.Το χρέος και τα χρεωστούμενα

Ο​​ι εταίροι και δανειστές χρωστούν μια ξεκάθαρη περιγραφή της ρύθμισης του χρέους. Δεν την χρωστούν στον κ. Αλέξη Τσίπρα, αλλά στον ελληνικό λαό. Από την εποχή που με κόπο επιτεύχθηκε, πρώτη φορά, πρωτογενές πλεόνασμα. Δικαιολογίες μπορεί πάντοτε να βρεθούν εύκολα για να αναβάλουν τη σχετική απόφαση για... λίγο αργότερα.

Ηταν ολέθριο λάθος να καθυστερήσει τόσο πολύ το κλείσιμο της αξιολόγησης. Ολοι είχαν προειδοποιήσει την Αθήνα πως μετά τον Δεκέμβριο οι ολλανδικές, αρχικά, και κατόπιν οι γερμανικές εκλογές θα περιέπλεκαν τα πράγματα. 

Ηταν επίσης λάθος η μονομερής ανακοίνωση παροχών στα τέλη του 2016. Και ήταν σφάλμα η απειλή, για καθαρά εσωκομματικούς λόγους, πως αν δεν δοθεί το χρέος θα ανακληθούν τα μέτρα που μόλις ψηφίστηκαν από τη Βουλή.

Remaining Time-0:04

Fullscreen

Mute

Αν σε όλα αυτά προστεθεί το γεγονός πως η σημερινή κυβέρνηση δείχνει ότι ενδιαφέρεται πρωτίστως για διορισμούς και ελάχιστα για μεταρρυθμίσεις, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο εύκολο είναι για τον κ. Σόιμπλε να εκλογικεύσει την προσπάθειά του να αναβάλει την απόφαση για το χρέος και να τη συνδέσει με ένα νέο λάιτ μνημόνιο.

Ορισμένες φορές έχω την εντύπωση ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πείραμα πολιτικής ανθρωπολογίας. Κάποιοι πιέζουν όσο μπορούν και φτάνουν στα άκρα για να δουν πόσο αντέχει το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Πιστεύουν, όχι λανθασμένα, ότι τίποτα δεν γίνεται στην Ελλάδα χωρίς αφόρητη πίεση. Δεν δικαιούνται, όμως, να καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις. Αυτό είναι δική μας υπόθεση. 

Η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να ηττηθεί και να φύγει με τη βούληση του ελληνικού λαού, όχι με την πρόκληση τεχνητών αδιεξόδων. Διαφορετικά, θα ενισχυθούν περισσότερο νέες ακραίες πολιτικές δυνάμεις και θα περάσουμε σε μια περίοδο παρατεταμένου χάους.

Οι συνεχείς αναβολές των αποφάσεων για το χρέος ή το QE σκοτώνουν, όμως, και την πραγματική οικονομία. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που συντελείται. Κόβονται οι συντάξεις, πληρώνει και άλλο τίμημα ο ελληνικός λαός, αλλά η αβεβαιότητα φρενάρει κάθε σοβαρή ελπίδα ανάπτυξης. Επενδυτικά σχέδια «παγώνουν» ή ματαιώνονται και αυτό κοστίζει ακριβά στη χώρα. Χρειαζόμαστε την επιστροφή στην κανονικότητα για να ξεφύγουμε από τον φαύλο κύκλο, που μας έχει κάνει αέναους παραγωγούς μνημονίων.

Ο πρωθυπουργός, από την πλευρά του, ζητεί συναίνεση για το χρέος. Η συναίνεση δεν είναι όμως μονόδρομος, απαιτεί υπευθυνότητα και αυτοσυγκράτηση από όλους. Μπορούμε να συγχωρήσουμε, χωρίς να ξεχάσουμε, τον πόλεμο που έκανε ο ίδιος στη Βουλή και στο πεζοδρόμιο, σε όλες τις μνημονιακές και προμνημονιακές κυβερνήσεις, χωρίς να σεβαστεί καμία «κόκκινη γραμμή».

 Δεν μπορούμε όμως να αγνοήσουμε τα τωρινά διχαστικά και εμπρηστικά κηρύγματα, που επισκιάζουν κάθε κάλεσμα σε συναίνεση. Κατανοητή η ανάγκη συσπείρωσης των Ταλιμπάν της κομματικής βάσης. Υπάρχουν όμως όρια, τα οποία μόνο ο ίδιος μπορεί να επιβάλει στους ανθρώπους και τα στελέχη του. 

ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

.Σκιάζονται μην τους συνδέσουν με την τρομοκρατία και λοιδορούν ακατάπαυστα

Τις τελευταίες ώρες γίνεται μια αγωνιώδης προσπάθεια των γνωστών κέντρων και παράκεντρων της Αριστεράς να γυρίσουν «τούμπα» την υπόθεση Παπαδήμου, αλλά και τις φασιστικές, προκλητικές αναρτήσεις γνωστών και μη γνωστών ανόητων του διαδικτύου, που κατά κύριο λόγο ανήκουν σ’ αυτόν τον χώρο.

Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Η στόχευσή τους είναι να χρεώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση το τρομοκρατικό χτύπημα, να σπιλώσουν, να στήσουν ένα ιδιότυπο σκηνικό εμφυλιοπολεμικού διχασμού, να ποινικοποιήσουν την πολιτική αντιπαράθεση και να δείξουν ότι η πολιτική κριτική δήθεν οπλίζει τους τρομοκράτες.

