«Επιθυμώ να αρθρώσω, αυτό που
δράστες, αλλά και πολιτικά υπεύθυνοι τόσων πολλών χρόνων στη μεταπολεμική
περίοδο δεν ήθελαν, ή δεν μπόρεσαν να προφέρουν, ότι δηλαδή τα όσα συνέβησαν
εδώ ήταν κτηνώδης αδικία και με αίσθημα ντροπής και πόνου, ζητώ από τις οικογένειες
των δολοφονηθέντων "συγγνώμη"».
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, με αυτά τα λόγια ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Γιοακίμ Γκάουκ, απευθύνθηκε στις οικογένειες των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας της 3ης Οκτωβρίου του 1943, στους Λιγκιάδες, αφού προηγουμένως κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο πεσόντων.
Κατά την ομιλία του, ο Γερμανός Πρόεδρος εμφανίστηκε συγκλονισμένος για τις «ληστείες, τις τρομοκρατικές πράξεις και τις δολοφονίες, που προήλθαν από μια χώρα, η οποία είχε μετατραπεί σε αδίστακτη δικτατορία».
«Υποκλίνομαι ενώπιον των θυμάτων των φρικαλέων εγκλημάτων, που διαπράχτηκαν εδώ, αλλά και σε τόσους άλλους τόπους στην Ελλάδα» είπε και πρόσθεσε: «Και όμως, σε τόπους, όπως αυτόν εδώ, νιώθω μια βαθιά αναστάτωση και μια διττή ντροπή, ντροπή γιατί άνθρωποι που μεγάλωσαν μέσα στον γερμανικό Πολιτισμό, μετατράπηκαν σε δολοφόνους.
Ντρέπομαι και για το γεγονός ότι η δημοκρατική Γερμανία, από την περίοδο που βήμα-βήμα άρχισε να επεξεργάζεται το παρελθόν της με κριτικό πνεύμα, έμαθε τόσο λίγα και διδάχτηκε από την ενοχή της, αναφορικά με τους Έλληνες.
Θα ευχόμουν τόσο πολύ εάν κάποιος που έδινε τότε εντολές, ή υπάκουε σε εντολές, είχε πει προ πολλού "ζητώ συγγνώμη" ή "μετανοώ" ή "λυπούμαι βαθύτατα για το γεγονός ότι υπάκουσα σε εγκληματικές εντολές". Είναι αυτές οι φράσεις, που δεν έχουν ειπωθεί, είναι αυτή η ελλιπής γνώση, που θεμελιώνουν μια δεύτερη ενοχή, αφού αποκλείουν τα θύματα από τη μνήμη».
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, με αυτά τα λόγια ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Γιοακίμ Γκάουκ, απευθύνθηκε στις οικογένειες των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας της 3ης Οκτωβρίου του 1943, στους Λιγκιάδες, αφού προηγουμένως κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο πεσόντων.
Κατά την ομιλία του, ο Γερμανός Πρόεδρος εμφανίστηκε συγκλονισμένος για τις «ληστείες, τις τρομοκρατικές πράξεις και τις δολοφονίες, που προήλθαν από μια χώρα, η οποία είχε μετατραπεί σε αδίστακτη δικτατορία».
«Υποκλίνομαι ενώπιον των θυμάτων των φρικαλέων εγκλημάτων, που διαπράχτηκαν εδώ, αλλά και σε τόσους άλλους τόπους στην Ελλάδα» είπε και πρόσθεσε: «Και όμως, σε τόπους, όπως αυτόν εδώ, νιώθω μια βαθιά αναστάτωση και μια διττή ντροπή, ντροπή γιατί άνθρωποι που μεγάλωσαν μέσα στον γερμανικό Πολιτισμό, μετατράπηκαν σε δολοφόνους.
Ντρέπομαι και για το γεγονός ότι η δημοκρατική Γερμανία, από την περίοδο που βήμα-βήμα άρχισε να επεξεργάζεται το παρελθόν της με κριτικό πνεύμα, έμαθε τόσο λίγα και διδάχτηκε από την ενοχή της, αναφορικά με τους Έλληνες.
Θα ευχόμουν τόσο πολύ εάν κάποιος που έδινε τότε εντολές, ή υπάκουε σε εντολές, είχε πει προ πολλού "ζητώ συγγνώμη" ή "μετανοώ" ή "λυπούμαι βαθύτατα για το γεγονός ότι υπάκουσα σε εγκληματικές εντολές". Είναι αυτές οι φράσεις, που δεν έχουν ειπωθεί, είναι αυτή η ελλιπής γνώση, που θεμελιώνουν μια δεύτερη ενοχή, αφού αποκλείουν τα θύματα από τη μνήμη».
