Τα πράγματα σοβαρεύουν και γίνονται
εξαιρετικά επικίνδυνα. Δεν είναι απλά ότι ο Ερντογάν αμφισβητεί τα ελληνικά
σύνορα ή ότι οι Τσάμηδες θέλουν τη μισή δυτική Ελλάδα. Πλέον οι εχθροί εξ
ανατολών αποφάσισαν να δράσουν κι όλας.
Δεν έφταναν οι συνεχείς παραβιάσεις του
εθνικού εναέριου χώρου και οι αναχαιτίσεις που θέτουν σε κίνδυνο τους Έλληνες
πιλότους, τώρα έχουμε και… υποβρύχιες παραβιάσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το ΓΕΕΘΑ που
επικαλείται η Καθημερινή καθ’ όλη τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου, τρία υποβρύχια
του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού (μεταξύ των οποίων το Dolunay) είχαν δεσμεύσει
και κινήθηκαν σε εκτεταμένες περιοχές σχεδόν στο σύνολο του Αιγαίου. Πιο
συγκεκριμένα δεσμεύθηκαν περιοχές γύρω από τη Σαμοθράκη, τη Λήμνο, τη Χίο, τη
Μυτιλήνη, τη Ρόδο, την Κάρπαθο, το Καστελόριζο και τα βόρεια της Κρήτης. Οι
τουρκικές SubNotam’s (όπως ονομάζονται οι οδηγίες προς ναυτιλλομένους για τη
δράση υποβρυχίων), άφησαν εκτός του σχεδιασμού τους, μόνο ένα πολύ μικρό
κομμάτι του ανατολικού Αιγαίου.
Κατά τον Σεπτέμβριο, έξι ελληνικά
υποβρύχια κινούνταν με όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, για να επισημάνουν την
ελληνική κυριαρχία στον χώρο. Η ελληνική αντίδραση μπορεί να κρίνεται από
κάποιους υπερβάλλουσα, καθώς οι εναέριες παραβιάσεις είναι πιο συχνές. Πηγές
υπογραμμίζουν πως αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πως η κίνηση
τουρκικών υποβρυχίων έχει ως στόχο την αμφισβήτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας
και φυσικά της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Γι’ αυτό και η άμεση
κινητοποίηση από το Πολεμικό Ναυτικό (Π.Ν.) θεωρήθηκε απαραίτητη.
Κάτω από το νερό δεν μπορεί να υπάρξει
αναχαίτιση, όπως συμβαίνει στον αέρα, οπότε η αποχώρηση των τουρκικών
υποβρυχίων από τα ελληνικά χωρικά ύδατα ήταν μόνο προσωρινή.
Στο υπόμνημα του ΓΕΕΘΑ αλλά και του
υπουργείου Εξωτερικών υπογραμμίζεται η δραστηριότητα των τουρκικών υποβρυχίων,
ενώ σημειώνονται και οι πρόσφατες δηλώσεις περί αμφισβήτησης της Συνθήκης της
Λωζάννης. Παράλληλα, τονίστηκε πως οι συμπεριφορές αυτές είναι αντίθετες με το
Διεθνές Δίκαιο και δεν αρμόζουν στις αντιλήψεις του σύγχρονου δυτικού κόσμου.
Με απλά λόγια, η απόφαση του Ερντογάν
να θέσει ξαφνικά θέμα Λωζάννης δεν ήταν καθόλου τυχαία. Πρόκειται για μια
γενικότερη στρατηγική αμφισβήτησης των ελληνικών συνόρων και επιβολής
τετελεσμένων στο Αιγαίο. Οι Τούρκοι, με τα μύρια προβλήματα στην οικονομία τους
που «σκάει» σιγά – σιγά, το Κουρδικό που δεν ηρεμεί ποτέ και τις εξελίξεις με
τον ISIS στη Συρία, θέλουν ξεκάθαρα να συσπειρώσουν τους πολίτες και κυρίως
τους στρατιώτες.
Τι καλύτερο από ένα θερμό επεισόδιο στο
Αιγαίο και την επαναφορά εδαφικών διεκδικήσεων στη Θράκη ή στο Καστελόριζο;
Ειδικά μετά το πραξικόπημα – παρωδία και την αποπομπή πάνω από 12 χιλιάδων
ανώτερων και ανώτατων αξιωματικών ο Σουλτάνος θέλει να δημιουργήσει έναν νέο
«πατριωτισμό». Να ενώσει ξανά τον διαλυμένο στρατό του θέτοντας ξανά θέματα από
αυτά που «ξεσηκώνουν» το λαό του θυμίζοντας το προαιώνιο μίσος για τους
Έλληνες. Ειδικά τώρα που η Άγκυρα αντιλαμβάνεται ότι έχει να κάνει με μια χώρα
διαλυμένη από την οικονομική κρίση αλλά και με μια κυβέρνηση ανθελληνική και
σκορποχώρι.
Αφήστε που βλέπουν τον Καμμένο υπουργό
Άμυνας και κρατάνε την κοιλιά τους από τα γέλια.
Η κατάσταση
χειροτερεύει σε όλα τα επίπεδα, στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας. Όμως,
τα εθνικά θέματα δεν είναι οικονομικοί δείκτες να μιλάει ο Τσακαλώτος και να
γελάνε οι άλλοι υπουργοί. Τα ελληνικά σύνορα, η εδαφική κυριαρχία αλλά και η
εθνική αξιοπρέπεια είναι πάνω απ’ όλα. Αν η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει σκοπό
πριν πέσει να παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στους Τούρκους δεν θα το επιτρέψουμε.
Αν ο Αλέξης, ο Παππάς και ο Φίλης αποφάσισαν να βάλουν… τουρκικό φέσι θα πρέπει
να ξέρουν ότι η απόσταση από το Μαξίμου μέχρι το Γουδή είναι ένα τσιγάρο δρόμος.
