.«Λάβετε θέσεις!»

Κάθε κυβερνητική θητεία έχει ένα κρίσιμο σημείο καμπής. Είναι εκείνο που αποσαφηνίζει τα δεδομένα και τραβάει τις γραμμές για ολόκληρη την περίοδο.

Η προηγούμενη εβδομάδα μάλλον θα αποδειχθεί το σημείο καμπής της σημερινής διακυβέρνησης. Και αυτό επειδή μέσα σε ελάχιστα εικοσιτετράωρα πήραν μορφή όλα σχεδόν τα δεδομένα που εφεξής θα την καθορίζουν.

Δεδομένο πρώτο. Το αίτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για παραίτηση της κυβέρνησης και εκλογές μπορεί να μην είχε άμεσες πρακτικές επιπτώσεις.

Επί της ουσίας όμως αποσαφήνισε δύο σοβαρά ζητήματα:

·         Οτι δεν πρόκειται να υπάρξει καμία στήριξη, ανοχή ή έστω συνεννόηση της ΝΔ με την κυβέρνηση - σε καμία περίπτωση δεν στηρίζεις μια κυβέρνηση που ζητάς να φύγει!..

·         Οτι είναι μάλλον αδύνατον να προκύψει άλλη κυβέρνηση από τη σημερινή Βουλή αφού η κάθετη αντίθεση της ΝΔ συμπαρασύρει εκ των πραγμάτων και τα μικρότερα κόμματα.

Η κυβέρνηση φαίνεται να αιφνιδιάστηκε από τη ρελάνς του Κ. Μητσοτάκη. Είχε άλλες διαβεβαιώσεις από το εξωτερικό; Αυτό υπονόησε στη Βουλή ο Πρωθυπουργός.

Διατηρούσε αυταπάτες για μια πιο υποστηρικτική αντιπολίτευση; Αυτό προκύπτει από τα λεγόμενα πολλών κυβερνητικών αλλά και την αρθρογραφία του κυβερνητικού Τύπου που κατέφυγαν στο τετριμμένο ρεπερτόριο της «ακροδεξιάς στροφής» και των «σχεδίων της διαπλοκής» για να ερμηνεύσουν το αυτονόητο.

Λες και η συνταγματική υποχρέωση της αντιπολίτευσης να αντιπολιτεύεται και να αποδομεί την κυβέρνηση φέρει πολιτικό χρώμα ή υπόκειται σε υποκίνηση!

Θα ήταν ενδεχομένως ενδιαφέρον να πληροφορηθούμε αν κάποιος (εντός ή εκτός Ελλάδος) είχε καλλιεργήσει αυτές τις ελπίδες ή αν στον ΣΥΡΙΖΑ έπεσαν για άλλη μία φορά θύματα των ευσεβών πόθων τους. Ενδιαφέρον αλλά δευτερεύον.

Διότι το αίτημα της ΝΔ για εκλογές θα ήταν μια απλή σαπουνόφουσκα αν δεν συνοδευόταν από ένα κοινωνικό και δημοσκοπικό τοπίο ζοφερό για την κυβέρνηση.

Πολύ φυσιολογικά λοιπόν ο Μητσοτάκης της έκοψε κάθε δρόμο διαφυγής - δεν θέλει και ιδιαίτερο μακιαβελισμό για να το αποφασίσει κανείς ούτε χρειάζεται να ρωτήσει τη διαπλοκή!..

Αυτό μας οδηγεί στο δεύτερο δεδομένο: ότι η αποσαφήνιση των πολιτικών γραμμών γίνεται τη στιγμή που σταθερά αλλά καθόλου αργά διαμορφώνεται απέναντι στην κυβέρνηση ένα ευρύ πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο σε δημοσκοπικά ποσοστά πρωτόγνωρα για την ελληνική πραγματικότητα.

Προφανώς αυτό το μέτωπο δεν μπορεί να εκφραστεί αν δεν υπάρξουν εκλογές και η εκλογική πρωτοβουλία εξακολουθεί να βρίσκεται στα χέρια της συμπολίτευσης.

Αλλά θα εκφράζεται καθημερινά στη ζωή και θα διογκωθεί περαιτέρω από το κοινωνικό κόστος της αξιολόγησης και από τη φυσιολογική φθορά μιας μάλλον χαοτικής διακυβέρνησης.

