Το θέμα δεν είναι πια ότι ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει να λέει ψέματα…
Το θέμα είναι ότι δεν έχει άλλα ψέματα να πει…
Επαναλαμβάνει αυτά που έχει ήδη ξαναπεί, δεκάδες φορές, και πια δεν πείθουν
κανένα.
Γιατί έχουν διαψευστεί από τα πράγματα, έχουν διαψευστεί από τους αριθμούς,
έχουν διαψευστεί από τις εξελίξεις, έχουν πανηγυρικά διαψευστεί από τους ίδιους
τους δανειστές.
Που δεν μπορεί να ήταν «καλοί» όταν τον «χαϊδεύαν» και τον «καλόπιαναν»,
για να υπογράψει τα πάντα, αλλά να γίνονται, ξαφνικά, «κακοί» όταν τον
διαψεύδουν κατηγορηματικά!
Τον διέψευσε και ο Ρέγκλιγκ (του ESM), τον διέψευσε και το ΔΝΤ, τον
διέψευσε και ο Ντομπρόφσκις (της Κομισιόν), τον διέψευσε και ο Ντάϊσεμπλουμ
(του Eurogroup), τον διέψευσε και ο Σόϊμπλε…
Όλοι! Και πανηγυρικά.
Το πρόβλημα του δεν είναι απλώς ότι λέει ψέματα και μάλιστα τα ίδια και τα
ίδια…
Το μείζον πρόβλημά του είναι ότι προσπαθεί να… συγκριθεί με το Σαμαρά και
τη διακυβέρνηση Σαμαρά. Τρομάρα του…
Οπότε, όσα περισσότερα λέει, πια, τόσο περισσότερο εκτίθεται ο ίδιος!
Πρώτα απ’ όλα κάτι πέρα από αριθμούς και στοιχεία:
Ρωτήστε όποιον θέλετε στο δρόμο, στη γειτονιά, στο κοινωνικό περιβάλλον
σας, κάτι απλό:
Πότε ήταν καλύτερα τα πράγματα για τον ίδιο και την οικογένειά του; Το
φθινόπωρο του 2014 ή σήμερα; Πότε ένιωθε ο ίδιος καλύτερα; Στο τέλος της
διακυβέρνησης Σαμαρά ή τώρα;
Οι απαντήσεις που θα πάρετε είναι καταλυτικές!
Κι αν μάλιστα έχετε κάνει αυτό το «πείραμα» αρκετές φορές στο παρελθόν – ας
πούμε πριν έξη μήνες, πριν τρεις μήνες και τώρα – θα δείτε ότι ο Τσίπρας δεν
αντιμετωπίζει μόνο «κοινωνική δυσφορία»…
Πριν από έξη μήνες ήταν απλώς «δυσφορία»!
Δεν αντιμετωπίζει πια μόνο λαϊκή αγανάκτηση…
Πριν από τρεις μήνες ήταν σκέτη «αγανάκτηση»!
Τώρα πια, με το που έφτασαν τα «χαρτάκια» της εφορίας και οι νέες περικοπές
μισθών και συντάξεων, και με το που σκάνε τα νέα «λουκέτα» στην αγορά, αυτό που
αντιμετωπίζει ο Τσίπρας πλέον, είναι κάτι ανάμεσα στη λαϊκή απόγνωση και την
κοινωνική κατακραυγή! Κι αυτό δεν αντιστρέφεται πια.
Αλλά ας δούμε και μερικά στοιχεία τώρα:
Προσπαθεί να κάνει σύγκριση με τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Είπε ψέματα ότι η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είχε συμφωνήσει
πλεονάσματα 6,5% ή…17%! (Πώς το ξέφυγε αυτό το τελευταίο;)
Η αλήθεια είναι ότι το πρωτογενές πλεόνασμα που είχε συμφωνηθεί με το που
έγινε το PSI (δηλαδή ΠΡΙΝ αναλάβει η κυβέρνηση Σαμαρά) για το 2016 (δηλαδή για
φέτος) ήταν 4,5%!
Ούτε 6,5% ούτε 17%!
