Ο Νίκος Φίλης, βγήκε δεύτερος σε σταυρούς στην κεντρική επιτροπή
του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τον ψήφισαν τόσοι πολλοί επειδή εντυπωσιάστηκαν από το έργο του
στο υπουργείο Παιδείας. Αλλά γιατί ένιωσαν πως αυτό το λίγο που έκανε (να
επιμένει πως για το μάθημα των θρησκευτικών θα αποφασίζει το Ινστιτούτο
εκπαιδευτικής πολιτικής και όχι οι παπάδες), ήταν ένα μικρό κομμάτι της χαμένης
τους συνείδησης.
Είδαν μνημόνια, είδαν συνεργασία με ακροδεξιούς, είδαν να κόβουν
συντάξεις, είδαν το κόμμα στο οποίο είχαν επενδύσει πολιτικά να ακυρώνει όλες
τις προγραμματικές του θέσεις. Όσο ανισοβαρές αν είναι, η κίνηση του
Φίλη, τους έδινε ένα μικρό άλλοθι. Το τελευταίο τους άλλοθι. Για τον ίδιο τους
τον εαυτό έστω…
Με την απομάκρυνση του Φίλη-κατ απαίτηση των ιεραρχών-ο Τσίπρας
τους ακύρωσε και αυτό το λίγο. Και γι αυτό ίσως η απομάκρυνση του από το
υπουργείο, ενδεχομένως ν αποτελέσει την σταγόνα που θα γεμίσει το ποτήρι της
οργής, τουλάχιστον για εκείνα τα στελέχη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν προσδοκούν
οφέλη από την εξουσία και έως τώρα υπέμεναν καρτερικά όσα έβλεπαν.
Σημειολογικά, η απομάκρυνση Φίλη, αποτελεί το πιο εντυπωσιακό
στοιχείο του ανασχηματισμού. Τα υπόλοιπα, κινούνται στην λογική που
ακολουθείται ως τώρα. Υλοποίηση του μνημονίου με δήθεν αριστερές κορώνες με τις
οποίες θα προσπαθούν να συγκρατούν όσους έχουν απομείνει στην εκλογική
δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ. Το παράδειγμα Σκουρλέτη, είναι
το πιο ενδεικτικό και τα περιγράφει όλα. Και έχει δυο πτυχές:
α) Διαφωνούσε υποτίθεται με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, αλλά δεν
διαφώνησε με την εκ νέου υπουργοποίησή του από άλλο πόστο. Έτσι, στα υπουργικά
συμβούλια, θα κάθεται πλάι στον νέο υπουργό ενέργειας ο οποίος θα υλοποιεί την
ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ
β) Ο Σκουρλέτης, έκανε σκληρή κριτική στον έως τώρα πρόεδρο του
ΤΑΙΠΕ Πιτσιόρλα από δήθεν αριστερή οπτική. Τώρα θα μετέχει στο ίδιο υπουργικό
συμβούλιο με τον Πιτσιόρλα…
Γιάννης Παντελάκης