Η δυναμική του όμως εξελίσσεται σε αυτόνομο πολιτικό παράγοντα και ακριβώς επειδή είναι ρεύμα απόρριψης δεν μπορεί να αναστραφεί από εξεταστικές για θαλασσοδάνεια ή άλλους κλασικούς πολιτικούς χειρισμούς.

Είπα αξιολόγηση. Κι αυτό μας οδηγεί στο τρίτο δεδομένο.

Η κυβέρνηση φαίνεται ως τώρα να χαίρει υποστήριξης από την πλευρά των δανειστών και να ελπίζει ότι η υποστήριξη θα συγκεκριμενοποιηθεί στους όρους της αξιολόγησης. Θα δούμε αν θα συμβεί κάτι τέτοιο, δεν είναι βέβαιο.

Αντιθέτως, είναι βέβαιον ότι η υποστήριξη αυτή έχει διπλή ημερομηνία λήξης:

·         Στις 23 Ιουνίου, ημέρα του δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο - με άλλα λόγια, δεν θέλουμε μπελάδες πριν ψηφίσουν οι υπήκοοι της Αυτής Μεγαλειότητος!..

·         Τη μέρα που οι Ευρωπαίοι θα πειστούν ότι η σημερινή κυβέρνηση έχασε τον έλεγχο της εσωτερικής κατάστασης και δεν τη χρειάζονται πια. Σε αυτό ακριβώς αποσκοπούσε (μεταξύ άλλων) και το αίτημα του Μητσοτάκη για εκλογές.  

Για όλους τους παραπάνω λόγους φτάσαμε στην κρίσιμη στιγμή που οι δρομείς σπρώχνονται στην αφετηρία. Λάβετε θέσεις!..

Θα πάμε σε σπριντ; σε δρόμο ημιαντοχής; ή σε μαραθώνιο;  

Κανείς δεν είναι προφήτης για να προβλέψει το ένα ή το άλλο. Αλλά όλοι έχουμε καταλάβει πού πάει το πράγμα!..

Red Alert
Μια επίσκεψη στους Αγίους Τόπους έχει πάντα μια έννοια επιφοίτησης. Αυτό συνέβη φαίνεται και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος όχι από τον δρόμο για τη Δαμασκό αλλά από την ίδια την Ιερουσαλήμ μας κάλεσε «να εξοντώσουμε τον Μινώταυρο του Νεοφιλελευθερισμού».

- Πάει ο Προκόπης, λάλησε κι έγινε ΑΝΤΑΡΣΥΑ, άρχισαν οι θρήνοι στο Ιδρυμα Καραμανλή.

Ευτυχώς όμως την επομένη πληροφορηθήκαμε, πάλι από την Ιερουσαλήμ, ότι ο Πρόεδρος ανακηρύχθηκε επαξίως «Σταυροφόρος του Τάγματος του Παναγίου Τάφου».

Ουφ! Λήξη της red alert. Διότι, όπως φαίνεται, ο Πρόεδρος θα εξοντώσει τον νεοφιλελευθερισμό όχι ως νέος Τσε Γκεβάρα αλλά ως άλλος Ριχάρδος Λεοντόκαρδος. 

.Ομίλια Τσίπρα στην ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ: Όλοι συμφωνούν ότι η αξιολόγηση πρέπει να κλείσει σε λίγες μέρες

Την πεποίθηση όλων στην Ευρώπη ότι η αξιολόγηση πρέπει να κλείσει σε λίγες μέρες μετέφερε στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ο πρωθυπουργός.
Στην ομιλία του στην ΚΟ, ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι για πρώτη φορά σε 6 χρόνια η χώρα διαπραγματεύεται και υπάρχει ομοφωνία Αθήνας-δανειστών ως προς τις εκτιμήσεις για τη δημοσιονομική προσπάθεια που απομένει για να κλείσει η αξιολόγηση.

Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην απαντητική επιστολή της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, λέγοντας ότι υπάρχει συμφωνία των δύο πλευρών ότι θα ήταν «ανοησία» να εξωθηθεί η Ελλάδα σε πιστωτικό γεγονός, αλλά διαχώρησε τη στάση ορισμένων αξιωματούχων του Ταμείου, που συμμετέχουν στη διαπραγμάτευση και δεν φαίνεται να έχουν την ίδια αντίληψη.

Ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε στα λάθη και τις «ανοησίες» που έγιναν από το ΔΝΤ και τα προηγούμενα χρόνια, όπως με τον πολλαπλασιαστή -διά στόματος του κ. Μπλανσάρ-, εκφράζοντας την ελπίδα ότι όλοι στο Ταμείο θέλουν να κλείσει η αξιολόγηση.

Ο πρωθυπουργός άσκησε δριμύτατη κριτική και στη Νέα Δημοκρατία, καλώντας την να καταθέσει στο Ευρωκοινοβούλιο την πρόταση για σύσταση Εξεταστικής για τα capital controls, ενώ την κατηγόρησε ότι επιθυμεί την αποτυχία της αξιολόγησης, «για να παλινορθώσουν το δικό τους καθεστώς».

Ο κ. Τσίπρας επανέλαβε ότι η κυβέρνηση «θα τηρήσει κατά γράμμα τη συμφωνία, αλλά δεν θα δώσουμε τίποτε παραπάνω και αυτό περιμένουμε και από όλους τους υπόλοιπους: να σεβαστούν ό,τι υπέγραψαν».

.Οι διεθνείς αντιδράσεις μετά τις αποκαλύψεις των Panama Papers

Βραχνάς για πολιτικούς ηγέτες, συνεργάτες τους και διασημότητες από όλο τον κόσμο έχει γίνει ο φάκελος των Panama Papers: Στα έγγραφα που διέρρευσαν, πάνω από 70 εν ενεργεία και μη ηγέτες και κυβερνητικά στελέχη από την υφήλιο εμφανίζονται να βρίσκονται σε off shore που είχαν ανοιχτεί με τη βοήθεια της παναμέζικης Mossack Fonseca.

Τα ηχηρά ονόματα δεν περιορίζονται σε συνεργάτες του Πούτιν: Ο Ποροσένκο, παιδιά κινέζων πρωθυπουργών, ηγέτες αραβικών χωρών και μέχρι κι ο Λιονέλ Μέσι εμφανίζονται στη λίστα...

Η παρουσία και μόνο ενός ονόματος στα έγγραφα που διέρρευσαν από την ομάδα ICIJ (Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων) μέσω σχεδόν 100 εφημερίδων και καναλιών σε όλο τον κόσμο δεν ισοδυναμεί απαραίτητα με απόκρυψη κεφαλαιών, παράνομη δραστηριότητα ή ξέπλυμα χρημάτων -οι υποψίες όμως υπάρχουν, καθώς ορισμένες φορές στο παρελθόν αυτός ήταν και ο σκοπός σύστασης εξωχώριων εταιρειών. 

Στα ονόματα περιλαμβάνεται το όνομα του ουκρανού προέδρου Πέτρο Ποροσένκο. Σύμφωνα με τον ίδιο, η εταιρεία στην οποία εμφανίζεται δικαιούχος, η Prime Asset Partners,  είχε συσταθεί στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του ομίλου επιχειρήσεών του για να πωληθεί η Roshen.

Στη λίστα βρίσκεται ο πρόεδρος της Αργεντινής Μαουρίσιο Μάκρι ως διευθυντής της Fleg Trading. Το γραφείο του ανέφερε ότι η εν λόγω εταιρεία δεν δηλώθηκε επειδή ο Μάκρι δεν έχει μετοχές σε αυτήν, η οποία και σχετίζεται με τον όμιλο επιχειρήσεων της οικογένειάς του - εξ ου και η θέση που κατείχε.

Η λίστα επαναφέρει επίσης το όνομα του Ντανιέλ Μουνιόζ ως ιδιοκτήτη της Gold Black. Ο Μουνιόζ πρώην συνεργάτη τόσο της τέως προέδρου της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες όσο και, προηγουμένως, του συζύγου της Νέστορ Κίρχνερ. Ο Μουνιόζ είχε και στο παρελθόν κατηγορηθεί για απόκρυψη εισοδημάτων, κατηγορίες που τελικά αποσύρθηκαν πέρυσι ελλείψει στοιχείων - ο ίδιος, που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας, δεν πήρε θέση. 

