.Η τρόικα δείχνει την... έξοδο στον Αντώνη Μανιτάκη

Μείζον θέμα πολιτικής αξιοπιστίας, που αφήνει ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο της παραίτησης του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Αντώνη Μανιτάκηδημιουργείται μετά την επιμονή της τρόικας για 15.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων κατά το τρέχον έτος, τις οποίες μάλιστα αποσυνδέει από το συνολικό «πακέτο» των 150.000 αποχωρήσεων ως το τέλος του 2015. 

Το αδιέξοδο παραμένει παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται κυρίως από τον κ.Στουρνάρα να γεφυρώσει τις αντιθέσεις και να εξευρεθεί μια «συμβιβαστική λύση» που θα ικανοποιεί τις απαιτήσεις της τρόικας και θα διασώζει και την πολιτική τιμή του κ. Μανιτάκη. 

Οι εκπρόσωποι της τρόικας, με τον κυνισμό που τους διακρίνει, επιμένουν ότι κατά το τρέχον έτος θα πρέπει να φύγουν από το Δημόσιο, 

με ένταξή τους σε καθεστώς εφεδρείας για έναν χρόνο (ή για δύο στην περίπτωση που είναι κοντά στη σύνταξη) 

και καταβολή του 60% των αποδοχών τους, 15.000 δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι θα αποτελέσουν το πλεονάζον προσωπικό μετά το κλείσιμο ή τη συγχώνευση φορέων του Δημοσίου. 

Γι' αυτό επικαλούνται μάλιστα και σχετική δέσμευση της ελληνικής πλευράς, η οποία έχει καταστεί και νόμος του κράτους, μετά από την ψήφιση του δεύτερου μνημονίου από τους κκ. Λουκά Παπαδήμο και Ευάγγελο Βενιζέλο.

«Ας μας πουν επιτέλους από πού θα βρούμε τους 15.000 υπαλλήλους για να τους απολύσουμε;» λένε σε έντονο ύφος στελέχη του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης. 

«Με βάση το νομοσχέδιο για το κλείσιμο των 21 φορέων που έχει καταρτίσει το υπουργείο, μπορούν να φύγουν μετά βίας 28 υπάλληλοι. Το οικονομικό όφελος θα είναι μηδαμινό. Θα έρθει, δηλαδή, η τρόικα του χρόνου και θα μας πει: "Απολύστε ακόμη 15.000". Τ

ο γαϊτανάκι των απολύσεων δεν μπορεί να συνεχιστεί. Μπορεί να γίνει μεταρρύθμιση στον δημόσιο τομέα μ' αυτή την πολιτική; Τους έχουμε καταστήσει σαφές ότι ως το τέλος του 2015 θα έχουν αποχωρήσει από το Δημόσιο 240.000 υπάλληλοι και όχι 150.000, όπως έχουμε δεσμευθεί. 

Ακόμη και οι εκπρόσωποι της task force έχουν μείνει έκπληκτοι για το πώς μπορεί να γίνει μεταρρύθμιση με τη μείωση του ενός τρίτου του προσωπικού. Αυτό δεν έχει γίνει πουθενά στον κόσμο».