To αμερικανικό σίριαλ «House of Cards» είναι στο ευρύ κοινό γνωστό. Για
όσους δεν το ξέρουν είναι μια εκπληκτική παρουσίαση του πολιτικού αριβισμού, η
αποθέωση του Μακιαβελισμού, οι ίντριγκες, τα παιχνίδια, η μάχη για την εξουσία
στα άδυτα του Λευκού Οίκου και της αμερικανικής πολιτικής σκηνής.
Στην τελευταία σκηνή του τελευταίου επεισοδίου στον τέταρτο κύκλο αυτής της
φοβερής σειράς ο πρωταγωνιστής, Πρόεδρος των ΗΠΑ, Κέβιν Σπέισι, λέει: «Δεν
υποκύπτουμε στην τρομοκρατία. Δημιουργούμε την τρομοκρατία».
Αυτός ο «διάβολος» της πολιτικής αναφέρεται στην τρομοκρατία των Ισλαμιστών
αλλά αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία. Σημασία έχει ότι ο ίδιος, λίγες εβδομάδες
πριν από τις εκλογές, τις οποίες χάνει στη σκιά σκανδάλων, σκαρφίζεται ένα
σχέδιο για να αναστρέψει το κλίμα στον αμερικανικό λαό. Το σχέδιό του απλό:
«Αφού δεν μπορείς να αποφύγεις την τρομοκρατία, δημιούργησέ την. Δώσε τροφή
στον κόσμο, να φοβάται, να αγωνιά για την επόμενη ημέρα, να μένει άναυδος
μπροστά στα μελλούμενα. Δώσε του εχθρούς να ασχολείται και να κατασπαράζει.
Βάλε τον κόσμο να μην μπορεί να σκεφτεί λογικά, να μη βλέπει την πραγματική
εικόνα της χώρας. Απλά πράγματα: «Δημιούργησε τρόμο».
Γιατί τα λέμε όλα αυτά με όσα συμβαίνουν στην ελληνική πολιτική σκηνή; Μα
γιατί απλά ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι βλέπει πολύ… «House of Cards» και πράττει
αναλόγως. Το ΔΝΤ πρέπει να γίνει ο «τρομοκράτης», ο Τόμσεν πρέπει να γίνει ο
«διάβολος» και ταυτόχρονα οι πρόσφυγες και οι εκτιμήσεις της κυβέρνησης ότι
έρχεται έκρηξη με επικίνδυνες διαστάσεις, πρέπει να είναι το πέπλο φόβου πάνω
από τη χώρα.
Και κάπως έτσι η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα καλύψει την αδυναμία διαχείρισης
των προβλημάτων. Είναι ξεκάθαρο πλέον. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ανίκανος να
κυβερνήσει, πέφτει με ταχύτητα και το μόνο που μπορεί να τον συγκρατήσει είναι
ο αποπροσανατολισμός. Στρέφουμε τα φώτα στους νέους και παλαιούς «κακούς» που
πρέπει να αντιμετωπιστεί, κι επομένως δεν υπάρχουν περιθώρια για πολιτικές
εξελίξεις και ανατροπές. Δεν υπάρχουν περιθώρια για εκλογές.
Η προηγούμενη Τρίτη και η κατά κράτος ήττα του πρωθυπουργού ήταν κομβικής
σημασίας. Ο Μητσοτάκης πήρε το μήνυμα και αποφάσισε να παραμείνει σταθερός στην
γραμμή των πρόωρων εκλογών πιέζοντας ακόμη περισσότερο την κυβέρνηση. Οι
δημοσκοπήσεις δείχνουν κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ ενώ την ίδια στιγμή όποιον κι αν
ρωτήσεις δε σου λέει καλή κουβέντα για την κυβέρνηση αυτή. Ο μόνος τρόπος
λοιπόν να κρατηθεί στην εξουσία ο Τσίπρας και η παρέα του είναι η «δημιουργία
τρομοκρατίας». Ποιοι θα γίνουν κακοί και πρέπει να πολεμηθούν; Το ΔΝΤ και ο Πολ
Τόμσεν, η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος που είναι «αυτόκλητοι υπερασπιστές του
Ταμείου», όλοι όσοι θέλουν να τελειώνουμε με τις διαπραγματεύσεις κάνοντας τις
μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν και δεν πρέπει να καθυστερήσουν άλλο.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Όντως, το ΔΝΤ κατατρύχεται από εμμονές.