Το όνομα του Σαουδάραβα βασιλιά Σαλμάν εμφανίζεται να έχει σχέσεις με αριθμό εξωχώριων εταιρειών, οι οποίες παιρνούν και από το Λουξεμβούργο. Το γραφείο του, μέσω της σαουδαραβικής πρεσβείας στις ΗΠΑ, δεν έκανε δηλώσεις σχετικά με την αναφορά.

Παρούσα είναι και η κόρη του κινέζου τέως πρωθυπουργού Λι Πενγκ, η Λι Σιαολίν. Εμφανίζεται ως στέλεχος της Cofic Investments, ο νομικός εκπρόσωπος της οποίας ανέφερε ότι η εταιρεία τηρεί κάθε νομοθεσία.

Στη λίστα εμφανίζονται και δύο ξαδέλφια του σύρου προέδρου, Μπασάρ αλ Άσαντ, οι Χαφέζ και Ραμί Μαχλούφ, ως διευθυντές και πληρεξούσιοι αριθμού εταιρειών.

Ως διευθυντής της εξωχώριας Blairmore εμφανίζεται επίσης ο πατέρας του βρετανού πρωθυπουργού, Ιάν Κάμερον, που έχει πεθάνει εδώ και έξι χρόνια.

Ένα από τα διασημότερα ονόματα της λίστας είναι ο ποδοσφαιριστής Λιονέλ Μέσι: Βρίσκεται καταχωρημένος ως ιδιοκτήτης, όπως και ο πατέρας του, της Mega Star. Υπενθυμίζεται πως ο Μέσι και ο πατέρας του Μέσι είχαν ήδη μπει στο στόχαστρο των ισπανικών φορολογικών αρχών με την υποψία της φοροδιαφυγής και η εν λόγω εταιρεία φέρεται να ιδρύθηκε τον καιρό της δίωξής τους -κάτι που ο Μέσι διέψευσε, λέγοντας πως θα υποβάλει μήνυση στις ισπανικές εφημερίδες που το μετέδωσαν.

Σύμφωνα με την ισπανική El Mundo, στη λίστα βρίσκεται επίσης το όνομα του ισπανού σκηνοθέτη Πέδρο Αλμοδόβαρ και του αδελφού του Ογκουστίν. Φέρεται να είναι πίσω από την εταιρεία Glen Valley. Εκπρόσωπος του σκηνοθέτη αρκέστηκε να πει ότι η εταιρεία παραγωγής του σκηνοθέτη El Deseo τηρεί όλες τις φορολογικές της υποχρεώσεις.

Στη λίστα βρίσκονται επίσης οι τέως πρωθυπουργοί της Ουκρανίας Π.Λαζαρένκο, τηςΓεωργίας Μπ.Ιβανισβίλι, της Ιορδανίας Α.Ραγκέμπ, του Κατάρ Χαμάντ αλ Θάνι, ο πρώην πρόεδρος του Ιράκ Α.Αλάουι, ο τέως πρόεδρος του Σουδάν Α.Μιγκράνι, η προεδρική οικογένεια του Αζερμπαϊτζάν και τα παιδιά του πακιστανού πρωθυπουργού, Ναουάζ Σαρίφ. Στη λίστα βρίσκεται και ο ηθοποιός Τζάκι Τσαν.

Επιχειρηματίας προσκείμενος στην κυβέρνηση του Μεξικού, ο οποίος έχει εμπλακεί στην πώληση ιδιοκτησίας της πρώτης κυρίας της χώρας, έχει μεταφέρει κεφάλαια ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων σε υπεράκτιες εταιρείες με τη βοήθεια της παναμαϊκής δικηγορικής εταιρείας Mossack Fonseca, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Aristegui Noticias που είχε πρόσβαση στα αρχεία «Panama Papers».

.«Δημιουργία τρομοκρατίας»

To αμερικανικό σίριαλ «House of Cards» είναι στο ευρύ κοινό γνωστό. Για όσους δεν το ξέρουν είναι μια εκπληκτική παρουσίαση του πολιτικού αριβισμού, η αποθέωση του Μακιαβελισμού, οι ίντριγκες, τα παιχνίδια, η μάχη για την εξουσία στα άδυτα του Λευκού Οίκου και της αμερικανικής πολιτικής σκηνής.