Που πάει και τα βρίσκει αυτά τα νούμερα;
Δεν μπορεί πια ούτε ένα ψέμα της προκοπής να πει…
Από το άγχος του να βγει «καθαρός» φουσκώνει και το ψέμα που μόλις πριν
λίγο είπε…
Η αλήθεια είναι ακόμα ότι, με το που έβγαινε ο Σαμαράς από το Μνημόνιο και
συμφώνησαν οι δανειστές να δώσουν πιστοληπτική γραμμή στήριξης για να
δανείζεται η χώρα κανονικά στις αγορές, ο Σαμαράς είχε ήδη κατεβάσει το στόχο
πλεονάσματος για το 2016 στο 3,5%! Στις αρχές του 2015 το είπε και δημόσια, και
δεν το αμφισβήτησε κανείς τότε!
Ούτε 6,5% λοιπόν, ούτε 17%, ούτε καν 4,5% για τα μελλοντικά πρωτογενή
πλεονάσματα.
Στο 3,5% είχε κατέβει ο στόχος!
Ο Σαμαράς παρέλαβε το στόχο στο 4,5% (για το 2016 πάντα) και τον κατέβασε
στο 3,5%. Χωρίς επί πλέον μέτρα…
3,5% πρωτογενές πλεόνασμα υπέγραψε τελικά και ο Τσίπρας. Αλλά για το 2018…
Και στο μεταξύ υποχρεώθηκε να καταφύγει σε νέο Μνημόνιο, δηλαδή σε νέο
αναγκαστικό δανεισμό και να δεχθεί νέα μέτρα λιτότητας, για να καλύψει τη
«διαφορά».
Ο Τσίπρας κάνει πως δεν καταλαβαίνει δύο πράγματα:
Πρώτον, πως όταν μείωσε τα πλεονάσματα στην ουσία αύξησε και το δανεισμό
και το χρέος!
Δεν τα «γλίτωσε»! Του τα δάνεισαν, τον έβαλαν να υπογράψει Μνημόνιο και τον
υποχρέωσαν να αποδεχθεί πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
Είναι στο νέο Μνημόνιο που υπέγραψες, Ηλίθιε (τρόπος του λέγειν ασφαλώς, το
χρησιμοποιούμε με την… καλή έννοια).
Δεύτερον, ότι με την ανάκαμψη που είχε αρχίσει επί Σαμαρά, τα υψηλότερα
πρωτογενή πλεονάσματα ήταν εφικτά χωρίς πρόσθετα μέτρα! Όταν αυξάνεται η «πίτα»
του ΑΕΠ, με τους ίδιους φορολογικούς συντελεστές «πιάνεις» περισσότερα έσοδα.
Είναι η ανάκαμψη που φέρνει έσοδα, Ηλίθιε!( Πάντα με την… καλή έννοια).
Κι είναι η πρόσθετη λιτότητα στην οποία σε υποχρέωσαν που οδήγησε πίσω στην
ύφεση, Ηλίθιε! (με την …καλή έννοια, ασφαλώς).
Γιατί όταν μειώνεται η «πίτα» του ΑΕΠ, ακόμα και με υψηλότερους
φορολογικούς συντελεστές μπορεί να προκύψουν λιγότερα έσοδα. Άρα μεγαλύτερα
ελλείμματα.
Γι’ αυτό και ο Σαμαράς συστηματικά μείωνε φορολογικούς συντελεστές (και στο
ΦΠΑ της εστίασης, και στην εισφορά αλληλεγγύης και στο φόρο πετρελαίου, και
στις ασφαλιστικές εισφορές)…
Ενώ ήλθε ο λαίλαπα Τσίπρα και τους αύξησε όλους!
Και γι’ αυτό δεν υπάρχει «σύγκριση» μεταξύ τους.
Και κάτι ακόμα: Από την ώρα που πιάναμε το 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα,
καλύπταμε για τα επόμενα χρόνια, όχι μόνο τα τρέχοντα έξοδα του κράτους, αλλά
και την πληρωμή των τόκων!
Άρα ΔΕΝ είχαμε ανάγκη για νέο δανεισμό που αυξάνει το χρέος.
Άρα δεν θα μας «κρατούσαν στο χέρι» πια... (Και γι’ αυτό λέγεται ότι
κάποιοι «έφαγαν» το Σαμαρά, για να έλθει ο Τσίπρας και να τον «γονατίσουν»…).
