Καθημερινά πλέον
αποδεικνύεται ότι οι αλλαγές που επέρχονται στη χώρα είναι και πολλές και
σοβαρές. Δεν είναι μάλιστα υπερβολική η εκτίμηση ότι υπάρχουν τομείς, όπως για
παράδειγμα αυτός της Δικαιοσύνης, που η λειτουργία τους μοιάζει να μην
υπολείπεται στο παραμικρό από εκείνη κρατών με μακρά παράδοση υποδειγματικής
εφαρμογής του Δικαίου.
Δεν είναι, ασφαλώς,
ευχάριστα τα όσα αποκαλύπτονται για τις διαστάσεις που έχει προσλάβει η
διαφθορά στη χώρα μας. Ούτε και διαφαίνεται η πιθανότητα να προσδιοριστεί πότε και
ποιες δυνάμεις πρωτοστάτησαν σ' αυτό το παιχνίδι της λεηλασίας του δημόσιου -
και όχι μόνο- χρήματος.
Οταν οι μίζες για τις προμήθειες οπλικών συστημάτων διακινούνταν για περισσότερο από μία δεκαετία, είναι προφανές ότι οι βαλίτσες με τις οποίες μεταφέρονταν δεν είχαν ένα μόνο χρώμα.
Κάτι που προφανώς συμβαίνει τώρα και με τις
ελεγχόμενες
δανειοδοτήσεις του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Ο έλεγχος φέρνει στο
φως απίστευτες τραπεζικές συμφωνίες, όπου με ελάχιστες εγγυήσεις εκταμιεύονταν
πολλαπλάσια ποσά, μέρος των οποίων επενδυόταν σε ακίνητα στο εξωτερικό και δεν
διαφαινόταν έστω και πρόθεση καταβολής των προβλεπόμενων δόσεων.
Αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού. Είναι βέβαιο ότι
ο ζήλος τον οποίο επιδεικνύουν οι δικαστικές αρχές και οι αυστηροί έλεγχοι που
ασκούνται από τις αρμόδιες υπηρεσίες θα αποτελέσουν για το μέλλον αντικίνητρα
για όσους θελήσουν να επιδοθούν σε ανάλογες πρακτικές. Γιατί εκείνο για το
οποίο μπορούμε πλέον να είμαστε βέβαιοι είναι ότι θεωρείται απίθανο να δούμε να
διαπράττονται ανάλογα σκάνδαλα μέσα στα επόμενα χρόνια.
Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για το
αποτέλεσμα ερευνών που βρίσκονται σε εξέλιξη. Οι λογαριασμοί με το παρελθόν δεν
φαίνεται να κλείνουν σύντομα.
