 ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

.Σφαγή στο μικροχώραφο των ελληνικών

Το 1976, όταν ο Γεώργιος Ράλλης νομοθετούσε την κατάργηση της διδασκαλίας της καθαρευούσης, το σάρωθρο του προοδευτικού λυρισμού ήταν ικανό να ρουφήξει ακόμη και τις σκόνες στις γωνίες. Και ως «σκόνες» αντιμετωπίσθηκαν τα τριτόκλιτα και οι δοτικές, κόκκοι που εμπόδιζαν τα έπιπλα της εκπαίδευσης να λάμψουν, όπως έλαμψαν πανθομολογουμένως στη συνέχεια.

 Το γλωσσικό αισθητήριο των νεότερων γενεών συρρικνώθηκε σε έναν ακρωτηριασμένο κώδικα επικοινωνίας. Προσοχή. Δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει να ξαναρχίσουμε να μιλάμε καθαρεύουσα. Εκείνο που υποστηρίζω είναι ότι η καθαρεύουσα είναι όργανο του σώματος της σύγχρονης ελληνικής γλώσσας που αν το αφαιρέσεις ακρωτηριάζεις τη ζωντανή γλώσσα.

 Ενα σημαντικό, αν όχι το σημαντικότερο κεφάλαιο της σύγχρονης ελληνικής γραμματείας της ανήκει.

Η μεταρρύθμιση του Γεωργίου Ράλλη εντάσσεται στην ενοχική πολιτική την οποία ακολούθησε η συντηρητική παράταξη της μεταπολίτευσης απέναντι στις «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις». 

Ωσπου αυτές ήρθαν στην εξουσία και κατήργησαν την περισπωμένη και τα πνεύματα το 1981 τα οποία κι αυτά «καταπίεζαν» τα ελληνικά μας. Εξάλλου, το χειρόγραφο του Μακρυγιάννη όταν το βρήκε ο Βλαχογιάννης δεν είχε τόνους, έλεγαν, και τα πνεύματα τα προσέθεσαν οι Αλεξανδρινοί γραμματικοί στα ελληνικά της εποχής τους, υποστήριζαν. Την ίδια εκείνη εποχή άνοιξε και η συζήτηση για την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων από το πρωτότυπο στο γυμνάσιο, όπως είχε γίνει το 1965 από τον Παπανούτσο.

Είναι εντυπωσιακό ότι εν έτει 2016 το ζήτημα επανέρχεται στο προσκήνιο. Οι φυλές των φιλολόγων, χωρισμένες σε νεοελληνιστές και κλασσικούς, σφάζονται μεταξύ τους για 1 (ολογράφως μία) ώρα διδασκαλίας των ελληνικών στο γυμνάσιο. Θα μου πείτε, όταν το σύνολο αρχαίων και νέων κατανέμεται σε εφτά ώρες, τότε η μία ώρα είναι πολύτιμη. 

Οι νεοελληνιστές μάλιστα, ως προοδευτικότεροι των «κλασσικών», επαναφέρουν το θέμα της κατάργησης της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών από το πρωτότυπο στο γυμνάσιο. Πέρυσι, επί υπουργίας του ποιητού Κουράκη και του φιλοσόφου Μπαλτά, κατηργήθη η διδασκαλία του «Επιταφίου του Περικλέους».

Κατ’ αρχάς να συμφωνήσουμε σε κάτι. Η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσης, με στόχο την ανάγνωση της γραμματείας από το πρωτότυπο, μπορεί να είναι συνυφασμένη με τη διεύρυνση του γλωσσικού ορίζοντα της σύγχρονης ελληνικής, όμως δεν περιορίζεται σ’ αυτό. Δεν είναι μόνον θέμα «ετυμολογίας» όπως υποστηρίζουν φαρισαϊκά οι σοφοί νεοελληνιστές. Πάνω στην αντίληψη της ύπαρξης ενός «πρωτοτύπου» οικοδομήθηκε ο δυτικός πολιτισμός από την εποχή του Κικέρωνα κιόλας.

