Το πελατειακό κράτος...

Οταν το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε στη Σύνοδο Πρυτάνεων ότι πρέπει να υποδειχθούν 1.400 διοικητικοί υπάλληλοι των ιδρυμάτων για να τεθούν σε κινητικότητα, η Σύνοδος απέρριψε την απόφαση και διεμήνυσε ότι χρειάζονται επιπλέον 1.400-2.000 για να λειτουργήσουν τα ιδρύματα.

Φυσικά για να υποδείξει ποιοι θα έπρεπε ούτε λόγος. Γιατί να το κάνει, άλλωστε; Αφού οι υπάλληλοι βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό! Αλλος τους πληρώνει, άλλος να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. 

Ο νόμος που ψηφίστηκε πριν από 2 χρόνια με μεγάλη πλειοψηφία προέβλεπε ότι τα ιδρύματα θα ετοίμαζαν οργανογράμματα, θα απλοποιούσαν τη δομή τους, θα αναλάμβαναν σιγά σιγά τα του οίκου τους. 

Δεν έγινε, φυσικά, τίποτα. Τα ιδρύματα απαιτούσαν περισσότερα λεφτά και περισσότερους υπαλλήλους. Κοινοτοπίες του τύπου "η επένδυση στη γνώση" κυριαρχούσαν σε μια Τριτοβάθμια Εκπαίδευση που έχει 82.000 θέσεις για 65.000 αποφοίτους λυκείων.

Επένδυση, ναι. Υψηλού ρίσκου με τα μισά λεφτά χαμένα. Πολύ φυσιολογικά κάθε ίδρυμα αρνήθηκε να πει ποιους το ίδιο αξιολογικά θα έθετε σε κινητικότητα. Αυτό θα γινόταν μόνο αν το ίδρυμα είχε την ευθύνη μισθοδοσίας. Αναγκαστικά αποφάσισε το υπουργείο με κριτήρια που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης μεν, ακατάλληλα δε για την αξιολόγηση των υπαλλήλων.

Στον διάλογο κουφών που συνεχίστηκε, τα ιδρύματα καταγγέλλουν και απαιτούν να μην εφαρμοστεί η απόφαση. Προφανώς δεν απαντούν στο ερώτημα "ποιοι 1.400", αλλά σε ένα δικό τους: "πόσους περισσότερους χρειαζόμαστε". 

Το υπουργείο μάλλον θα ξανασκέφτεται τις αλλαγές που έκανε στον νόμο. Ισως επίσης καταλαβαίνει ότι τα κριτήρια που όρισε δεν είναι κατάλληλα, ίσως υποκύπτει σε πιέσεις όπου το κρέας βαφτίζεται ψάρι: όπως με την εξαίρεση των μηχανικών, των περιβαλλοντολόγων και των κατόχων διδακτορικού!

Είναι πράγματι πολύ αργά για δάκρυα. Αντί να μειωθεί στο μισό ο αριθμός εισακτέων ή να υπάρξει εξωτερική χρηματοδότηση στα προγράμματα που μπορούν να απορροφήσουν περισσότερους, μια στρεβλή εφαρμογή των νόμων αποψιλώνει τα ιδρύματα από το χρήσιμο προσωπικό και κρατά σε αυτά άχρηστο. Πώς, άλλωστε, να καταλάβει η task force το ελληνικό πελατειακό κράτος...

 ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ > ΕΠΩΝΥΜΩΣ