Δεν είναι μόνο η τρομοκρατία που αποτελεί τελικά κίνδυνο για τη δημοκρατία, αλλά και αυτή η χυδαία πολιτική εκμετάλλευση που χαρίζει σε όσους κρύβονται πίσω από την τρομοκρατική επίθεση αυτό που επιζητούν: να γίνουν το επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου. Δεν θα τους ακολουθήσουμε σε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο».

Είναι η γραμμή άμυνας της Αριστεράς απέναντι στην κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση ότι με τη στάση της και την ανεπάρκειά της υποθάλπει το χάος και την έλλειψη ασφάλειας στη χώρα. Και κατ’ επέκταση δίνει βήμα και «όπλο» στους τρομοκράτες να κάνουν τη δουλειά τους εξευτελίζοντας μια ευρωπαϊκή χώρα.

Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς γενικότερα δεν είναι ότι μας θεωρούν περίπου ως Αφγανιστάν. Το πρόβλημα δεν είναι ότι μετά από 84 χρόνια έγινε απόπειρα δολοφονίας σε πρώην πρωθυπουργό. Το πρόβλημά τους είναι μη τυχόν και τους συνδέσουν με τη λογική του μπάχαλου. Λες και ο κόσμος δεν καταλαβαίνει ότι η κυβέρνηση είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί να καθαρίσει τα Εξάρχεια που κάθε μέρα καίγονται.

Για να μην πούμε για το παρελθόν τους. Ο διευθυντής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Λάμπρου δεν είχε σχέσεις με τον Κουφοντίνα και έκανε παζάρια μαζί του; Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έσπευδαν να στηρίξουν τρομοκράτες; Ο Παρασκευόπουλος δεν έφτιαξε τον πρώτο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ για να αποφυλακιστούν τρομοκράτες; Μήπως θυμάται κανείς το συνέβη με τον Νίκο Ρωμανό επί Σαμαρά; Τότε που στήθηκε ολόκληρη επιχείρηση στήριξης σε ένα άτομο που το δήλωνε ξεκάθαρα πως είναι εχθρός της Δημοκρατίας και θα ξανάκανε τα ίδια;

Θυμάται κανείς τη βίλα Αμαλία και τον Σκουρλέτη που έβλεπε τις μολότοφ ως μπουκάλια μπύρας από πάρτι που έκαναν αλληλέγγυοι και τα στειλιάρια ως σκουπόξυλα;

Κι ας ρωτήσει κανείς έναν ανώτερο ή όχι αστυνομικό τι εντολές έχει πάρει τα δύο αυτά χρόνια: «Χαλαρά και μην θίξουμε τα παιδάκια».

Κι όπως έχουμε γράψει, η πλήρης επικράτηση, η κυριαρχία της αριστερής ιδεολογίας στο δημόσιο λόγο ήταν αυτή που έχει χαρακτηρίσει τις καταστροφές και τους μπαχαλάκηδες ως ακτιβισμό και τους τρομοκράτες ως «ευαίσθητους, με κοινωνική δράση».

Η αριστερή ιντελιγκέντσια και τα πληρωμένα πιστόλια στο διαδίκτυο θα προσπαθήσουν για ακόμη μια φορά να κάνουν το… θαύμα τους. Όποιος τολμά να μιλήσει για τις ευθύνες της αριστεράς στην υπόθεση της τρομοκρατίας αυτόματα θα χαρακτηρίζεται «ακροδεξιός». Όποιος τολμά να ασκήσει κριτική στην ανεπάρκεια του Τόσκα και του προϊστάμενού του, Αλ. Τσίπρα, αμέσως θα στοχοποιείται και θα λοιδορείται στο διαδίκτυο.

Όποιος έχει τα κότσια να τα βάλει με την αριστερή αφασία που πλήττει καίρια τη χώρα αυτόματα θα μπαίνει σε «μαύρη λίστα». Το ζήσαμε κι εμείς εδώ στο Αntinews, το ζουν και όλοι όσοι είναι απέναντι.

Ο Παπαδήμος είναι άνθρωπος των τραπεζιτών, ο Στουρνάρας είναι άνθρωπος του συστήματος, οι «μένουμε Ευρώπη» είναι μιάσματα και νεοφιλελέδες και ούτω κάθε εξής.

Μέχρι και ο Σαμαράς που από το νοσοκομείο που πήγε μίλησε για την ανάγκη να γίνει πρώτο θέμα η ασφάλεια, αμέσως λοιδορήθηκε. Μιλάμε για τέτοια καφρίλα.

Ενώ δεν είναι προσβολή το γεγονός ότι δύο μέρες μετά το τρομοκρατικό χτύπημα ο πρωθυπουργός τηλεφώνησε στον Παπαδήμο και του εξέφρασε τη συμπαράστασή του, αντί να ηγηθεί της προσπάθειας να απομονωθεί η τρομοκρατία. Αν, όμως, ήταν κανένα στέλεχος της αριστεράς θα ξημεροβραδιάζονταν οι δήθεν ευαισθητούληδες και θα έκαναν αγρυπνίες κατά της τρομοκρατίας. Αν ήταν ο θύτης κάποιος δεξιός ή κάποιος Χρυσαυγίτης φανταστείτε τι θα είχε συμβεί.

Έφτασαν στην εξουσία χάρη στα λάθη των υπολοίπων. Θα μείνουν στην εξουσία με κάθε τρόπο. Εκμεταλλευόμενοι τα πάντα. Ακόμη και ανθρώπινες ζωές.