 Και δεν είναι τυχαίο ότι ο διαφωτιστής Κοραής φροντίζει πρωτίστως για τις εκδόσεις της αρχαίας γραμματείας. Δεύτερο, εξίσου σημαντικό, είναι ότι η ανάγνωση του Πλάτωνα στο πρωτότυπο εκπαιδεύει τους μαθητές στην αργή ανάγνωση. Στην εποχή του σκαναρίσματος είναι ζωτικής σημασίας.

Η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών δεν αφορά μόνον την ελληνική μας συνείδηση. Αφορά και την ευρωπαϊκή μας συνείδηση. Ομως επειδή το θέμα είναι μεγάλο θα επανέλθω. 

 ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

.Αγώνας δρόμου για να κλείσουν και τα προαπαιτούμενα

Με τηλεδιασκέψεις με τους θεσμούς, για το Ασφαλιστικό και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, η κυβέρνηση ρίχνεται τώρα στη μάχη της ικανοποίησης των προαπαιτουμένων για να εισπράξει την πρώτη δόση από τη δόση των 10,3 δισ. ευρώ που εξασφάλισε στο προχθεσινό Eurogroup.

Σύμφωνα με Τα Νέα, χθες Πέμπτη πραγματοποιήθηκαν δύο τηλεδιάσκέψεις για τις «ουρές» της αξιολόγησης, όπως τις αποκάλεσε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος κατά τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μαζί με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Γιώργο Χουλιαράκη.

Όπως είπε ο κ. Τσακαλώτος τέτοιου είδους «ουρές» υπήρξαν και κατά το παρελθόν. Το ζήτημα για την κυβέρνηση τώρα είναι να τις κλείσει σύντομα προκειμένου να εκταμιευθεί η πρώτη υποδόση.

Ο Γιώργος Χουλιαράκης ανέφερε ότι οι εκκρεμότητες της πρώτης αξιολόγησης είναι οι εξής:

·        Ιδιωτικοποίηση Ελληνικού: Επρεπε να είχε ολοκληρωθεί ως τις 23 Μαΐου, αλλά δόθηκε παράταση ενός μηνός και τώρα γίνεται προσπάθεια να επισπευσθεί.

·        Κόκκινα δάνεια: Το πρόβλημα αφορά την πώληση σε funds αυτών που έχουν εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, κυρίως των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, που δεν είχαν συζητηθεί με τους θεσμούς. Χθες πραγματοποιήθηκε τηλεδιάσκεψη με συμμετοχή της Τραπέζης της Ελλάδος, με την οποία η κυβέρνηση έχει κοινή στάση.

·        Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων: Αφορά τον προσδιορισμό του διοικητικού του συμβουλίου και θέματα νομικής του κάλυψης.

.ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΧΟΛΙΟΥ Ο «ερωτύλος» πρέσβης και τα δημοσιεύματα για χρηματοδοτήσεις ΣΥΡΙΖΑ - Podemos

Περίπου την ίδια περίοδο –για την ακρίβεια μερικές εβδομάδες νωρίτερα- που στην Ελλάδα άπαντες ασχολούνταν με τον απαράδεκτο «ερωτύλο» πρέσβη της Βενεζουέλας στην Αθήνα, και την επιστολή Τσίπρα προς τον Μαδούρο, στην Ισπανία και τη Βενεζουέλα, αποκαλύφθηκαν ορισμένα άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με «χρηματική βοήθεια» του Καράκας προς τους Podemos. Πέρυσι, επίσης, λίγο μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου, και την κυβερνητική αναρρίχηση ΣΥΡΙΖΑ, στη Βενεζουέλα γινόταν λόγος για χρηματοδότηση του ΣΥΡΙΖΑ από το Καράκας.