Στην τελευταία σκηνή του τελευταίου επεισοδίου στον τέταρτο κύκλο αυτής της φοβερής σειράς ο πρωταγωνιστής, Πρόεδρος των ΗΠΑ, Κέβιν Σπέισι, λέει: «Δεν υποκύπτουμε στην τρομοκρατία. Δημιουργούμε την τρομοκρατία».

Αυτός ο «διάβολος» της πολιτικής αναφέρεται στην τρομοκρατία των Ισλαμιστών αλλά αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία. Σημασία έχει ότι ο ίδιος, λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές, τις οποίες χάνει στη σκιά σκανδάλων, σκαρφίζεται ένα σχέδιο για να αναστρέψει το κλίμα στον αμερικανικό λαό. Το σχέδιό του απλό: «Αφού δεν μπορείς να αποφύγεις την τρομοκρατία, δημιούργησέ την. Δώσε τροφή στον κόσμο, να φοβάται, να αγωνιά για την επόμενη ημέρα, να μένει άναυδος μπροστά στα μελλούμενα. Δώσε του εχθρούς να ασχολείται και να κατασπαράζει. Βάλε τον κόσμο να μην μπορεί να σκεφτεί λογικά, να μη βλέπει την πραγματική εικόνα της χώρας. Απλά πράγματα: «Δημιούργησε τρόμο».

Γιατί τα λέμε όλα αυτά με όσα συμβαίνουν στην ελληνική πολιτική σκηνή; Μα γιατί απλά ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι βλέπει πολύ… «House of Cards» και πράττει αναλόγως. Το ΔΝΤ πρέπει να γίνει ο «τρομοκράτης», ο Τόμσεν πρέπει να γίνει ο «διάβολος» και ταυτόχρονα οι πρόσφυγες και οι εκτιμήσεις της κυβέρνησης ότι έρχεται έκρηξη με επικίνδυνες διαστάσεις, πρέπει να είναι το πέπλο φόβου πάνω από τη χώρα.

Και κάπως έτσι η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα καλύψει την αδυναμία διαχείρισης των προβλημάτων. Είναι ξεκάθαρο πλέον. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ανίκανος να κυβερνήσει, πέφτει με ταχύτητα και το μόνο που μπορεί να τον συγκρατήσει είναι ο αποπροσανατολισμός. Στρέφουμε τα φώτα στους νέους και παλαιούς «κακούς» που πρέπει να αντιμετωπιστεί, κι επομένως δεν υπάρχουν περιθώρια για πολιτικές εξελίξεις και ανατροπές. Δεν υπάρχουν περιθώρια για εκλογές.

Η προηγούμενη Τρίτη και η κατά κράτος ήττα του πρωθυπουργού ήταν κομβικής σημασίας. Ο Μητσοτάκης πήρε το μήνυμα και αποφάσισε να παραμείνει σταθερός στην γραμμή των πρόωρων εκλογών πιέζοντας ακόμη περισσότερο την κυβέρνηση. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ ενώ την ίδια στιγμή όποιον κι αν ρωτήσεις δε σου λέει καλή κουβέντα για την κυβέρνηση αυτή. Ο μόνος τρόπος λοιπόν να κρατηθεί στην εξουσία ο Τσίπρας και η παρέα του είναι η «δημιουργία τρομοκρατίας». Ποιοι θα γίνουν κακοί και πρέπει να πολεμηθούν; Το ΔΝΤ και ο Πολ Τόμσεν, η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος που είναι «αυτόκλητοι υπερασπιστές του Ταμείου», όλοι όσοι θέλουν να τελειώνουμε με τις διαπραγματεύσεις κάνοντας τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν και δεν πρέπει να καθυστερήσουν άλλο.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Όντως, το ΔΝΤ κατατρύχεται από εμμονές. Χαρτογιακάδες, τεχνοκράτες, ανάλγητοι υπάλληλοι του Ταμείου έχουν κάνει εγκληματικά λάθη στο ελληνικό πρόγραμμα και όχι μόνο. Ωστόσο, αυτό που κάνει η κυβέρνηση είναι μεγαλύτερο έγκλημα. Αδυνατεί να πάρει τις επώδυνες αποφάσεις για να γίνουν γενναίες μεταρρυθμίσεις και μεταθέτει την ανικανότητά της τον «δαίμονα», δηλαδή το ΔΝΤ.

