Κατά 30% αυξήθηκε σε σχέση με πέρυσι ο αριθμός
των Ελλήνων που έφυγαν προς κάποιο πανεπιστήμιο των Βαλκανίων για σπουδάσουν
αφού η ελληνική οικογένεια, παρά την οικονομική στενότητα, δεν φαίνεται πρόθυμη
να εγκαταλείψει το όνειρο των σπουδών του «παιδιού».
Στις εν λόγω χώρες τα δίδακτρα είναι προσιτά στο ελληνικό βαλάντιο, από 800 έως 5.000 ευρώ τον χρόνο, ενώ το κόστος διαμονής κυμαίνεται στα 300 με 400 ευρώ τον μήνα, είναι δηλαδή χαμηλότερο από το αντίστοιχο κόστος διαμονής σε ελληνική πανεπιστημιούπολη και κατά πολύ μικρότερο από χώρες της δυτικής Ευρώπης.
Η «διαρροή» νέων στις παραπάνω χώρες παρατηρούνταν έντονα και τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Τότε ο στόχος ήταν το πτυχίο της Ιατρικής, το οποίο έμοιαζε συχνά με άθλο στην Ελλάδα λόγω της υψηλής βαθμολογίας που απαιτείτο για τα εγχώρια ΑΕΙ.
Στις εν λόγω χώρες τα δίδακτρα είναι προσιτά στο ελληνικό βαλάντιο, από 800 έως 5.000 ευρώ τον χρόνο, ενώ το κόστος διαμονής κυμαίνεται στα 300 με 400 ευρώ τον μήνα, είναι δηλαδή χαμηλότερο από το αντίστοιχο κόστος διαμονής σε ελληνική πανεπιστημιούπολη και κατά πολύ μικρότερο από χώρες της δυτικής Ευρώπης.
Η «διαρροή» νέων στις παραπάνω χώρες παρατηρούνταν έντονα και τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Τότε ο στόχος ήταν το πτυχίο της Ιατρικής, το οποίο έμοιαζε συχνά με άθλο στην Ελλάδα λόγω της υψηλής βαθμολογίας που απαιτείτο για τα εγχώρια ΑΕΙ.
Ως εκ τούτου, εκατοντάδες νέοι, συνήθως γόνοι «ιατρικών»
οικογενειών, κατευθύνονταν στις βαλκανικές χώρες, μετακόμιζαν και εγγράφονταν
στην τοπική σχολή, ενώ παράλληλα ξεκινούσαν υπερεντατικά μαθήματα γλώσσας.
Τα σημερινά δεδομένα, όμως, διαφέρουν. Οι χώρες του πρώην «ανατολικού μπλοκ» έχουν ενταχθεί στην Ε. Ε., με αποτέλεσμα τα πτυχία τους να αναγνωρίζονται αυτόματα από τις υπόλοιπες χώρες-μέλη.
Τα σημερινά δεδομένα, όμως, διαφέρουν. Οι χώρες του πρώην «ανατολικού μπλοκ» έχουν ενταχθεί στην Ε. Ε., με αποτέλεσμα τα πτυχία τους να αναγνωρίζονται αυτόματα από τις υπόλοιπες χώρες-μέλη.