Όπως έγινε γνωστό, ο πρέσβης της Βενεζουέλας, Φρανκλίν Ραμόν Γκονζάλεζ, καταγγέλθηκε το 2013 για σεξουαλικές παρενοχλήσεις των Ελληνίδων που δούλευαν στη πρεσβεία. Το Μάρτιο του 2013, ο Αλέξης Τσίπρας, σε επιστολή του προς τον σημερινό πρόεδρο της Βενεζουέλας, Νικόλα Μαδούρο, του ζητούσε να απομακρύνει τον πρέσβη, διότι θα γινόταν μεγάλο πολιτικό σούσουρο στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα αφενός να πληγούν οι σχέσεις των δυο χωρών, αφετέρου ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Λίγους μήνες αργότερα, ο πρέσβης –παρ’ ότι θεωρούταν άνθρωπος του περιβάλλοντος Μαδούρο- πήρε πόδι από την Ελλάδα. Κάτι, στο οποίο αναμφισβήτητα φαίνεται ότι έπαιξε ρόλο η επιστολή Τσίπρα. Έτσι, ο Φρανκλίν Ραμόν Γκονζάλεζ, έμεινε στο πόστο του πρέσβη στην Αθήνα μόλις επτά μήνες, παρ’ ότι συνήθως σε αυτά τα πόστα μένουν μερικά χρόνια.

Όπως αποκαλύφθηκε τις τελευταίες εβδομάδες στα ελληνικά ΜΜΕ, τη «δράση» του ερωτύλου πρέσβη, ο ελληνικός πολιτικός και διπλωματικός κόσμος την είχε τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Φαίνεται, μάλιστα, ότι για τις απαράδεκτες πρακτικές του ήταν ενήμερο μέχρι και το γραφείο του τότε υπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Αβραμόπουλου, το οποίο, πάντως, φέρεται να ενημερώθηκε στο μεταίχμιο της μετακίνησής του πολιτικού, από το υπουργείο Εξωτερικών στο υπουργείο Άμυνας (για το θέμα του πρέσβη της Βενεζουέλας, βλέπε: «ΣΥΡΙΖΑ - Βενεζουέλα: 

Ο μεγάλος αποχαιρετισμός;» και «Ο «ζωηρούλης» πρέσβης, ο Α. Τσίπρας και η αποκάλυψη του Antinews…».

Δημοσιεύματα σε Ισπανία και Βενεζουέλα

Πέραν του «ζωηρούλη» πρέσβη, όμως, υπάρχουν και πιο ενδιαφέροντα. Πρόκειται για δημοσίευμα που έγινε πέρυσι από την αντιπολιτευόμενη εφημερίδα της Βενεζουέλας, «El Universal», περί χρηματοδότησης ΣΥΡΙΖΑ, κατόπιν υποδείξεως του αρχηγού των Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, αλλά και σειρά δημοσιευμάτων που ξεκίνησε προ μηνός και συνεχίζονται έως σήμερα στην Ισπανία για χρηματοδότηση των Podemos από τη Βενεζουέλα, αλλά και από το Ιράν (!). 

Βεβαίως, είναι προφανές ότι η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας προσπαθεί να επιφέρει καταλυτικό πλήγμα στον Μαδούρο, και αποσκοπεί στην ανατροπή του, σε μια περίοδο, μάλιστα, εξαιρετικά δύσκολη για την Βενεζουέλα και τον ίδιο. 

Ως εκ τούτου, και με δεδομένο ότι δεν έχουν παρουσιαστεί στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ αποδεικτικά στοιχεία, κάθε αποκάλυψη επιβάλλεται να αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη. Αντίθετα, στην περίπτωση των Podemos, έχουν δει το φως της δημοσιότητας έγγραφα, τα οποία, βεβαίως, εκμεταλλεύεται δεόντως η αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα σε βάρος του Μαδούρο.