Από την στιγμή που βγαίναμε από τα μνημόνια στις αρχές του 2015, επί
Σαμαρά, και δεν θα χρειαζόμασταν να δανειστούμε πρόσθετα χρήματα, ποιος θα μας
«ανάγκαζε» σε «υψηλότερο πλεόνασμα»;
Και πως θα το «επέβαλε»; Θα είχαμε πλέον «απελευθερωθεί»…
Σ αυτή την «απελευθέρωση» οδηγούσε ο Σαμαράς…
Και τη ματαίωσε ο Τσίπρας!
Διότι ήθελε, τρομάρα του, να πάει να συγκρουστεί με τους δανειστές…
Ήθελε να «δοξαστεί»!
Να τους «βαράει τα νταούλια» και να «χορεύουν»…
Πήγε και τον… τσάκισαν!
Και μαζί ξανα-υποδούλωσαν τη χώρα…
Τα υπερβολικά πλεονάσματα είχαν ξεπεραστεί ως πρόβλημα, αφού βγαίναμε από
το Μνημόνιο, Ηλίθιε! (Κι εδώ, με την καλή έννοια το «ηλίθιε»…).
Και το είχαν δεχθεί και οι δανειστές που μας έδιναν πιστοληπτική γραμμή
στήριξης μόνο «για ώρα ανάγκης».
Τι δεν καταλαβαίνεις;
Πήγες και ξανά-δημιούργησες ένα πρόβλημα που ήδη τέλειωνε!
Και το έκανες τρισχειρότερο…
Και… καμαρώνεις κι από πάνω, ότι «παραδέχονται όλοι πως το χρέος μας είναι
μη βιώσιμο» πλέον…
Δεν κατάλαβες καλά. Σου λένε: ΔΕΝ ήταν μη βιώσιμο πριν!
Επί των ημερών σου έγινε μη βιώσιμο!
Εσύ το έκανες ΜΗ βιώσιμο, Ηλίθιε (με την καλή έννοια, εννοείται).
Και τώρα καμαρώνεις κι από πάνω…
Φόρτωσες δεκάδες δισεκατομμύρια πρόσθετο δανεισμό, πρόσθετες υποχρεώσεις,
που δεν υπήρχαν πριν! Δεν υπήρχαν επί Σαμαρά.
Ούτε προβλέπονταν να προστεθούν στο χρέος, αν συνεχιζόταν η πολιτική
Σαμαρά.
Στο λέει ο Στουρνάρας: Φόρτωσες 86 δισεκατομμύρια στον Ελληνικό λαό.
Στο λέει ο Ρέγκλιγκ: Τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια κόστισε η
διαπραγμάτευση Βαρουφάκη.
Με ευθύνη Τσίπρα, προσθέτω. Γιατί εσύ τον έβαλες το Γιάνη - με ένα νι -
δεν… «είδε φως και μπήκε»!
Εγώ, λοιπόν, σου λέω ότι είναι λίγο λιγότερα αυτά που μας «φόρτωσες»: Γύρω
στα 74 δισεκατομμύρια!
Είδες τι καλός που είμαι;
Αλλά 74 δισεκατομμύρια πρόσθετο χρέος, που δεν ήταν απαραίτητο μόνο για να
το παίξεις… «υπερήφανη διαπραγμάτευση», να βαράς τα νταούλια και να… τρώμε ξύλο
όλοι μαζί -κι εσύ και εμείς - είναι πολλά!
Κι αυτά έκαναν το χρέος ΜΗ βιώσιμο.
Σου θυμίζω ότι επί Σαμαρά το χρέος μειώθηκε (κι άλλο, πέρα από το PSI) κατά
20 δισεκατομμύρια:
Το Δεκέμβριο του 2012, μόνο από την «επαναγορά»…
Με 10 δισεκατομμύρια η κυβέρνηση Σαμαρά έσβησε τότε 30 δισεκατομμύρια
παλαιού χρέους!
Τέτοιας κλίμακας επαναγορά χρέους – στην ουσία «κούρεμα» - δεν έχει
ξαναγίνει ποτέ στα παγκόσμια χρονικά!
Εσύ δεν μείωσες ούτε ένα ευρώ από το χρέος μας.