Άλλο λοιπόν να είναι κάποιος αχώνευτος, βλάκας, ιδεοληπτικός και ότι άλλο, όπως ο Τόμσεν κι άλλο η πραγματικότητα. Η οποία λέει ότι το ΔΝΤ ζητά συγκεκριμένα μέτρα τα οποία όμως θα οδηγήσουν σε ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους. Το Ταμείο ζητά κούρεμα (σε αντίθεση με τους… καλούς Ευρωπαίους) αλλά ζητά και επώδυνες μεταρρυθμίσεις. Λέει π.χ. ότι δεν μπορεί το δημόσιο να διογκώνεται και οι δημόσιες δαπάνες να μην υποχωρούν. Δε μπορεί να έχουμε ένα μάτσο κηφήνες και ταυτόχρονα να υποσχόμαστε κι άλλες προσλήψεις. Δεν μπορεί να εμποδίζεις τις επενδύσεις που θα φέρουν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας και ταυτόχρονα να θέλεις να κρατικοποιήσεις τα πάντα.

Όσα είπε ο Πολ Τόμσεν στην υποκλαπείσα συνομιλία δεν φέρνουν τίποτε καινούργιο. Όλα είναι γνωστά, τα λέει το ΔΝΤ εδώ και χρόνια, ασχέτως αν συμφωνεί κανείς ή όχι. Ζητά ο στόχος του 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος από το 2018 και έπειτα να μειωθεί σε 2,5% ή και 1,5%, και η διαφορά να καλυφθεί με γενναιότερη μείωση χρέους από τους εταίρους. Αυτό θα μπορούσαμε να το εκμεταλλευτούμε αλλά που μυαλό για κάτι τέτοιο. Διώχνουμε τον… κακό, τρομοκρατούμε τον κόσμο, δημιουργούμε εχθρούς για να καλύψουμε την ανικανότητά τους.

Οι Ευρωπαίοι από την πλευρά τους, που η κυβέρνηση εναποθέτει τις ελπίδες της τι λένε; Μιλούν για μια πιο χαλαρή αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος, ελάφρυνση του χρέους αλλά σε βάθος χρόνου και βλέπουμε. Να περάσουν τα δύσκολα, να αντιμετωπιστεί ένα πιθανό Brexit, να υπάρξει διευθέτηση του προσφυγικού και μετά βλέπουμε. Δηλαδή μια από τα ίδια. Η Ελλάδα σε ομηρεία για χρόνια, η ανίκανη Ευρώπη να μη μπορεί να πάρει αποφάσεις, το ελληνικό πολιτικό σύστημα να κάνει ότι δουλεύει, να κάνει ότι παίρνει αποφάσεις, να κάνει ότι νοικοκυρεύει τα οικονομικά της χώρας.

Δηλαδή το πρόβλημα να σέρνεται, τα γνωστά κορόιδα (μισθωτοί και συνταξιούχοι, ιδιωτικός τομέας κατά βάση) να πληρώνουν, το κράτος να είναι διαλυμένο, οι ανίκανοι Έλληνες πολιτικοί να μην αποφασίζουν να αλλάξουν τη μοίρα της χώρας.

Και σα να μην φτάνουν όλα αυτά δημιουργούν και τον τρόμο του προσφυγικού. Θα «φορεθεί» πολύ τις επόμενες ημέρες η «προσφυγική έκρηξη». Και η κυβέρνηση απούσα. Αφού δημιούργησε το πρόβλημα τώρα αδυνατεί να το διαχειριστεί και θα το «τραβήξει» όσο μπορεί.

Όσους, όμως, εχθρούς κι αν δημιουργήσεις έρχεται η ώρα που θα πληρώσεις το τίμημα της ανικανότητάς σου. Ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε μια τεράστια καταστροφή και θα χρειαστούν χρόνια να επουλωθούν οι πληγές στη χώρα. Όσους εχθρούς κι αν δημιουργήσει, όσα μακιαβελικά κόλπα κι αν χρησιμοποιήσει, όσες υποκλοπές κι αν κάνει πλησιάζει η ώρα της τιμωρίας κι από αυτήν δεν μπορεί να ξεφύγει.