Να σημειωθεί, ωστόσο, πως οι αναμφισβήτητα καλές σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ – Βενεζουέλας, έχουν περάσει από εκατό κύματα, από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση, μέχρι σήμερα που είναι κυβέρνηση. Εκτός των άλλων, πρόσωπα που διατηρούσαν, όπως ήταν πασίγνωστο, τις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ – Καράκας, σήμερα δεν βρίσκονται πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έχουν περάσει στην ΛΑΕ. Παρά ταύτα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ακόμα και σήμερα η πολιτική του Καράκας φέρεται να είναι άκρως φιλική προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως και να’ χει, λίγο μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 (4-2-2015), η ισπανική εφημερίδα «La Tribuna del Pais Vasco», αναπαρήγαγε δημοσίευμα της εφημερίδας «El Universal» του Καράκας. Όπως υποστήριζε η τελευταία, «τον Σεπτέμβριο του 2010, η κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες άρχισε να χρηματοδοτεί τον ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου ο επικεφαλής είναι σήμερα ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας. Τότε πρέσβης της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας στην Ελλάδα ήταν ο Rodrigo Chavez Samudio, ο οποίος είχε ως αποστολή του να ενισχύσει τις πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ». 

Ο συγκεκριμένος πρέσβης φέρεται να ανήκε στο στενό περιβάλλον του Ούγκο Τσάβεζ και πράγματι συνεισέφερε καθοριστικά στην ανάπτυξη των σχέσεων Καράκας – ΣΥΡΙΖΑ και Ελλάδας – Βενεζουέλας. Σήμερα, όμως, σύμφωνα με φημολογία, έχει περάσει και αυτός στο στρατόπεδο της αντιπολίτευσης.

Κατά την εφημερίδα, «η χρηματοδότηση προς την ελληνική ριζοσπαστική αριστερά, συνέπεσε με μια περίοδο, κατά την οποία το Καράκας ξεκίνησε τη διεθνή εκστρατεία «Κάτω τα χέρια απ’ τη Βενεζουέλα» (Manos Fuera de Venezuela). Πρωτοβουλία που είχε την ενθουσιώδη υποστήριξη του Ούγκο Τσάβες και του Βρετανού τροτσκιστή, γνωστού στους κύκλους της ευρωπαϊκής Αριστεράς, Άλαν Γουντς, επικεφαλής της International Marxist Tendency (IMT), με στόχο «την υπεράσπιση της Μπολιβαριανής Επανάστασης». 

Κατά την «El Universal», η Βενεζουέλα «άρχισε να χρηματοδοτεί τις δραστηριότητες του Αλέξη Τσίπρα, μετά από πρόταση του Juan Carlos Monedero και του Πάμπλο Ιγκλέσιας, σήμερα ηγετών των Podemos».

Προσθέτει ακόμα ότι, «ταυτόχρονα με την οικονομική βοήθεια, αποφασίστηκε να σταλεί στην πρεσβεία της Βενεζουέλας στην Ελλάδα, ο Franklin Gonzalez, ένα άτομο πλήρους ιδεολογικής εμπιστοσύνης στο Καράκας. Στόχος ήταν να «ενισχυθούν οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ». Βέβαια, όπως καταγγέλθηκε, ο κ.Γκονζάλεζ, αντί να ασχοληθεί με τις «σοβαρές πολιτικές υποθέσεις», προτίμησε να παρενοχλεί το γυναικείο προσωπικό της πρεσβείας, με αποτέλεσμα να φάει το κεφάλι του.

Ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα είναι και τα δημοσιεύματα σχετικά με πιθανή χρηματοδότηση προς τους Podemos. Ειδικότερα, στο ισπανικό ηλεκτρονικό ΜΜΕ, El Confidencial, από τον Απρίλιο και εντεύθεν έχει γίνει σειρά δημοσιευμάτων γι’ αυτό. Ανάμεσα στα άλλα, αναφέρεται: «Ένα επίσημο έγγραφο της Βενεζουέλας, του 2008, υπογεγραμμένο από τον τότε υπουργό Οικονομικών Rafael Isea, δείχνει ότι η κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες έχει καταβάλει τουλάχιστον επτά εκατομμύρια δολάρια στους σημερινούς ηγέτες των Podemos, προκειμένου να προπαγανδίσουν το «Μπολιβαριανό κίνημα» στην Ισπανία.

 Η «βοήθεια» διοχετεύθηκε μέσω του Κέντρου Πολιτικών και Κοινωνικών Μελετών (CEPS), που πρόσκειται στο κόμμα, με αποδέκτες, πάντως, τον Πάμπλο Ιγκλέσιας, και τους ιδρυτικούς παράγοντες των Podemos, Juan Carlos Monedero και Jorge Verstrynge. Τα σχεδόν επτά εκατομμύρια, καταβλήθηκαν ως εξής: Μια δόση 2.490.000 δολαρίων, το 2008, και, κατά το διάστημα 2009 - 2012, 4,2 εκατομμύρια. (…) 

Δεν αποκλείεται, πάντως, τα ποσά που καταβλήθηκαν την ίδια περίοδο, να είναι τουλάχιστον διπλάσια. Εκτιμάται ότι οι Podemos πήραν και άλλα πέντε εκατομμύρια ευρώ, κατόπιν κοινής απόφασης Βενεζουέλας - Ιράν. (…) Εκτός από τον Ιγκλέσιας, «πορτοφόλια» του κόμματος θεωρούνται και άλλα πρωτοκλασάτα στελέχη του, όπως ο Inigo Errejón, και ο γραμματέας του κόμματος στη Μαδρίτη, Luis Αlegre».

Κατά την El Confidencial, Βενεζουέλα και Ιράν είχαν συμφωνήσει στη χρηματοδότηση των Podemos, μέσω του ιρανικού καναλιού HispanTV και άλλων πολύπλοκων διαδρομών, μέσω εταιρειών, κ.ο.κ. Κατά το ισπανικό ΜΜΕ, τις διαδρομές αυτές παρακολουθούσε και αποκάλυψε η αμερικανική υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών DEA (!). Η εμπλοκή των Αμερικανών, βέβαια, σε τέτοιου είδους «λεπτές» υποθέσεις, δεν μπορεί παρά να γεννά εντονότατα ερωτηματικά.

Εν κατακλείδι, είτε ισχύουν είτε όχι τα δημοσιεύματα, τόσο στην περίπτωση ΣΥΡΙΖΑ όσο και των Podemos, αντιστρέφοντας τα της γυναικός του Καίσαρος, το θέμα δεν είναι μόνο να δείχνει έντιμη, αλλά και να είναι.

.Εμφυλιοπολεμικό κλίμα με διαταγή Τσίπρα;

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Κυρίτσης που επιβεβαίωσε τον ταξικό πόλεμο που διεξάγει η αριστερά με την αστική τάξη έχει το εξής βιογραφικό:

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Εξαρχειώτης με καταγωγή από την Ήπειρο και την Αχαΐα. Σπούδασε στο Πάντειο. Από το 1988 εργάζεται ως δημοσιογράφος στην Αυγή και από το 2007 στο Κόκκινο 105,5. Εργάστηκε επίσης στον ΣΚΑΪ, στον Αδέσμευτο Τύπο και ως ευθυμογράφος στα περιοδικά ΜΕΝ και ΚΛΙΚ, στην Athens Voice, ενώ κείμενα του έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό Γαλέρα και στην ιταλική εφημερίδα Manifesto. 