Το αύξησες κιόλας: Κατά 74 δισεκατομμύρια, μέχρι το 2018.
Και ζητάς να σου πουν και… «μπράβο»;
Τα 16 δισεκατομμύρια που ήταν η αξία του τραπεζικού χαρτοφυλακίου στα χέρια
του το κράτος και εξαερώθηκαν στο εξάμηνο του Βαρουφάκη, τα θυμάσαι;
Τα υπολογίζεις αυτά;
Τα 5 δισεκατομμύρια και πλέον που κόστισε η νέα ανακεφαλαίωση, των ΗΔΗ
πλήρως ανακεφαλαιοποιημένων τραπεζών, τα θυμάσαι; Τα υπολόγισες κι αυτά;
Την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου επί των ημερών σου, την
υπολόγισες;
Ο Σαμαράς μείωνε τις οφειλές του κράτους σε ιδιώτες επί δυόμιση χρόνια! Εσύ
επί ενάμιση χρόνο τις αυξάνεις πάλι!
Αυτά τα λογάριασες;
Τέσσερα δισεκατομμύρια πρόσθετο χρέος έβαλες μόνο για να καλύψεις τα
καινούργια «ληξιπρόθεσμα» που δημιούργησες... Αυτά τα υπολόγισες;
Και λίγα σου τα λέμε, λοιπόν...
Είναι η περίοδος Βαρουφάκη, ηλίθιε (με την καλή έννοια, βεβαίως) που έγιναν
όλα μαντάρα. Τότε κατέστη η Ελλάδα πλήρως εξαρτημένη από Μνημόνια για πολλά
χρόνια.
Ενώ μέχρι τότε κατάφερνε να βγει από τα Μνημόνια, όπως η Ιρλανδία, η
Πορτογαλία και η Κύπρος.
Είναι η περίοδος, Βαρουφάκη, ηλίθιε (με την καλή έννοια, βεβαίως - βεβαίως)
που οδήγησε σε πλήρη έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου για 100
χρόνια!
Αυτό δεν υπήρχε επί Σαμαρά.
Ούτε είχαν τολμήσει να το προτείνουν τότε.
Κι ούτε υπήρχε ανάγκη ως τότε, για τέτοια «υποθήκευση» της χώρας.
Επί των ημερών σου έγινε!
Και εξ αιτίας σου Ηλίθιε! (πάντα με την καλή έννοια…)
Ήταν οι «αυταπάτες» που είχες, που μας ρήμαξαν.
Είτε η «ρομαντική» σου διάθεση, να πας να πολεμήσεις με «ανεμόμυλους».
Τώρα τα παραδέχεσαι όλα αυτά…
Τι καταλαβαίνεις λοιπόν;
Όλες αυτές οι «αυταπάτες», όλοι αυτοί οι «χαζορομαντισμοί» δεν είχαν,
άραγε, κόστος για τη χώρα; Είχαν και τεράστιο!
Κι αντί να το αποδεχθείς και να ζητήσεις συγγνώμη, ζητάς και τα… ρέστα από πάνω.
Από ποιους ζητάς τα ρέστα;
Από αυτούς που βρήκαν το έλλειμμα 9,5% στα μέσα του 2012 και το κατέβασαν
κάτω από το 3% ως το τέλη του 2014!
Από ποιους ζητάς τα ρέστα;
Από αυτούς που βρήκαν την οικονομία σε ύφεση 7,2% στα μέσα του 2014 και την
έφεραν σε ανάκαμψη 0,7% στα τέλη του 2014!
Κι εσύ, αντί να συνεχίσεις την ανάπτυξη που σου άφησαν, ξανάφερες την
ύφεση!
Από ποιους ζητάς τα ρέστα;
Από αυτούς που έβγαζαν τη χώρα από τα Μνημόνια στα οποία εσύ την…
ξανάχωσες!
Από αυτούς που σε προειδοποίησαν για τις «ψευδαισθήσεις» σου κι εσύ τους…
ειρωνευόσουν τότε.
Κι έλεγες ότι «κινδυνολογούν» κι από πάνω.
Κι ύστερα είδες πώς και λίγα σου είπαν τότε...
Από ποιους ζητάς και τα ρέστα, Ηλίθιε;
(Εννοείται, πάντα, με την καλή έννοια…).