Χαρτογιακάδες, τεχνοκράτες, ανάλγητοι υπάλληλοι του Ταμείου έχουν κάνει εγκληματικά
λάθη στο ελληνικό πρόγραμμα και όχι μόνο. Ωστόσο, αυτό που κάνει η κυβέρνηση
είναι μεγαλύτερο έγκλημα. Αδυνατεί να πάρει τις επώδυνες αποφάσεις για να
γίνουν γενναίες μεταρρυθμίσεις και μεταθέτει την ανικανότητά της τον «δαίμονα»,
δηλαδή το ΔΝΤ.
Άλλο λοιπόν να είναι κάποιος αχώνευτος, βλάκας, ιδεοληπτικός και ότι άλλο,
όπως ο Τόμσεν κι άλλο η πραγματικότητα. Η οποία λέει ότι το ΔΝΤ ζητά
συγκεκριμένα μέτρα τα οποία όμως θα οδηγήσουν σε ουσιαστική ελάφρυνση του
χρέους. Το Ταμείο ζητά κούρεμα (σε αντίθεση με τους… καλούς Ευρωπαίους) αλλά
ζητά και επώδυνες μεταρρυθμίσεις. Λέει π.χ. ότι δεν μπορεί το δημόσιο να
διογκώνεται και οι δημόσιες δαπάνες να μην υποχωρούν. Δε μπορεί να έχουμε ένα
μάτσο κηφήνες και ταυτόχρονα να υποσχόμαστε κι άλλες προσλήψεις. Δεν μπορεί να
εμποδίζεις τις επενδύσεις που θα φέρουν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας και
ταυτόχρονα να θέλεις να κρατικοποιήσεις τα πάντα.
Όσα είπε ο Πολ Τόμσεν στην υποκλαπείσα συνομιλία δεν φέρνουν τίποτε
καινούργιο. Όλα είναι γνωστά, τα λέει το ΔΝΤ εδώ και χρόνια, ασχέτως αν
συμφωνεί κανείς ή όχι. Ζητά ο στόχος του 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος από το
2018 και έπειτα να μειωθεί σε 2,5% ή και 1,5%, και η διαφορά να καλυφθεί με
γενναιότερη μείωση χρέους από τους εταίρους. Αυτό θα μπορούσαμε να το
εκμεταλλευτούμε αλλά που μυαλό για κάτι τέτοιο. Διώχνουμε τον… κακό,
τρομοκρατούμε τον κόσμο, δημιουργούμε εχθρούς για να καλύψουμε την ανικανότητά
τους.
Οι Ευρωπαίοι από την πλευρά τους, που η κυβέρνηση εναποθέτει τις ελπίδες
της τι λένε; Μιλούν για μια πιο χαλαρή αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος,
ελάφρυνση του χρέους αλλά σε βάθος χρόνου και βλέπουμε. Να περάσουν τα δύσκολα,
να αντιμετωπιστεί ένα πιθανό Brexit, να υπάρξει διευθέτηση του προσφυγικού και
μετά βλέπουμε. Δηλαδή μια από τα ίδια. Η Ελλάδα σε ομηρεία για χρόνια, η
ανίκανη Ευρώπη να μη μπορεί να πάρει αποφάσεις, το ελληνικό πολιτικό σύστημα να
κάνει ότι δουλεύει, να κάνει ότι παίρνει αποφάσεις, να κάνει ότι νοικοκυρεύει
τα οικονομικά της χώρας.
Δηλαδή το πρόβλημα να σέρνεται, τα γνωστά κορόιδα (μισθωτοί και
συνταξιούχοι, ιδιωτικός τομέας κατά βάση) να πληρώνουν, το κράτος να είναι
διαλυμένο, οι ανίκανοι Έλληνες πολιτικοί να μην αποφασίζουν να αλλάξουν τη
μοίρα της χώρας.
Και σα να μην φτάνουν όλα αυτά δημιουργούν και τον τρόμο του προσφυγικού.
Θα «φορεθεί» πολύ τις επόμενες ημέρες η «προσφυγική έκρηξη». Και η κυβέρνηση
απούσα. Αφού δημιούργησε το πρόβλημα τώρα αδυνατεί να το διαχειριστεί και θα το
«τραβήξει» όσο μπορεί.
Όσους, όμως, εχθρούς κι αν δημιουργήσεις
έρχεται η ώρα που θα πληρώσεις το τίμημα της ανικανότητάς σου. Ο ΣΥΡΙΖΑ
δημιούργησε μια τεράστια καταστροφή και θα χρειαστούν χρόνια να επουλωθούν οι
πληγές στη χώρα. Όσους εχθρούς κι αν δημιουργήσει, όσα μακιαβελικά κόλπα κι αν
χρησιμοποιήσει, όσες υποκλοπές κι αν κάνει πλησιάζει η ώρα της τιμωρίας κι από
αυτήν δεν μπορεί να ξεφύγει.