Πριν ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία εργαζόταν ως μαρμαράς και ως υπάλληλος σε βιβλιοπωλείο. Εντάχθηκε στην Αριστερά στα μαθητικά του χρόνια, οργανωμένος στον Ρήγα Φεραίο. Είναι ιδρυτικό μέλος και πρώην μέλος της ΚΠΕ του Συνασπισμού. Ιδρυτικό μέλος και πρώην της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρώτη φράση τα λέει όλα και μην παρεξηγηθούν οι Εξαρχειώτες, δεν είναι ασφαλώς όλοι ίδιοι. Ο Εξαρχειώτης από κούνια Κυρίτσης, ο κατά δήλωσή του δημοσιογράφος, στρατευμένος κατά κύριο λόγο στο κόμμα, έκανε τη δήλωση της εβδομάδας ή μάλλον του μήνα. Και είναι πράγματι πολύ σημαντικό ότι βγήκε και μίλησε τόσο ξεκάθαρα, βγήκε και επιβεβαίωσε ότι βρίσκονται μπροστά σε έναν νέο εμφύλιο πόλεμο.

Έγραψε λοιπόν: «Οι νόμιμοι ιδιοκτήτες της χώρας, δηλαδή το αστικό μπλοκ και οι μιντιακές του εκπροσωπήσεις, είχαν συνηθίσει επί δεκαετίες να τοποθετούν την Αριστερά σε ένα εξαιρετικά βολικό γι' αυτούς σχήμα, εξαιρετικά επιτυχημένο, μάλιστα, στο μέτρο που μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς το έχει ενσωματώσει απόλυτα. 

Με βάση αυτό το "βαρκιζαϊκό σχήμα", η Αριστερά οφείλει να έχει μια αναμενόμενη, μονοκόμματη και ευκόλως αντιμετωπίσιμη μετωπική προσέγγιση των πραγμάτων και να ηττάται ηρωικά. Και μετά να εισπράττει συγχαρητήρια και σεβασμό -όπως το σημερινό ΚΚΕ- για τη σταθερότητα των απόψεων και των πρακτικών της».

Και προσθέτει: «Αν πρέπει να κρατήσουμε μια ανάλυση της σημερινής πραγματικότητας μέσα από τα μάτια του αστικού στρατοπέδου, ας το κάνουμε μέσα από τα λόγια του προέδρου της ΝΔ και όχι των απελπισμένων σπιν του: «Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διεξάγει έναν ακήρυκτο ταξικό πόλεμο υπέρ των χαμηλότερων στρωμάτων και εις βάρος των ευπορότερων».

«Γι' αυτό ακριβώς ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο, για να μετακυλήσει όσο μπορεί τα βάρη στους... μενουμευρωπαίους, και αυτό ακριβώς κάνει» κατέληξε.

Αυτό ακριβώς ισχύει και μπράβο του που το ξεκαθάρισε. Όσοι ψήφισαν «ναι» στο δημοψήφισμα είναι για τον Κυρίτση και την παρέα των Εξαρχείων οι εχθροί που θα πρέπει να πληρώσουν ακριβά την επιλογή τους. Το 40% του ελληνικού λαού είναι για τον «δημοσιογράφο» οι «μένουμε Ευρώπη» που θα πρέπει να επιβαρυνθούν από τα σκληρά μέτρα.

Βεβαίως είναι περιττό να πούμε ότι τόσο του κόβει αφού από το δημοψήφισμα και μετά έχουν μεσολαβήσει πολλά που μάλλον ο Κυρίτσης δεν τα έχει πάρει καν χαμπάρι. Όπως π.χ. ότι όσοι είπαν «όχι» στο δημοψήφισμα, αυτό μέσα σε λίγες ημέρες μετατράπηκε σε «ναι» με την κωλοτούμπα του Τσίπρα. Και με τις τελευταίες κυβιστήσεις βεβαίως που τον έχουν καταστήσει τον... ηγέτη των «μένουμε Ευρώπη». Δεν το πήρε χαμπάρι ο Κυρίτσης, απολαμβάνει τον βουλευτικό του θώκο.

