.Ορθόδοξος... κομμουνισμός!

H κυβέρνηση χθες υπέστη οδυνηρή ήττα από την… Δεξιά του Κυρίου. Λίγο φώναξε ο αρχιεπίσκοπος και οι ιεράρχες που ζήτησαν εμμέσως μέχρι και δημοψήφισμα και ο Τσίπρας μόνο που δεν έτρεξε να κρυφτεί από το φόβο του.

Έβαλε μπροστά τον Ελληναρά και πολύ χριστιανό Καμμένο, μάζεψε και τον αμάζευτο Νίκο Φίλη, πήγαν όλοι μαζί στο Μαξίμου και σήκωσαν τα χέρια ψηλά.

 Από εκεί που έλεγαν ότι τα προγράμματα του υπουργείου για τα Θρησκευτικά θα εφαρμοστούν ο κόσμος να χαλάσει, αποφάσισαν τελικά να εφαρμοστούν αλλά με… τα παλιά βιβλία. Όπερ σημαίνει ότι φίλησαν το χέρι του Ιερώνυμου, είπαν και καμιά δεκαριά «Πιστεύω» για τιμωρία και η ζωή συνεχίζεται. Άλλωστε και οι δύο πλευρές για τον… σταυρό πολεμάνε. Ο Ιερώνυμος για τον Σταυρό της Ορθοδοξίας, ο δε Τσίπρας για τον σταυρό της κάλπης. Γιατί που να τολμήσει να πάει σε εκλογές με όλη την Εκκλησία εναντίον του. Ούτε τη δική του ψήφο δεν θα έβρισκε…

 Ωστόσο, πέρα από την ακόμη μία ήττα της κυβέρνησης πρέπει να ειπωθούν ορισμένες αλήθειες που κάποιους θα τους πονέσουν. Να ξεκαθαρίσουμε ότι πιστεύουμε ακράδαντα στην Ορθοδοξία και στο γεγονός ότι δεν μπορεί κανένας Φίλης και κανένας Τσίπρας να προσβάλλουν τον ελληνικό λαό που είναι Χριστιανοί. Ούτε να προβαίνουν σε αλλαγές στα Θρησκευτικά χωρίς να έχουν τη στοιχειώδη ευγένεια να κάνουν διάλογο με την επίσημη Εκκλησία.

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1.Το κράτος, ανεξαρτήτως αν είναι η αριστερά στην κυβέρνηση ή η δεξιά, είναι αυτό που καθορίζει τα σχετιζόμενα με την εκπαίδευση των παιδιών. Το σχολείο δεν είναι άμβωνας. Είναι σχολείο που οφείλει να κάνει τους ανθρώπους καλούς, μορφωμένους, άξιους. Χριστιανούς; Ναι Χριστιανούς κι αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Όμως η Εκκλησία δεν έχει δουλειά να εμπλέκεται στα της πολιτείας, παρά μόνο να εκφράζει την άποψή της.

2.Το μάθημα των Θρησκευτικών χρήζει αλλαγών. Όχι βεβαίως τις ανοησίες του Φίλη να τραγουδάνε τα παιδάκια τον Μπαγάσα του Άσιμου ή τραγούδια της Ριάνα και να μαθαίνουν τα 100 ονόματα του Γεχβά. Αλλά να υπάρχουν και αναφορές σε άλλες θρησκείες χωρίς αυτό να γίνεται σε βάρος της ορθόδοξης θρησκείας η οποία ομολογείται από το 98% του ελληνικού λαού.

3.Αν ήθελε η κυβέρνηση να κάνει ριζικές τομές ας τολμούσε να πάει σε δημοψήφισμα. Αυτή δεν ήταν που μιλούσε για συμμετοχική δημοκρατία; Δεν τολμά να το κάνει διότι θα φάει τέτοια ξεγυριστή φάπα που δεν θα καταλάβει τι της ήρθε.

4.Αν από την αρχή ο Φίλης πήγαινε σε διάλογο με την Εκκλησία δε θα συνέβαιναν όλα αυτά. Όμως, ο υπουργός μπορεί να μην είναι άθεος και να είναι χριστιανός, αλλά ταυτόχρονα είναι κι ένας αριστερός ιδεοληπτικός που νομίζει ότι κάνει προοδευτική, αριστερή πολιτική. Η τύφλωση που έχει τον έκανε να μιλήσει άσχημα για το προσωπικό της Εκκλησίας. Ναι υπήρχαν χουντικοί ιερείς. Ναι κάποιοι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς. Δεν έχει όμως κανείς το δικαίωμα να προσβάλει το σύνολο των παπάδων. 

Ο Φίλης ήξερε ότι θα προκαλέσει, όμως, το έκανε γιατί μάλλον ήθελε να κερδίσει λίγα λεπτά… αριστερής δημοσιότητας και να κάνει ηρωϊκή έξοδο στον επικείμενο ανασχηματισμό.

5.Ο Ιερώνυμος έχει κάνει ένα μεγάλο καλό κι ένα μεγάλο λάθος. Το καλό είναι ότι ήταν και είναι ένα πράος παπάς που έχει κάνει μεγάλο φιλανθρωπικό έργο χωρίς να το διαφημίζει. Το κακό είναι ότι πιστεύει πως αν κάνει παρεμβάσεις θα χαρακτηριστεί… Χριστόδουλος. Όμως, ο καλός ποιμενάρχης οφείλει να παρεμβαίνει όταν όλα δεν πάνε καλά. 

Όταν προσβάλλεται το χριστεπώνυμο πλήθος από κάτι απίθανους ιδεοληπτικούς τύπους. Έπρεπε λοιπόν να έχει μιλήσει νωρίτερα. Εντάξει, καλό το «τα του καίσαρος τω καίσαρι…» αλλά κάποια στιγμή πρέπει να υπάρχουν όρια στην ξεφτίλα ορισμένων πολιτικών.

6.Επίσης, η πολιτεία πρέπει να είναι πολύ προσεκτική στις σχέσεις της με την Εκκλησία. Δεν έγινε απολύτως τίποτε και δεν πειράχτηκε κανείς ούτε με τον πολιτικό γάμο, ούτε με την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. 

Ήταν αποφάσεις που αφορούσαν το κράτος και καλώς τις πήρε. Όμως, υπάρχουν και όρια. Τη μια η σφαγή της Σμύρνης είναι συνωστισμός, την άλλη αφαιρείς από το βιβλίο της Ιστορίας τον Μέγα Αλέξανδρο ή υπάρχουν βιβλία που προσβάλλουν την ιστορική μνήμη και παράδοση. Και από την άλλη το μόνο που ενδιαφέρει τον Φίλη είναι να ξαναγραφτεί η ιστορία του Εμφυλίου. 

Λέμε λοιπόν ότι ας κάνει τη δουλειά του καλά το κράτος αλλά οφείλει να προσέχει τους εθνομηδενιστές, τους άθεους και τους ευρωλιγούρηδες, ψευτοκουλτουριάρηδες που θέλουν να εκθεμελιώσουν τα πάντα.

Ηθικόν δίδαγμα. Κανείς δεν τα έβαλε με την Εκκλησία και κέρδισε. Αλλά και πρέπει και οι δύο πλευρές να είναι προσεκτικές για να συνυπάρξουν χωρίς εντάσεις. Ελλάδα και Ορθοδοξία είναι αλληλένδετα πράγματα και αυτό κανείς δεν πρέπει να το ξεχνά. Ειδικά τώρα που έχει γεμίσει η χώρα αλλόθρησκους.