Ας υποθέσουμε ότι στο Μαξίμου είναι ο
Κυριάκος Μητσοτάκης και αντιπολίτευση ο Τσίπρας. Σκάει ένα σκάνδαλο και ένας
«γαλάζιος Καλογρίτσας» εμφανίζεται στο πολιτικό προσκήνιο. Εμπλέκονται
κουμπάροι της ΝΔ, επιχειρηματίες που κινούνται στο χώρο της Δεξιάς, μπαίνουν
μέσα τράπεζες που έδωσαν δάνεια κατ' εντολήν.
Ας υποθέσουμε ότι και στο υπουργείο
Υποδομών είναι ο «γαλάζιος Σπίρτζης» ένας Σουφλιάς π.χ. και δίνει αβέρτα έργα
σε μια ανυπόληπτη κατασκευαστική εταιρεία που όμως ανήκει σε «δικό μας παιδί».
Μαζέψτε όλη αυτήν την εικόνα, ό,τι ζούμε τον τελευταίο καιρό δηλαδή και φτιάξτε
μια μεγαλύτερη εικόνα στην οποία επικρατεί η σαπίλα, η διαφθορά, η λαμογιά, οι
ύποπτες συναλλαγές και συμφωνίες που έχει κάνει μια κυβέρνηση της ΝΔ.
Για σκεφτείτε λοιπόν τι θα συνέβαινε
μέσα κι έξω από τη Βουλή. Χιλιάδες πολίτες, παρακινημένοι από τους καθοδηγητές
της Αριστεράς θα είχαν στήσει αντίσκηνα στην πλατεία Συντάγματος και θα φώναζαν
«φύγε Κυριάκο πριν σε λιντσάρουμε».
Και μέσα στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας και
καμιά 80αριά βουλευτές θα έκαναν τέτοιο χαμό που το κοινοβούλιο της Ουκρανίας
θα φάνταζε... Παρθεναγωγείο.
Αυτά τα λέμε διότι το κακοστημένο σόου
που παρακολούθησε ο ελληνικός λαός το πρωί δεν είχε κανένα νόημα και καμιά
προσφορά στον τόπο. Και απέδειξε ότι ο Τσίπρας μπορεί να ξεπερνά μεν με τις
μπαρούφες του τις δύσκολες στιγμές, όμως, ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να
ηγεμονεύσει στην πολιτική σκηνή.
Θες η ιδιοσυγκρασία του. Θες το
ταπεραμέντο του, θες το γεγονός ότι η ΝΔ έχει επαναπαυτεί στις δάφνες των
δημοσκοπήσεων; Ό,τι κι αν συμβαίνει η παρουσία του κ. Μητσοτάκη στη Βουλή
μπορεί να χαρακτηριστεί «σοβαρή» αλλά όχι αντάξια των περιστάσεων. Δεν μπορεί
να καίγεται ο τόπος, να σπαράσσεται η κυβέρνηση από σκάνδαλα και να είναι
στριμωγμένη στη γωνία και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να είναι...
ευγενικός για να το πούμε κομψά. Ακόμη και τη συζήτηση για την Παιδεία έπρεπε
να την μετατρέψει σε ηφαίστειο που θα καίει την κυβέρνηση για ημέρες.
Αντιθέτως, η όλη συζήτηση θα απασχολήσει μόνη τη σημερινή ημέρα και από αύριο
θα ξεχαστεί.
Έχουμε ξαναγράψει ουκ ολίγες φορές ότι
στον πόλεμο όλα επιτρέπονται. Όταν ο αντίπαλος χρησιμοποιεί βρόμικα μέσα πρέπει
κι εσύ να βρεις τον τρόπο να τα αντιμετωπίσεις. Όταν δε πρόκειται για το μέλλον
της χώρας δεν μπορεί να συμπεριφέρεσαι λες και πίνεις φραπουτσίνο στο Κολωνάκι
και τσακώνεσαι με το... έτερον ήμισυ για το αν είναι καλύτερη η ζάχαρη ή να βάλεις
στέβια.
Ο Τσίπρας είναι σκληρός αντίπαλος.
Γνωρίζει πώς να «παίζει» την κοινή γνώμη, έχει τσαμπουκά και αυτό που στη...
λαϊκή το λέμε «κω...παιδισμό». Δεν καταλαβαίνει τίποτε, είναι πολιτικός
τυχοδιώκτης, ο οποίος δεν αφήνει ευκαιρίες να πάνε χαμένες. Κορόιδεψε έναν
ολόκληρο λαό, σιγά μην είχε πρόβλημα να πήγαινε χαμένη τέτοια ευκαιρία για να
τσακίσει την κυβέρνηση.
Θα γινόταν χαμός από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα
ούρλιαζαν στα έδρανα, θα κατέθεταν προτάσεις μομφής, θα χρησιμοποιούσαν κάθε
μέσο να ρίξουν την κυβέρνηση. Και μαζί με τη λαϊκή οργή σε λίγο καιρό θα έπεφτε
η κυβέρνηση της ΝΔ. Σήμερα όμως δεν συνέβη τίποτε απ' όλα αυτά.
Μια κουβεντούλα, μια πολιτική
σκιαμαχία, εξυπνάδες και τίποτε περισσότερο. Έχουμε το σκάνδαλο Κοσκωτά της
Αριστεράς και η Νέα Δημοκρατία κάνει αντιπολίτευση με τα γάντι. Μη λερώσει από
το αίμα, μην της πουν ότι είναι σκληρή.
Όπως λέει κι ο λαός, αν δεν σπάσεις
αυγά ομελέτα δεν φτιάχνεις. Η Νέα Δημοκρατία ενδεχομένως να φτιάξει κάποια
στιγμή μια κυβερνητική ομελέτα, να νικήσει κάποια στιγμή τον ΣΥΡΙΖΑ και να
γίνει κυβέρνηση. Είναι όμως μόνον αυτό το θέμα; Και μετά τι; Θα έχει τον Τσίπρα
στο πεζοδρόμιο να ουρλιάζει ξανά για ιδιωτικοποιήσεις, μνημόνια και αριστερή
ευαισθησία;
Όχι, το φίδι το
πατάς στο λαιμό όταν μπορείς. Δεν το αφήνεις να ξεπηδήσει γιατί είναι σίγουρο
ότι θα σε δαγκώσει. Εκεί στη ΝΔ δεν ξέρουν ότι αντιπολίτευση με... κοστούμι,
γραβάτα, σκαρπίνι και καϊπιρίνια στο χέρι δεν γίνεται. Αυτό είναι... πάρτι στην
Ψαρού κι όχι μάχη για να βάλεις τους αριστερούς στη... Ψειρού.