Ή μήπως το έχει πάρει χαμπάρι, αλλά στήνει εμφυλιοπολεμικό κλίμα με διαταγή του Τσίπρα; Γιατί τελικά αυτό συμβαίνει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταφέρει μέσα σε ένα χρόνο να διχάσει πραγματικά τον κόσμο, αν και τελευταία οι υποστηρικτές του έχουν μειωθεί δραματικά. Ωστόσο, ο ταξικός εχθρός θα είναι πάντα εδώ, η αστική τάξη θα είναι πάντα ο μπαμπούλας της ψευτοαριστεράς.

 Κι εδώ πρέπει ο αστικός κόσμος να ορθώσει το ανάστημά του. Να δείξει κατ' αρχάς ποιος είναι και τι έχει προσφέρει στην Ελλάδα. Όπου χάθηκε η αστική τάξη, χάθηκε και η χώρα. Δείτε στα κομμουνιστικά κράτη τι συνέβη, δείτε τι γίνεται στην Κούβα και στη Βενεζουέλα, τα τελευταία απομεινάρια του ανύπαρκτου σοσιαλισμού.

Η αστική τάξη δεν είναι οι λεφτάδες των βορείων προαστίων, όπως σκόπιμα «πουλάει» στο λαό ο Κυρίτσης και η παρέα του. Αστική τάξη είναι οι προκομμένοι σ' αυτόν τον τόπο. Είναι οι άνθρωποι της εργασίας που παράγει αποτέλεσμα, της καινοτομίας, της υγιούς επιχειρηματικότητας που δίνει δουλειά σε χιλιάδες. Είναι οι νοικοκυραίοι της Ελλάδας και οι πατριώτες που καμιά ψευτοαριστερά δεν μπορεί να τους στερήσει την αγάπη τους για τη χώρα.

Έχει λοιπόν δίκιο ο Κυρίτσης και καλά έκανε και βγήκε να τα πει. Έχουμε ταξικό πόλεμο. Με τους Εξαρχειώτες του μπάφου και της τεμπελιάς. Με τους ψευτοδημοσιογράφους των κομματικών οργάνων. Με τους βολεμένους ψευτοαριστερούς που έχουν μια περιουσία. Με τους πρεφαδόρους του δήθεν προοδευτικού κινήματος που προσκύνησαν στους δανειστές με την πρώτη πίεση.

Είμαστε σε ταξικό πόλεμο με τους αργόσχολους και αμόρφωτους αιώνιους φοιτητές, τους λιγδερούς ψευτοεπαναστάτες με τα λεφτά του μπαμπά που όρμησαν στην εξουσία και τρώνε με χρυσά κουτάλια στήνοντας το μαγαζάκι τους.

Η αστική τάξη λοιπόν, αλλά και όλες οι υγιείς κοινωνικές τάξεις, ανεξαρτήτως του αν ψήφισαν «ναι» ή «όχι» στο δημοψήφισμα – παρωδία οφείλουν να είναι απέναντι σε όλους τους... δήθεν Βελουχιώτηδες που θα πούλαγαν όμως και τη μάνα τους. Τουλάχιστον ο Άρης πήρε παράσημα στο πεδίο της μάχης. Δεν ήταν αρνητής στράτευσης, ούτε Καρανίκας ή Κυρίτσης.

Και σίγουρα όλοι μαζί πρέπει να συνασπιστούν απέναντι στη νέα «τουρκοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ» για να θυμηθούμε τις μεγαλειώδεις δηλώσεις μιας άλλης εκπροσώπου της αριστερής διανόησης, της Άννας Βαγενά.

Πόλεμο άνοιξαν, λοιπόν, πόλεμο θα έχουν. Να είναι σίγουροι, όμως, ότι υποπρολετάριους χωρίς σκέψη, χωρίς όραμα και χωρίς τσαμπουκά ή φαντασία για μια καλύτερη Ελλάδα δεν πρόκειται να μας κάνουν.