Ένα ερώτημα πλανάται πάνω από την
Ελλάδα, με όσα γίνονται τον τελευταίο καιρό. Μήπως πρέπει να ετοιμάζουμε τα
διαβατήριά μας και τις βίζες για να φύγουμε για άλλες πολιτείες;
Η χώρα αυτή δε σώζεται με τίποτε γιατί
δεν θέλει να σωθεί. Μοιάζει με «καμένη γη» που δεν φυτρώνει τίποτε παρά μόνο ο
σπόρος του λαϊκισμού, του ωχαδερφισμού, της καφρίλας και της μπαρούφας. Είμαστε
έθνος – μπαρούφα και δυστυχώς όλοι μαζί βάζουμε από ένα λιθαράκι για να
κτίσουμε το ερείπιο που λέγεται Ελλάδα και που πατάει πάνω σε σαθρές βάσεις.
Δεν έχει να κάνει με αστείους τύπους
σαν τον Σώρρα, που τώρα κατάλαβε η Δικαιοσύνη και τα κόμματα ότι είναι
επικίνδυνος. Ο Άδωνις από το 2012 τους τα έλεγε αλλά αυτός… είναι ακραίος. Δεν
έχει να κάνει με την υποβάθμιση του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Έχουμε
πολλές φορές πει «τέτοια η στάση, τέτοιο γάλα βγάζει». Έχει να κάνει με το
γεγονός ότι ο ελληνικός λαός στο σύνολό του δείχνει να μην έχει σχέδιο για τη
χώρα. Κυριαρχεί η ατομική επιτυχία, το κυνήγι του χρήματος, ακόμη και επί
πτωμάτων. Κυριαρχεί η φωτιά στο σπίτι του γείτονα και η κατσίκα του που πρέπει
να ψοφήσει.
Είναι μια χώρα που τρώει τις σάρκες της
και που βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα σε βούρκο. Η παρούσα κυβέρνηση έχει
μείζονα ρόλο γι’ αυτήν την υποβαθμισμένη εικόνα που παρουσιάζει η χώρα μας.
Σαφέστατες ευθύνες έχουν και οι
προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και οι δανειστές που επιβάλλουν σκληρές και
αδιέξοδες πολιτικές λιτότητας και πολλές φορές προσβάλλουν την υπερηφάνεια του
ελληνικού λαού που θέλει να παλέψει αλλά δεν έχει στηρίγματα. Φταίχτες υπάρχουν
πολλοί, όμως, δεν είναι καιρός, ούτε καν το βασικό διακύβευμα για το σύνολο του
ελληνικού λαού να αποδοθούν ευθύνες. Καλό είναι αυτά να τα αφήνουμε στην ιστορία
και να κοιτάμε μπροστά.
Αυτό το μπροστά φαντάζει πολύ θολό. Η
χώρα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην έξοδο από την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Δεν μπορεί άλλωστε να σταθεί στα πόδια της, πόσο μάλλον να αποτελεί μέλος κι
αυτού του κλάμπ του ευρώ. Κι αφού γίνεται η κατάλληλη προετοιμασία για να
αποδεχθεί ο κόσμος αυτή την πορεία εξόδου από την ευρωζώνη θα έρθει η μαύρη
εκείνη ημέρα της εθνικής καταστροφής κι εμείς θα ασχολούμαστε με τον Σώρρα ή
τον… Σόρος που επιβουλεύεται την Ελλάδα.
Βρισκόμαστε ενώπιοι ενός δραματικού
αδιεξόδου που δύσκολα μπορεί να αποφευχθεί, παρά μόνο με μεγάλη θέληση και με
το σκεπτικό ότι θα είναι κόλαση η επιστροφή στη δραχμή. Οι επιπτώσεις θα είναι
τόσο τραγικές που θα έχουμε απλά μια εθνική τραγωδία την οποία δεν θα μπορούμε
να διαχειριστούμε.
Ίσως ήρθε η ώρα των σοβαρών πολιτικών,
κι όχι μόνο, δυνάμεων, να βγουν μπροστά και να αποσοβήσουν την επερχόμενη
τραγωδία. Ίσως κάποιοι να πιστεύουν ότι δραματοποιούμε εσκεμμένα τα γεγονότα κι
έχουμε άλλα στο μυαλό μας. Δεν είναι έτσι, όποιος έχει λίγο μυαλό καταλαβαίνει
ότι η χώρα μοιάζει με καζάνι έτοιμο να εκραγεί και να παρασύρει τα πάντα το
ωστικό κύμα.
Κάποιοι λένε
ότι η Ελλάδα και οι Έλληνες για να ξυπνήσουν χρειάζονται ένα ισχυρό σοκ, μια
τραγωδία δηλαδή που θα τους ταρακουνήσει και θα τους βγάλει από τη βόλεψή τους.
Εμείς πάλι λέμε ότι δεν πρέπει πρώτα να συμβεί η εθνική τραγωδία για να
αντιληφθούμε τον κίνδυνο και να αλλάξουμε ρότα. Να μην είναι πολύ αργά δηλαδή.
Οι καιροί δεν μπορούν να περιμένουν. Είναι η ώρα της εθνικής ανάτασης προτού να
είναι αργά
