Η αξιολόγηση θα κλείσει κοντά στην ώρα της. Τα εργασιακά
(απολύσεις, συνδικαλιστικό, αφορολόγητο) θα πάνε όπου θέλει η Τρόικα. Η
κινητικότητα στο κράτος μπαίνει γερά στο αυλάκι. Και ας λένε στην κυβέρνηση. Οι
δανειστές δεν κατεβαίνουν σε εκλογές χωρίς να στριμώξουν αισθητά την Ελλάδα.
Οπότε πρόβλημα (μετά το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου) θα έχει μόνο ο
ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά που θα δώσει και εκείνα που θα πάρουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ από το
Eurogroup θα μοιάζουν σαν την παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή
του...
Γιατί οι Ευρωπαίοι δανειστές δεν θα χαλάσουν τη ζαχαρένια
τους... να κάνουν βιώσιμο το χρέος...
Θα βάλουν με κάθε τρόπο και το ΔΝΤ στην ελληνική υπόθεση. Με ό,τι
σημαίνει αυτό για τον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά για τον Αλέξη Τσίπρα.
Το τρίτο μνημόνιο θα κλείσει με τους δανειστές να βάζουν τα δυο
πόδια σε ένα παπούτσι... στην Ελλάδα. Και με απλές ευχές για το χρέος (μετά το
2018) θα πάρουν πίσω ό,τι έχασαν στα δύο προηγούμενα μνημόνια.
Θα πάρουν πίσω ακόμη και τον χρόνο που έχασαν με τον Βαρουφάκη
με το δημοψήφισμα - παρωδία του Τσίπρα και τις εκλογές του
Σεπτεμβρίου.
Και ας βολεύτηκαν, όλοι τους, με τον Τσίπρα (μετά τη διάσπαση
του ΣΥΡΙΖΑ) πολύ περισσότερο από ό,τι ο Τσίπρας προσωπικά.
Όσο ο Σόιμπλε παρατηρεί πως στην Ελλάδα ο λαός δεν ξεχνά τι
σημαίνει αριστερά... δεν θα κάτσει να ακούει τον Ομπάμα και όποιον άλλο
χαϊδεύει (για δικούς του λόγους) τα αυτιά του Τσίπρα...
Γι΄ αυτό δεν θα στολίσει τον ΣΥΡΙΖΑ με λάβαρα... επιτυχίας
του τρίτου μνημονίου και ρύθμισης του χρέους ώστε να διευκολύνει την
κυβέρνηση στο ενδεχόμενο προώρων εκλογών μέσα στο 2017.
Ο χορός και τα νταούλια από Ευρώπη και ΔΝΤ θα παιχτούν μέχρι το
τέλος. Μέχρι και το 2018. Υποχρεώνοντας και τον ίδιο τον Τσίπρα να μην ξεχνά τι
σημαίνει αριστερά...
Όλα αυτά βάζοντάς τα στη σειρά, το ένα μετά το άλλο, οδηγούν
με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου θα αποτελέσει
και ορόσημο για το οριστικό τέλος της αριστεράς "τύπου ΣΥΡΙΖΑ" στην
Ελλάδα.
Εάν δεν το βάλει στα πόδια ο ΣΥΡΙΖΑ, με πρόωρες εκλογές μέχρι το
καλοκαίρι του 2017, (πράγμα που τώρα δεν φαίνεται) θα αποβάλλει, εκ των
πραγμάτων, το αριστερό αρκουδοτόμαρο... που σκεπάζει την πραγματικότητα
του.
Αλλά με τους δανειστές να εφαρμόζουν (στις δόσεις των δανεικών) το
μαρτύριο της σταγόνας. Και το ΔΝΤ να έχει στην τσέπη το τέταρτο μνημόνιο
αφαιρείται από τον ΣΥΡΙΖΑ και το δικό του "γήπεδο".
Και εφόσον ο Αλέξης Τσίπρας δεν βγει από το "παιχνίδι"
(με εκλογές) αλλά επιλέξει να φθάσει μέχρι τέλους θα υποχρεωθεί να παίζει στα
εξής τρία γήπεδα μέχρι να λήξει το "άθλημα" τον Οκτώβριο του
2018.
Το ένα γήπεδο είναι του ΔΝΤ που ναι μεν θα συνεχίσει να εισηγείται
ρύθμιση του χρέους αλλά με μέτρα. Και τα μέτρα αυτά θα είναι κάτι παραπάνω αλλά
όχι λιγότερα από 3 δισ. ευρώ.
Το δεύτερο γήπεδο είναι των ενδιαφερομένων επενδυτών για τις 23
ιδιωτικοποιήσεις που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οφείλει να ολοκληρώσει το αργότερο
σε 16 μήνες. Διαφορετικά θα στερέψουν τα δανεικά. Και ο Ντράγκι θα χαμογελάει
όταν του μιλάμε για ποσοτική χαλάρωση.
Το τρίτο γήπεδο είναι των ιδιωτών επενδυτών (Ελλήνων και ξένων)
που θα κάθονται στις "εξέδρες" και θα περιμένουν τον Τσίπρα να βάλει
"γκολ" με διάλυση του κράτους "επιχειρηματία" και ανάθεση
συγκεκριμένων έργων που σήμερα κάνουν μόνες τους οι ΔΕΚΟ. Θα περιμένουν
επίσης αισθητές μειώσεις στο κόστος παραγωγής που σημαίνει αλλαγή στην
φορολογική πολιτική και ανατροπή των σημερινών τιμολογήσεων στην
ενέργεια.
Στα "γήπεδα" ΔΝΤ και επενδυτών, όμως, δεν κατεβαίνεις με
"αριστερές εμφανίσεις". Αυτές που φοράς στο δικό σου
"γήπεδο". Πρέπει να αλλάξεις. Αλλά για να διαλέξει "χρώμα"
ο Τσίπρας έχει μόνο δύο εβδομάδες. Μέχρι το Eurogroup. Και δεν φτάνει μόνο
αυτό. Επειδή τα αριστεριλίκια τον δυσκόλεψαν και στον ανασχηματισμό πρέπει να
κοιτάξει ξανά και την ομάδα... Αυτή που έφτιαξε δεν εγγυάται τίποτε. Με
ένα-δυο "καταφερτζήδες" δεν "παίζεις" σε τέτοια
γήπεδα... Θα το δείτε...
Γιώργος Κράλογλου
