Ο ανασχηματισμός - φούσκα αναμένεται. Τα
κριτήρια εξόδου και εισόδου στην κυβέρνηση καθορίστηκαν. Πουλάς κράτος;
Παίρνεις καρέκλα σε οικονομικό υπουργείο. Βάζεις τους 53 να κλαίνε για τις
ιδιωτικοποιήσεις; Βγαίνεις από την κυβέρνηση. Λες ναι σε όλα στο τρίτο
μνημόνιο; Μπαίνεις στην κυβέρνηση. Δυσκολεύεις το υπερ-Ταμείο στην
αποκρατικοποίηση; Είσαι εκτός. Το τσίρκο ανανεώνεται. Ανεβάζει νέους
ταχυδακτυλουργούς. Γέλιο ασταμάτητο.
Όλα τα άλλα ήταν οι ταχυδακτυλουργίες του
τσίρκου του Ιουλίου 2015 που είχε στήσει πρόχειρα σκηνικά. Τα νούμερα, του
δρόμου, του Ιανουαρίου 2015 είχαν αποτύχει. Κινδύνευαν να χάσουν την ευκαιρία
που τους πρόσφερε ο κοσμάκης.
Το σενάριο ξαναγράφτηκε τον Ιούλιο. Αυτή
την φορά όμως από τα χέρια των δανειστών.
Έλεγε ξεκάθαρα ότι η ελληνική κυβέρνηση
συμφωνεί να γίνουν 23 ιδιωτικοποιήσεις.
Οι 18 ήταν ΔΕΚΟ και σκόρπιες κρατικές
επιχειρήσεις. Και οι 5 ακίνητα του κράτους μαζί με υποδομές. Από αυτές οι 9
έπρεπε να γίνουν μέχρι το τέλος του 2016.
Πως όμως να κοροϊδέψεις τους ιθαγενείς
όταν πας σε νέα παράσταση, τον Σεπτέμβριο του 2015, και με νέο θίασο γιατί σου
σκόρπισε ο μισός που είχες τον Ιανουάριο;
Επιστρατεύεις ταχυδακτυλουργούς. Αυτή την
φορά όμως με νέα κόλπα. Έτσι κάνεις τις 23 ιδιωτικοποιήσεις 19 και μπερδεύεις
το κοινό σου που τους θεωρείς χαχόλους...
Πως το καταφέρνεις; Με το κόλπο των
ακινήτων. Συγχωνεύεις 5 ιδιωτικοποιήσεις κρατικών ακινήτων σε μία.
Ξαναφτιάχνεις τη λίστα του ΤΑΙΠΕΔ με 18 ΔΕΚΟ. Προσθέτεις μόνο μια ενότητα
που γράφει "ακίνητα”. Και έτσι μειώνεις τις 23 ιδιωτικοποιήσεις σε 19...
Στη συνέχεια βάζεις τους
"κομπάρσους” να μιλάνε μόνο για τις 9 (που έχεις ως προαπαιτούμενα για το
2016).
Με τον τρόπο αυτό παγώνεις κάθε κουβέντα
για τις άλλες 10 που είναι όλες ΔΕΚΟ. Κερδίζεις, έτσι, χρόνο μέχρι το 2017.
Μετά βλέπουμε...
Πως αλλιώς θα εξασφάλιζαν παράταση στην
εξουσία μετά την πανωλεθρία Βαρουφάκη, τα καραγκιοζιλίκια των go back κυρία
Μερκελ... Και τις αριστερές καρπαζιές που φάγαμε από τον Σόιμπλε.
Το ότι συμφώνησε η πλειοψηφία της
αντιπολίτευσης να πουληθεί το κράτος ως προαπαιτούμενα του τρίτου μνημονίου
(ψηφίζοντας το συγκεκριμένο σκέλος της δανειακής συμφωνίας) δεν σημαίνει
απολύτως τίποτε.
Η αποκρατικοποίηση είναι μονόδρομος.
Είναι, έτσι και αλλιώς, σημαντικότατος δρόμος για έξοδο από την κρίση. Μπορεί
να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία και ως κατώφλι για την ανάπτυξη με την προσέλκυση
ιδιωτικών επενδύσεων. Αρκεί να την αναλάβει μια σοβαρή κυβέρνηση.
Συνεπώς η συναίνεση της αντιπολίτευσης
στην αποκρατικοποίηση δεν διαφοροποιεί σε τίποτε την αμετακίνητη από το 2015
εντολή των δανειστών στην κομμουνιστική μας κυβέρνηση για μεγάλη στροφή
προς την Θατσερική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.
Το ξέρουν οι "κομπάρσοι” του θιάσου
και αυτός είναι ο λόγος που ωρύονται ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι στο
πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ προετοιμάζοντας "ηρωικά” την έξοδό τους από την
κυβέρνηση και την επιστροφή τους στα κομμουνιστικά θρανία.
Το ξέρουν γιατί γνωρίζουν πως μόνο πρώην
κομμουνιστές έχουν το "ταλέντο” να πουλάνε το κράτος σε μια νύχτα.
Παράδειγμα οι πρώην κομμουνιστές της
Ουγγαρίας, Πολωνίας, Ρουμανίας, Τσεχίας, Σλοβακίας και Βουλγαρίας που πούλησαν
αστραπιαία σχεδόν κρατικές επιχειρήσεις του πρώην σοβιετ... Και μάλιστα
όσο-όσο σε πολλές περιπτώσεις.
Η στήλη έχει σημειώσει και άλλη φορά την
περίπτωση γνωστού 'Ελληνα επιχειρηματία, του ευρύτερου τομέα χάρτου και ξύλου,
που πήγε στην Ουγγαρία να αγοράσει μηχανήματα από πρώην κρατικά εργοστάσια και
έφυγε με δύο μεγάλα εργοστάσια σχεδόν δώρο!! Τα δούλεψε στην Ουγγαρία και όλα
πήγαν μια χαρά.
Οπότε τα ψευτοκλαψουρίσματα... εμείς
δεν θα πουλάγαμε αλλά μας υποχρέωσαν όπως και η μπαρουφολογία δεν
ιδιωτικοποιούμε αλλά αξιοποιούμε... είναι παρηγοριά στους λιγοστούς (πλέον
) οπαδούς μέχρι να βγει η αριστερή ψυχή τους... Οι υποψήφιοι του
ανασχηματισμού θα προσκυνούν και θα υπόσχονται ναι σε όλα και άμεση πώληση των
ΔΕΚΟ του υπουργείου τους. Αλλιώς δεν έχει υπουργική καρέκλα...
Γιώργος Κράλογλου
