"Φεύγω κι αφήνω πίσω μου
συντρίμμια" λέει το γνωστό τραγούδι που μπορούσε να είναι και το σήμα
κατατεθέν του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρει κανείς πότε θα φύγει η κυβέρνηση Τσίπρα αν κι
όλα δείχνουν ότι βρίσκεται σε αποδρομή. Είναι βέβαιο,πάντως, πώς όταν θα φύγει
θα αφήσει πίσω της ερείπια σε όλους τους τομείς με τους οποίους καταπιάστηκε.
Πάρτε για παράδειγμα την οικονομία.Ο
κ.Τσίπρας ανέλαβε την οικονομία υποσχόμενος στήριξη των μη προνομιούχων και
πάταξη της φοροδιαφυγής - ιδιαίτερα από τους μεγάλους και ισχυρούς.
Πρόσφατη μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος
έδειξε ωστόσο ότι το ποσοστό των νοικοκυριών που βρίσκονται στο επίπεδο της
φτώχειας ενώ μειώθηκε το 2014 κατά 7.1%, το έτος διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - το 2015
- αυξήθηκε κατά 8%!
Κι αυτό συνέβη όχι μόνο επειδή η κυβέρνηση
Τσίπρα έσπρωξε την οικονομία στην ύφεση κάνοντας όλους τους πολίτες
φτωχότερους.Αλλά και γιατί πήρε μέτρα που χτύπησαν κυρίως τους οικονομικά
ανίσχυρους.
Πέραν της διατήρησης του ΕΝΦΙΑ, και της
αδυναμίας ελέγχου της φοροδιαφυγής (ακόμη περιμένουμε την υλοποίηση της
εξαγγελίας για σύνδεση των ταμειακών με το υπουργείο οικονομικών) η κυβέρνηση
αύξησε το ΦΠΑ στα τρόφιμα στο 23%, και μείωσε όλες τις συντάξεις κατά 6% για να
υποκαταστήσει τα έσοδα από την κατάργηση του εισιτηρίου στα νοσοκομεία.
Παράλληλα,με τα νέα λουκέτα σε
επιχειρήσεις,που πολλαπλασιάστηκαν εξαιτίας και των capital controls,
δυναμίτισε κάθε αναπτυξιακή προσδοκία στη χώρα ενώ εξουθένωσε τα ασφαλιστικά
ταμεία με περισσότερες δαπάνες για επιδόματα ανεργίας και λιγότερες
ασφαλιστικές εισφορές - ζημιά περίπου 900 εκατομμύρια ευρώ το 2015 σύμφωνα με
τη ΓΣΕΕ.
Έτσι ενώ όλοι οι οργανισμοί (ΕΕ, ΟΟΣΑ,
ΔΝΤ) προέβλεπαν το 2014 ότι η ανάπτυξη της οικονομίας θα προσεγγίσει το 3% το
2015 και το 3,5% το 2016,είναι ζήτημα εάν η οικονομική δραστηριότητα θα έχει
τελικά θετικό πρόσημο έως το τέλος της χρονιάς. Δηλαδή με τις παρεμβάσεις
Τσίπρα - Βαρουφάκη - Τσακαλώτου η ελληνική οικονομία καθυστέρησε τουλάχιστον
δύο χρόνια για να βγει στην ανάπτυξη και έχασε περισσότερα από 10
δισεκατομμύρια ευρώ.
Κι ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση
της τρόικας - με νέες μειώσεις συντάξεων και νέα αύξηση φορολογίας - για να
αντιληφθούμε το ύψος των ερειπίων που θα αφήσει πίσω της η κυβέρνηση.
Αντίστοιχα είναι και τα κυβερνητικά
κατορθώματα στο προσφυγικό. Η ανεύθυνη και επικίνδυνη πολιτική Τσίπρα -
Χριστοδουλόπουλου κατάφερε να προσελκύσει το 2015 στην Ελλάδα πάνω από 800.000
πρόσφυγες (από 80.000 το 2014) οι οποίοι κατέληξαν κυρίως στην βόρειο Ευρώπη.
Η αριστερή πολιτική των "ανοιχτών
θυρών" εκ τους ασφαλούς,με έξοδα των Γερμανών απομόνωσε πολιτικά τη χώρα
στην ΕΕ.Η Ελλάδα θεωρήθηκε η κύρια υπεύθυνη για το τσουνάμι των προσφύγων που
σάρωσε την Ευρώπη και οδήγησε στο κλείσιμο των συνόρων και στην ενίσχυση της
ακροδεξιάς !
Η κυβέρνηση αναγκάζεται τώρα να κάνει
στροφή 180 μοιρών, να ανοίξει δεκάδες Αμυγδαλέζες σε όλη τη χώρα και να βρεθεί
καλοκαιριάτικα με δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες εγκλωβισμένους στο έδαφός της, με
το ΝΑΤΟ να περιπολεί στο Αιγαίο και τους Τούρκους παρατηρητές στα ελληνικά
νησιά να αποφασίζουν γι αυτήν.
Ποτέ στην μεταπολιτευτική περίοδο - με
εξαίρεση την εποχή της χουντικής απόπειρας κατά του Μακάριου που οδήγησε στην
προδοτική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο - δεν βρέθηκε η Αθήνα σε πιο αδύνατη
θέση απέναντι στην Άγκυρα. Τα νέα ερείπια στα εθνικά θέματα έχουν την υπογραφή
Τσίπρα - Κοτζιά.
Ακόμα χειρότερα είναι τα κατορθώματα της
κυβέρνησης Τσίπρα στα θεσμικά. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία
επιχείρησε να αλώσει το κράτος και να το υποτάξει στα δικά της κελεύσματα.
Όχι μόνο διόρισε σε κρατικά πόστα
συγγενείς,φίλους και παρατρεχάμενους αφισοκολλητές καταπατώντας κάθε έννοια
αξιοκρατίας - επικεφαλής του στρατηγικού σχεδιασμού του Πρωθυπουργού ετέθη ένας
"κολλητός", απόφοιτος των ΤΕΙ Τουρισμού, άνεργος σερβιτόρος - αλλά
στην προσπάθειά της να δημιουργήσει πολιτικούς αντιπερισπασμούς στις
αλλεπάλληλες γκάφες και λανθασμένες επιλογές της προσπάθησε με κάθε τρόπο να
δημιουργήσει εσωτερικούς εχθρούς.
Έκανε συντρίμμια το Σύνταγμα για να
μειώσει τις άδειες των τηλεοπτικών σταθμών και να ελέγξει την κριτική που της
ασκείται από τα ΜΜΕ. Και στοχοποιεί όποιους εκδότες δεν υποτάσσονται στην
γραμμή της ενθουσιώδους προβολής των κυβερνητικών επιτευγμάτων επιβάλλοντας την
δική της πραγματικότητα ακόμη και στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης.
Έφτασε ακόμη να γκρεμίζει κάθε ιεραρχία
για να τοποθετήσει επικεφαλής κορυφαίων θεσμών και αξιωμάτων που θάπρεπε να
διασφαλίζουν την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης πρόσωπα που όχι μόνο ταυτίζονται
απολύτως με τις κυβερνητικές θέσεις αλλά και έχουν και την αυταρχική νοοτροπία
ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τους ασκήσει κριτική ή να έχει διαφορετική
άποψη από τους ίδιους ακόμη και κατά την άσκηση των καθηκόντων του.
