.Ανοηταίνουσα κακότητα

Ο κ. Θάνος Τζήμερος. Ενας επιπλέον ιδιοκτήτης μικροκόμματος, πρόθυμος να σώσει μια χώρα τούς κατοίκους της οποίας βδελύσσεται. Ενας επιπλέον σοφός τού τουίτερ, που αποδεικνύει ότι το λακωνίζειν δεν είναι οπωσδήποτε φιλοσοφείν, ότι δεν αρκεί η φόρμα για να σου δώσει πνεύμα, εάν το έρμο το πνεύμα απουσιάζει. 

Τιτίβισε λοιπόν και το εξής, αν βέβαια κάνουμε την παραδοχή ότι και ο κρωγμός είναι τιτίβισμα: «Βλέποντας τη μάνα του Φύσσα καταλαβαίνεις πως έγινε έτσι ο φασισταράς, που επειδή τον μαχαίρωσε ένας άλλος φασισταράς πάνε να τον μεταμορφώσουν σε περιστέρι της ειρήνης». Προσβολή μνήμης τεθνεώτος, και μάλιστα δολοφονημένου; Και εξύβριση ζώντων και νεκρών; Προς Θεού. Για τον κ. Τζήμερο πρόκειται. Αυτό μπορεί. Τόσος είναι. Και τέτοιo το βάθος της σκέψης του.

Πάλι καλά που παραδέχεται πως ο Ρουπακιάς είναι φασίστας. Τα λεγόμενά του για τον Παύλο Φύσσα τα βαραίνει τέτοια ολοφάνερη εχθρότητα, για τη φυσική αλλά και για την ιδεολογική του οικογένεια, που οι πιστοί ακόλουθοί του, όσοι του απόμειναν, πιθανόν δεν θα παραξενεύονταν ιδιαίτερα αν τον έβλεπαν να κηρύσσει αθώο του αίματος τον καθ’ ομολογίαν μαχαιροβγάλτη και φονιά, ή τέλος πάντων να σχετικοποιεί το έγκλημά του. 

Αφού στο μυαλό και στα «τιτιβίσματά» του ο Φύσσας «είναι φασισταράς» λόγω των τραγουδιών του αλλά και της οικογενειακής του ανατροφής, και επιπλέον, σύμφωνα με τον φάκελο που τηρεί ο κ. Τζήμερος, ήταν και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συνάγεται ότι... Αλλά δεν θα προχωρήσω βαθύτερα στο μυαλό του κ. Τζήμερου. Είναι πολύ σκοτάδι εκεί μέσα. Και πολλή ερημιά. Ενας κρανίου τόπος εκ των ένδον. Συμβαίνει κάποτε κι αυτό.

Στον εσκεμμένα βαλτωμένο χρόνο της δίκης της Χρυσής Αυγής, των «πνευματικών» της οδηγών και των «πρακτικών» μπιστικών τους είναι αλλεπάλληλες και βαρύτατες οι προσβολές που έχουν υποστεί η μητέρα και ο πατέρας του Φύσσα.

 Οι κατηγορούμενοι και οι οπαδοί τους, μαζί και όσοι εκ των συνηγόρων τους έδειξαν ευθύς εξαρχής και παντοιοτρόπως ότι διεκπεραιώνουν κάτι παραπάνω, κάτι ουσιωδώς διαφορετικό από «το καθήκον τους» ή «μια δουλειά όπως όλες», έχουν αναγάγει σε σαδιστική τέχνη τη βαριά ψυχική παρενόχληση εις βάρος των γονιών του Παύλου Φύσσα. 

Γενικότερα, το υπερασπιστικό σύστημα στο οποίο καταστάλαξαν κυνικά είναι το μπούλινγκ εις βάρος των μαρτύρων κατηγορίας. Κατειρωνευόμενοι τους παράγοντες της δίκης ή απειλώντας τους ευθέως, εκμεταλλευόμενοι κάθε είδους προφάσεις εν αμαρτίαις, διασκεδάζοντας ωμά με τον πόνο που προκαλεί ένας φόνος, κωλυσιεργούν, φθείρουν, εξυβρίζουν σκαιά, συκοφαντούν, επιχειρούν να τρομοκρατήσουν.

Και νά που βρίσκουν κατανόηση και συμπαράσταση από τους Τζήμερους αυτού του κόσμου. Οι οποίοι, παίζοντας στο τουίτερ εν ου παικτοίς, εξισώνουν αναιδώς το θύμα με τον θύτη. Στην πραγματικότητα δηλαδή δίνουν άλλοθι στον δολοφόνο. Δεν το συνειδητοποιούν; Ε, τέτοια η συνείδησή τους.

  ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